Popurlair

Standard

Maarten heeft een nieuwe manier gevonden om het internet en de content ervan te meten.
Of toch alleszins de populariteit van bepaalde content. Hoe vaak en hoe dikwijls er wordt doorgelinkt vanuit een bepaalde website.

Ik sta daar, na Clo en Imke, op de derde plaats.
De bronzen medaille in de race om om ter ‘t populairste te zijn. Popurlairste is beter eigenlijk.
Het gaat niet om wie je bent, het gaat om wat je schrijft en wie hat dan oppikt en verder linkjes legt.
Een manier als een andere, een goede barometer in elk geval.

Ik denk niet dat ik ect tot het clubje van invloedrijken behoor.
Daar zou eerst een hele historiek van popurlariteit aan vooraf moeten gaan.
Niet?

Nu scoorde ik hoog wegens de bloedgroep.
Tof hoor, maar ik zou het echt tof vinden als er nu elke 30000 links een overzichtje zou zijn.
De blogoloog barometer.
En de trends die daarin voorkomen.

Eén zwaluw maakt de lente niet, maar elk straaltje zon is mooi meegenomen.
En egostrelend om in een lijst te staan naast deze mensen.

Ook wel grappig dat er, zoals altijd onmiddellijk een enorme tegenkanting is van mensen (of toch één persoon) die er niet instaan en zichzelf toch wel heel belangrijk vinden.
Tja, zelfrelativationele kennis is niet iedereen gegeven zeker?
Ook ik maak daar graag schuldig aan, maar da’s mijn bloggersego, vermoed ik.

Way to go Maarten!
Hoewel ik er dan sowieso, zoals Ine ook al aanhaalt, naast de relevante lijst zal vallen 🙂

Twitter

Standard
http://www.socialtimes.com/2008/12/5-steps-to-twitter-acceptanc/

http://www.socialtimes.com/2008/12/5-steps-to-twitter-acceptanc/

Ik gebruik Twitter sinds 5 maart 2007. Niet altijd even frequent (vooral sinds eind februari 2008), maar toch.
Ik doorliep alle vijf de stadia en ben nu een fervent microblogger.

En jij?
In welk stadium zit jij?

Influence

Standard

Miel van Micromiel zoekt beïnvloeders.
Belgisch, online, into high tech,…
Ik kan me toch wel in de meeste vereisten van het profiel vinden.

  • First amongst friends to try new products/services
  • Likes taking risks
  • Spends a lot of time out and about or online with friends
  • Friends ask them for opinions when buying things
  • Pursues a life of challenge, novelty and change
  • Is always looking for new products/services to try
  • Has a channel to broadcast opinions
  • Has a certain following/network tuned in to that channel
  • Has a keen sense of adventure
  • Seizes opportunities when they arise
  • Is an optimist
  • Is interested in other cultures

Dus Miel, count me in!

Als ik volgens jou ook aan dat profiel voldoe natuurlijk.

wordpress parse error

Standard

blijkbaar is er ergens iets mis met mijn weblog. Gisteren enkele nieuwe plugins geïnstalleerd en nu: kapot.
Maar toch niet volledig.
Wim liet me via twitter weten dat de front nog aanwezig is, maar dat het dieper echt wel een boeltje is.
Dat wordt een toffe lunchpauze…

UPDATE: ‘t is blijkbaar in orde. Iets met een exhausted database of iets.
Straks eens wat specialisten raadplegen.

social web in the cloud

Standard

Mijn sociaal webleven lijkt zich deze week volledig op twitter en mijn telefoon af te spelen. Het lezen van feeds stond al achter wegens een mooie en computerloze vakantieweek, maar nu is het echt gedaan. Ik vrees dat zelfs de panic button niet zal helpen. Een echte ‘mark all read’ zal het worden. Als ik de feedreader nog eens openkrijg één dezer dagen.
Want ook deze post wordt geschreven vanop het kleinste kamertje. Op de gsm. Dankzij de Wphone en wp pda plugins is dat zelfs geen enkel probleem meer. Leve wordpress, leve mijn e51. Leve cloud computing!

Blog van de week op nieuws.be

Standard

Ik kreeg op 1 september volgende mailtje van de communitymanager van nieuws.be:

Hallo Wannes ,

Zoals je misschien weet hebben we een nieuw wekelijks item: “de blogger van de week”.

Zoals je wellicht wel weet, zijn er reeds vele tientallen blogs op Nieuws.be verzameld. Elke week wil de redactie (op de community- en blogs-pagina) één blogger in de kijker zetten. Binnenkort willen wij graag jouw blog extra aandacht geven en jij als auteur aan onze lezers voorstellen.

Graag willen we je daarom vragen onderstaand vragenlijstje in te vullen (de antwoorden hoeven niet lang te zijn) en ons te retourneren. Vragen die je liever niet beantwoordt om privacy-redenen, mag je gewoon blanco laten. Zou je ons, samen met je antwoorden, ook een (liggende) foto van jezelf willen meesturen? Dit hoeft geen portret te zijn, elke foto is welkom.

Alvast bedankt!

En deze week ben ik dus blogger van de week.
Tof.
En als blogger van de week ben ik een weekje offline.
4t zuiden van Frankrijk, alstubelift!

Vragenlijst met de originele antwoorden:

Wie of wat is Wannes?

Wannes is de man achter wann.es/ Komende uit het gezegende jaar 1983 en gaande naar de oneindigheid.
Doodgewoon, doodleuk en doodserieus met een korrel zout.
Trots op het wonen in de stad, trots op het hebben van een website, twitteraccount en gsm.
Vooral eigenzinnig en zich niet te veel van andere meningen aantrekkend door het leven gaande niet onknappe jongeman.
Nog iets?
Oh, best wel een groot ego, dat ook nog.

Waarom heet je blog zo?

Mijn blog heet eigenlijk wann.es.
De uitleg kwam pas na het vinden van de url: het is gewoon cool om naam en suffix te laten samensmelten. Kijk naar del.icio.us. Om er toch een deftige uitleg voor te bedenken kroop ik eventjes diep in de pen en kwam er volgende quote uit:

Omdat wann.es verder gaat, ook na de punt.
(because wann.es goes on, even after a full stop)

Hoe lang blog je al? (Enig idee hoeveel posts?)

Ik ben beginnen bloggen nog voor ik eigenlijk wist hoe het echt werkte.
Ik had een website gemaakt (2004?) om mezelf een expressieve uitlaatklep te geven (http://web.archive.org/web/20041010003613/wannes.deloore.be/logaugustus04.htm). Deze werd telkens via dreamweaver geüpdated en was niet echtdynamisch. Maak daar echt niet van.
Daarna ben ik overgeschakeld op blogger/blogspot, maar die site is ondertussen verdwenen (enkel nog een aaneenschakeling van tekst) en ikzelf ben sinds eind 2006 de trotse bezitter van een échte wordpress en een eigen domein.
Het aantal posts tel ik niet en vind ik ook niet zo heel belangrijk.
Als ik tijd en zin heb, schrijf ik. Anders niet.

Waarover schrijf je?

Life, the universe and everything.
Echt, alles.
Vooral over mezelf en mijn kleine bubble op deze planeet, maar ook wat ik tegenkom op het web.

Waarom schrijf je?

Om mezelf beter te voelen.
Mentaal gezond, bedoel ik dan.
Tijdens het leven van alledag valt die mentale gezondheid nogal mee, maar toen ik afgelopen jaar enkele maanden door India trok was het schrijven echt een therapie.

Lees je veel andere blogs en welke?

Ik heb één blog dat ik bijna dagelijks bezoek.
http://blog.zog.org is één van de eerste blogs die ik volg en dat gebeurt nog steeds. Michel is nu eenmaal een blogpionier in Vlaanderen.
Verder zitten er iets van een 250 rssfeeds in mijn reader.
Soms ga ik er volledig door, maar meestal blijft het bij scannen en hier en daar eens echt lezen.

Heb je een favoriete website?

Ik had vroeger vrtnieuws.net als favoriet, maar sinds hun verandering naar deredactie moet ik er nog weinig van hebben.
Om te surfen vertrek ik meestal vanuit de feedreader of bij google.

Op welke website zou je graag eens gelinkt worden?

Ik denk dat de dag dat ik bij digg verschijn, er toch een feestje wordt gegeven.

Welke blogpost had het meest succes?

Geen idee.
De meeste commotie kwam er na een post rond de gemeenteraadsverkiezingen.
Heel het dorp wist dat ik tegen het nieuwe beleid was én dat ik openlijk de aftredende burgervader had geschoffeerd. Enkele zeer persoonlijke vetes waren het resultaat.
Achteraf is alles wel uitgepraat, maar het heeft me wel doen opletten bij wat ik schrijf.

Wat vond je zelf je slechtste blogpost?

Die van morgen.

Wat is de coolste reactie die je al kreeg?

Van mijn zusje die dolgelukkig was dat ik over haar herexamen van frans had geschreven en dat ik zo trots was dat ze geslaagd was.
Vooral het feit dat ze mijn blog leest deed me wel plezier.

Weten je vrienden, ouders, familie dat je blogt en zo ja, wat zeggen ze ervan? Zo nee, waarom niet?

Mensen uit mijn omgeving weten het en mijn moeder vindt het geweldig om mijn leven op deze manier wat te volgen.
Verder zijn er nog enkele familieleden die het volgen en een handjevol vrienden.
Mijn verhalen uit India zijn sowieso het interessants om lezen, dus daar kwamen ook meer bezoekers op af.

Heb je soms last van censuur of zelfcensuur? Zo ja, hoe ga je daar mee om?

Tuurlijk.
Zeker na het incident met de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Sindsdien denk ik af en toe wel na voor ik iets schrijf.
Vooral omdat het thuisfront er op wordt aangesproken. Zelf kan het me eigenlijk niet zo gek veel schelen dat er mensen zijn met een andere mening, maar mijn ouders krijgen wel de dorpse roddelpers over zich.
En dat vind ik een goede reden om niet altijd voluit te gaan.

Heb je al willen stoppen met bloggen en zo ja waarom?

Meestal groeit die zin tot stoppen organisch: weinig tijd, weinig inspiratie en per ongeluk weinig achter de pc.
Maar echt bewust stoppen: nee dank u.

Welke vraag zou je graag eens krijgen?

Q: “Wil je die D300 met bijhorende lenzen eens gaan uittesten in zuid-oost Azië en Zuid-Amerika?”
A: “Ja” (let vooral op het onbestaande moment van nadenken tussen Q en A).

Hoeveel bezoekers heeft je blog?

Augustus was goed voor 1505 unieke bezoekers, de maanden die ik in India verbleef zorgden voor iets van een 2300 per maand.
Voorheen ging het per maand zelden boven de driehonderd.
Maar dan komt de vraag: is dat belangrijk?
Ik denk van niet. Toch niet op een persoonlijk blog.
Wel dan?

Blog aanpassingen: het doel heiligt de middelen

Standard

Om mijn gedragingen kond te maken aan de wereld (nu ja, die enkele followers op het net) heb ik enkele dingen aangepast.
Begrijp me goed: tijdelijke aanpassingen.
Zondag respectievelijk maandag wordt alles teruggedraaid.

De situatie is als volgt:

  1. Ik neem een foto met mijn gsm
  2. Ik MMS het ding (de foto dus) naar Flickr
  3. Flickr zet het ding op m’n blog
  4. Van daaruit vertrekt er een tweet naar Twitter

Crossmediaal en al.

Maar zoals gezegd: vanaf maandag worden blog en twitter weer netjes gescheiden…

Walk Lazarus, Walk!

Standard

De grootste vernieuwing van Google Maps is ongetwijfeld het feit dat je de route nu ook als wandeling kan laten berekenen. Hans had het er al over en ik ontdekte het gisteren ook per toeval.
Wel cool.

Toen ik echter mijn woonwerkroute wou berekenen met de auto dan wel te voet (of met de fiets), viel ik toch even stijl achterover.

Met de auto:

Grotere kaart weergeven

En te voet:

Grotere kaart weergeven

Ik rij ‘s morgens echter een quasi rechte lijn…

Grotere kaart weergeven

De wereld is zot geworden, met het internet op kop!

Ontslag door weblog

Standard

Las ik vandaag in de gazet:

Weblog met kritiek kost Antwerpse chauffeur De Lijn job

Of het nu terecht is of niet, ik heb wel wat met Patrick Coeman te doen.
De kerel heeft al geruime tijd een weblog (vermoed ik, want ik vind niet direct zijn archiefposten) en wordt nu, door een misnoegde post, buitengebonjourd.

Wat surfen leert ons dat er blijkbaar al lang iets speelde tussen de twee.
Patje hield er nogal wat linkse hobby’s op na en was daar ook openlijk mee bezig:

Ik ben syndicaal actief en was de voorbije jaren ook druk bezig in het verzet tegen organisaties zoals Vlaams Belang en Blood and Honour. […] Destijds heb ik mijn loopbaan onderbroken om te gaan werken op het kabinet van de groene staatssecretaris Eddy Boutmans.

Me dunkt dat er weinig problemen zijn met het aanvechten van extreem rechtse organisaties en groene vogels te helpen bij hun dagtaak.
Me dunkt dat we dat toch nog wel mogen, niet?

Maar Lex Moolenaar heeft overschot van gelijk wanneer hij zegt dat het internet gevaarlijk is voor het spuien van gal. Niet alleen uw vrienden komen hier, ook u werkgever.
En dat kan al eens gevolgen hebben, zo blijkt…

Publicatiedrang: Van blog naar twitter naar adocu

Standard

Toen ik een jaar of vier geleden met een weblog begon, vroegen mensen uit mijn omgeving waarom ik dat deed.

Omdat ik wil vertellen en schrijven en publiceren. En om mee te doen.

En of ik het niet onnoemelijk vervelend vond dat iedereen mijn verhalen kon lezen.

Nee gast, nee. Da’s toch super. Ik noem het publicatiedrang.

En zo gingen er enkele jaren voorbij.
De doelstellingen en bedoelingen van het bloggen werden al eens bijgesteld, de frequentie van posts fluctueerde  als de technologiebeurs tijdens de milleniumwissel en het aantal mensen dat niet begreep wat een blog nu eigenlijk is, daalde zienderogen.
Ik amuseer me nog altijd in mijn persoonlijke speeltuin, mocht u daaraan ook maar een seconde twijfelen.

Plots werd wat bijna duidelijk was, de publicatiedrang, weer iets ingewikkelder.
Ik stuurde mijn hele e-mailaddresboek een mialtje met de vraag of ze mijn twittervriendje wilden worden.
Weinig reactie “in den tijd”, maar heden ten dage is het een hype.

Dezelfde mensen die me vroeger de “Wat is nu het nut van een weblog?” vraag stelden, deden dat nu weer met Twitter.
Ik vind Twitter vooral gewoon plezant.
Vinger aan de pols bij mensen die ik wel interessant vind.
Een beetje de mensen leren kennen, dieper erop ingaan, chatten maar niet moeten toevoegen in IM.
Nuttig?
Nee, niet echt.
Wel plezant, sociaal (Twunch en al!) en hipcooltrendycatchy!

Sinds twee dagen, 27 mei 2008, is er naast het microbloggen van twitter (140 tekens) nu nanobloggging bij gekomen: Adocu. Vertel de wereld in één woord wat je doet.
Ik sprong mee op de kar, samen met Twittervriendjes, voegde iedereen toe in mijn Adocu-account en dacht toen: What the heck is this?!
Wat is in godsnaam (God, Allah, Jahwe: pick any) het nut van dit ding?

Nee meneer, ik ben niet overtuigd.
Stille dood en zotte bui schieten me door het hoofd.

Puclicatiedrang, maar niet tot in den treure…

links for 2008-05-07

Standard

nieuws.be

Standard

De eerste dag van mijn vakantie werd gisteren beëindigd met een fijne presentatie en betatest van nieuws.be.

De presentatie beloofde heel wat.
Nieuws.be wordt anders dan andere nieuwssites, het wordt een nieuwscommunity.
Nieuws.be zal nieuws verzamelen als een grote opvangbak waaruit dan met behulp van persoonlijk in te stellen filters eigen rssfeeds gegenereerd kunnen worden.

Schoon concept, fijn vormgegeven en rustgevend zoals dat verwacht mag worden van een informatieve nieuwssite.

De betatest was eigenlijk een prébetatest. De site draait momenteel op proefservers en met proefdata. De echte kracht van het ding was dus niet echt te zien: wij mochten gewoon proeven van de mogelijkheden.
Vragen kwamen op en werden beantwoord.
Kritiek werd sportief ontvangen en genoteerd.
Broodjes en drankjes waren aanwezig, alsook schoon volk: Imke (heeft ook een echte naam), Monica, Trendwolves (naam vergeten…), Jachim (broer van het mannelijke redactiedeel), Jochen, en Pieter.

Ik verwacht er eerlijk gezegd wel wat van.
Een grote fruitkom waaruit een glaasje appelsiensap geperst wordt.
Alle rssfeeds die je je maar kan voorstellen (kranten, cnn, twitter, blogs, facebookupdates,…) worden in een grote bak gestopt en de gebruiker haalt daaruit wat hem (m/v) interesseert.
Klinkt utopisch, niet?

Mijn grootste zorg was dat er geen verschillende filters mogelijk zijn.
Ik ben namelijk niet op dezelfde manier geïnteresseerd in sport als in politiek binnenlands nieuws. Van dat latste hoef ik geen updates uit HLN of zattevrienden. Sport daarentegen mag uit elke hoek komen.
Gelukkig bleek mijn vrees ongegrond en zijn er verchillende dingen mogelijk.

Een ander hekel punt waar ik een beetje mee zit, is de inhoud.
Het is namelijk mogelijk dat gebruikers zelf nieuws gaan schrijven of zelf nieuws brengen.
Niet per definitie burgerjournalistiek: ook dit weblog mag meespelen.
Ik vrees dat er weinig hoop is om de teloorgang van het nieuws tegen te gaan.
Nieuws is de laatste jaren verworden tot nieuwtjes.
En daar zal nieuws.be weinig aan kunnen veranderen denk ik.

Ik kijk uit naar de echte alfaversie!

Bedankt Hannes om me uit te nodigen!
En voor de heerlijke fles wijn!

links for 2008-04-18

Standard

Twitter: stopping the flood

Standard

Twitter, hot op het internet en ver daarbuiten, heeft me de laatste week doen nadenken.
Vooral wanneer mensen aan me vragen wat dat dat nu eigenlijk is. Simpel.
Mensen vragen me vooral

a) wat het nut is van zoiets
b) wie er nu in gotsnaam geïnteresseerd is in wat er tussen een ander’s boterham plakt en
c) waar mensen de tijd vinden om met die dingen bezig te zijn.

Vraag a) lijkt me nogal moeilijk te beantwoorden. Persoonlijk volg ik twitterstreams omdat ik graag meekijk met mensen. Vooral als ik die mensen dan ook nog op een andere manier ken (school, weblogs, blogmeets,…) of als hun interesses mij ook interesseren (online, advertising, geeky shizzle).
Te www-lande zijn er tig redenen te vinden om twitter te gebruiken:

Twitter uitgelegd (sorry moeder, maar’t is in’t Engels)

Vraag b) is ook volledig gebasseerd op interesses en bezigheden. Als blogger is het fijn om af en toe snel te zien wat er nieuw is op’t internet. Krijg je plots via Twitter bericht dat Prinses Mathilde bevallen is, nog voor de traditionele media er iets over reppen.
Ook snelnieuws van BBC en CNN zijn mogelijkheden.
Het gaat dus, net als blogs, verder dan wie er wanneer koffie drinkt.
@netlash drinkt naast koffie bijvoorbeeld ook enorm graag nalu…

Met vraag c) heb ik zelf ook al gespeeld. Vooral als ik de frequentie van updates zie bij sommige mensen. Wanneer doen zij dan iets niet voor Twitter of weblog(s)?
OK, geeks spelen met nieuwe dingen zoals Pietel zegt, maar het meeste werk in deze maatschappij vereist nu eenmaal afsluiting van de (hyer)link met de buitenwereld.
Wat ik dan ook zie (denk te zien) in het ledenbestand van Twitter: de actieve mensen zijn allemaal professioneel bezig met nieuwe technologieën, communicatie of studenten.

Er zijn echter manieren om productief om te gaan met twitter (yeah right).
Net zoals er filtermethoden bestaan voor e-mails, kan je dat ook doen voor twitter.
Met of zonder Yahoo pipes. Christopher Spenn doet het met pipes.

Edoch Relativeren. Het moet af en toe gebeuren.
Want hoewel ik Twitter persoonlijk redelijk fijn vind, kan ik me voorstellen dat niet iedereen datzelfde gevoel heeft.
Als we dan zien dat de numero uno van twitterland nog geen 7000 followers heeft, denk ik dat het toch gaat om een verschijnsel in de rand van het www.

En toch, toch ben ik er van overtuigd dat het alleszins voor mezelf nog een mooie toekomst gaat zijn met Twitter, mijn naasten en het dagelijks leven.

Een paar voor mezelf interessante links: del.icio.us
Interessant gerief volgens anderen: more del.icio.us