De Antwerpse Kempen

Standard

Sinds een jaar of vijf reken ik mezelf tot Antwerps staatsburger. Officieel gedomicilieerd, met een adres en bij wet geregistreerd. Maar in mijn hartje blijf ik een Kempenzoon, dat kan ik niet ontkennen.

Kom ik op het internet vandaag toch wel een promotiewebsite voor de Antwerpse Kempen zeker! Omdat er in de Kempen meer te vinden is dan boeren, maïs en koeien. Aardbeien, hoevetoerisme en ijs van het tweede gecombineerd met het eerste.
Trappisten, fietsroutes, kazekes en heerlijk gevulde tafels.
En ravissante boerendochters!

Awel, ik kan het u aanraden, zo’n weekendje in de Antwerpse Kempen. Wees maar gerust dat ge het u niet zult beklagen. Je kan zelfs zo’n weekend winnen!
Een extra gratis tip? Loop of fiets eens langs Hoogstraten en Meer. Doe eens een tripje langs het Aardbeienpad en ga iets drinken in De Mosten.

Dorpsquiz

Standard

Naar jaarlijkse gewoonte werd er eind januari in Meer (inderdaad: het dorp van Akkerpop, De Mussenakker en De mosten) een dorpsquiz gespeeld.
Het concept is even eenvoudig als plezierig: verschillende verenigingen vormen quizteams, strijden om de eerste plaats en de winnaar maakt de quiz het volgende jaar. Samenhorigheid, gezeligheid en plezier primeren. Al gaan we de betere discussie en verhitte quiz-strijd niet uit de weg.

In 2010 won De Mussenakker.
Een groep bestaande uit jong en minder jong geweld dwong de rest van de goegemeente op de knieën tijdens een meer dan gezellige quiz. De goesting om zelf ook een editie te organiseren was toen minder dan de overwinningsroes.
En net die roes deed ons beslissen om het zelf te doen.

Eind vorige maand deden we dat dan ook.
Met verve, vonden we zelf.
De hele avond liep gesmeerd, er werd tot laat in de nacht gediscussieerd over vragen, antwoorden en mogelijke alternatieven Iedereen was blij. Een dorpsgevoel dat ik, nu ik er (al lange tijd) niet meer woon, soms echt mis.

Blijkbaar vond het Dorp het ook goed.
Fijne reacties bereikten ons via e-mail, en dat doet deugd.
Want we toonden nog maar eens dat de jeugd van Meer echt wel wat kan.
Leve het Dorp! Leve Meer!

“De Mussenakker, die de quiz vorig jaar won, mocht of moest de quiz dit jaar organiseren en dat deden ze op een zelden geziene manier. Aangenaam en ernstig en organisatorisch af tot in de kleinste details. Een pluim voor de Mussen, twee zelfs.” – De Hoogstraatse Maand

Wens de mannen van De Mussenakker proficiat met de organisatie van de dorpsquiz. Buitengewoon. – redactie DHM

Hallo Mussen,
Proficiat met de organisatie van de kwis.
Voor ons was het weer een gezellige en geslaagde avond.
Groetjes
Toneelkring ’t Heidebloempje.

Awel.
Dat doet goed.
Tranen onder mijn oksels en zweet in mijn ogen.
#trots

‘t Warm water af Meir

Standard

Geluidsfragment: mp3

’t Is heel lang gelejen, ‘k was amperkes tien,
dat ik zong bij de knapen, ’t was ferm om zien,
van schoon is de Kempen en vlak is mijn land,
van zon, wind en renger, van buntgras en zand.
Mer naauw zing ik van’t warm water af Meer,
Da schoot uit de grond, lijk een drukton vol beer.

Ja da water da spoot daar nog heter dan stoom.
Zo begon dan ineens de Noord-Kempische droom.
Want zie wa gebeurde, twee weken nadien,
Was’t water zelfs warm in de put aan den E10.
Ge kont er na zwemmen en bruinen aan de kant.
Het duurde ni lang of’t was just een Spaans strand.

Na enige weken was Meer een paradijs.
Veur vakantie en zon gingen wij nooit nog op reis.
We lagen hier beter as on de Costa del Sol.
De zon scheen, ’t was warm en ’t liep hier al vo l
Van vrouwelijk schoon in heel wienig tekstiel.
’t Was goe veur mijn hart, mer fataal veur mijn ziel!

De tuinders verbouwden hun serre tot zonnebank.
En zie da was raak, want het duurde ni laank
Of het lag daar vol vrouwvolk, op een lapke na bloot,
Te bakken en te braaren, schoon bruin of knalrood.
En den boer, och, hij ploegde zo hevig ni meer.
Hij kneep hij de katjes en dee ze ni zeer!

Zo wier zelfs de Kempen mondain en beroemd
En in enen asem met ‘sterren’ vernoemd;
’t Verteer in de kroegen ging peilsnel omhoog.
Ze stonden met zevenen achter den toog.
En drinken en vrijen, allemaal om ter meest.
Hoe later hoe harder, ’t was soms van de beest!

En op zekere morgend, van’t fuiven nog zat,
Dook ik mej m’n knap lief in’t warmwaterzwembad,
Jong, da viel oons tegen, ’t was verdomme ijskoud.
Was da ni gebeurd, ‘k woor mej heur nog getrouwd.
Na vertrok ze heel kwaad en zag mij ni meer staan.
’t Warm water wier kou en ’t schoon weer was gedaan!

Het begon wer te waaien, renger viel keihard neer.
Twee dagen nadien was’t wer echt Belbisch weer.
Gedaan warm water, gedaan zacht klimaat,
Alleman trok hier weg, ’t wier wer rustig op straat.
Het land was heel triestig, de lucht donkergrijs.
Dus we gon van miserie nor Spanje op reis.

Integraal gebruikt vanop Erfgoedbank Hoogstraten.

Valencia Feesten

Standard

Echt waar.
Te Meer.
Radio Valencia, uitzending op de 105 FM, geeft een feestje.

Met (onder andere!):

Jan Koevoet * Conny Brooks * Erwin Brands * Dennis van Dijkhuizen

Luc van Meeuwen * Rene Troost * Mark Brands * Kurt Crabbe’ en Miss Layla

Johan Heeren * Charlene’ * Stef Ekkel en vele andere

No shit.
Daar kan geen Pukkelpop tegenop zeg ik u.

Er is voor alles een markt zeg ik u…

Warthog to Ibex ofte 4.10 naar 8.10

Standard

En ik maar denken dat het nu eindelijk eens echt simpel ging zijn.
Maar ook Ubuntu heeft zijn grenzen.
Een update van 4.10 (Warty Warthog) naar 8.10 (Intrepid Ibex) gaat dus niet.
Dat heeft dus een beetje meer onderzoek nodig.

Iemand een idee?

Twitter, coke and bitches

Standard

Het is me al wel een zotte week geweest.
Zowel op persoonlijk als op professioneel vlak.
Persoonlijke round up:
Zaterdag leren motorijden
Maandag fotopresntatie over India
Dinsdag funch: facebook+lunch
Woensdag over’t water, naar Gent
Vandaag geteld en een beetje alles zwartgallig beginnen zien.

Professionele round up:
We zijn een bende onnozelaars bij tijd en wijlen
Goe gelachen
Bijna een traan gelaten
Training gegeven
Meer tijd doorgebracht in databases dan goed is voor een mens
Goe gelachen.

Ook deze week de eerste echte toepassing gezien van twitter in businness met de twittaway, artikels zien verschijnen over coke en Chantal De Smedt en deze even snel weer zien verdwijnen.
Excuses zien verschijnen voor een staaltje burgerjournalistiek.
Vandaag in de GB gestaan en daar geen telefoontje kunnen doen, maar wel via het draadloze netwerk kunnen twitteren.

And tha bitches?
They’re here with the ho’s!

AVG crasht Windows

Standard

Vorige week kreeg ik plots een paniekerige telefoon van het thuisfront: de door iedereen geliefde en gebruikte computer was niet meer.
Althans, hij deed niet wat er verwacht werd: opstarten en internet en e-mail en, heel belangrijk voor’t zusje, instant messaging.

Of ik een oplossing kende.
Aangezien ik ergens de horeca sponsorde, was er weinig inspairatie voor een reparatie.
Het beste wat ik me kon bedenken was een telefoontje naar nonkel computerman. Die raadde een opstart met een linux live cd aan om daarna de bestanden vanop de harde schijf naar een externe schijf te verplaatsen en windows volledig opnieuw te installeren.

Suggesties gedaan, maar ten lange leste werd het kleinood toch opgestuurd naar de fabrikant. Minstens twee weken zonder competoeter…

Gisteren was er echter een nieuw licht aan het einde van de tunnel: blijkbaar had nieuwsgarend Vlaanderen ontdekt dat er een dll-file miste na een virusscan (én hersteloperatie) van AVG.
Ik betwijfel of de heren en dames journalisten daar zelf achter gekomen zijn, maar het is toch sympathiek om het even te melden.

Hun berichtgeving was echter niet volledig.
Er wordt gewag gemaakt dat het over een moeilijke hersteloperatie gaat, maar niets is minder waar.
Een kleine ingreep voor een handige harry, een iets grotere ingreep voor de volledig pc miskleun.
Een beetje googlen levert ons een karrevracht aan informatie op én enkele handleidingen om het probleem op te lossen.

Op de Zita fora wordt het als volgt omschreven:

Een recente update van AVG Antivirus zorgt ervoor dat het Windows systeembestand user32.dll ten onrechte als virus het virus Trojan Horse PSW banker4 wordt aangezien. Het gevolg hiervan is dat Windows niet meer op kan starten en de gebruiker de keuze krijgt om op te starten in veilige modi, of gewoon op te starten. Al deze opties functioneren niet en Windows kan niet meer gestart worden.

De oplossing (zoals hier beschreven) bestaat er dus in om Windows opnieuw op te starten, enkele hocus pocus truuken toe te passen en het user32.dll bestand terug te plaatsen.
De volledige oplossing lees je hier.

Als je het probleem nog niet hebt, wees gerust: je computer zal niet kapot gaan!
Toch niet wanneer je volgende stappen volgt:

  • Start Windows
  • Laat AVG geen scan uitvoeren, maar doe een update (AVG heeft het foutje gefixt)
  • Start Windows opnieuw op en je kan rustig de virsuscans laten draaien.

Natuurlijk wel vervelend voor mijn zusje, want de lieve schat zit nu voor drie weken zonder computer en we hadden het probleemzelf kunnen oplossen…

Enkele bronnen die ik gebruikte:

De officiële uitleg van AVG zelf.
Een omschrijving van het probleem bij Zita.
Artikel in De Morgen via Koen.
De oplossing bij Nucia.

Future compliqué

Standard

In mijn hoofd gonst het de laatste dagen.
Er zweven allerlei gedachten rond die niet per definitie met elkaar te maken hebben.
De rode draad in de dingen is de toekomst.
Mijn toekomst en van aanverwanten.

Want er dreigen veranderingen.
Min of meer ingrijpend, het ene al wat meer dan het andere.
Het is vooral een lijstje met weinig concreets voor 2008 (behalve de A-lessen dan) des te meer voor 2009.

Het zal niet gemakkelijk zijn, maar ik zou het toch allemaal graag zien gebeuren het komende jaar.
Lijstjes worden gemaakt, afspraken genoteerd.
Mensen worden met mondjesmaat op de hoogte gebracht.

Het heeft te maken met wonen in Antwerpen en Meer, werken aan een bureau, Charlotte, gebruik van internet, familie,…
Maar ook voora met mezelf en de verhouding tot al die zaken…

Dames en heren, le future compliqué c’est arrivé!

social web in the cloud

Standard

Mijn sociaal webleven lijkt zich deze week volledig op twitter en mijn telefoon af te spelen. Het lezen van feeds stond al achter wegens een mooie en computerloze vakantieweek, maar nu is het echt gedaan. Ik vrees dat zelfs de panic button niet zal helpen. Een echte ‘mark all read’ zal het worden. Als ik de feedreader nog eens openkrijg één dezer dagen.
Want ook deze post wordt geschreven vanop het kleinste kamertje. Op de gsm. Dankzij de Wphone en wp pda plugins is dat zelfs geen enkel probleem meer. Leve wordpress, leve mijn e51. Leve cloud computing!

Blog van de week op nieuws.be

Standard

Ik kreeg op 1 september volgende mailtje van de communitymanager van nieuws.be:

Hallo Wannes ,

Zoals je misschien weet hebben we een nieuw wekelijks item: “de blogger van de week”.

Zoals je wellicht wel weet, zijn er reeds vele tientallen blogs op Nieuws.be verzameld. Elke week wil de redactie (op de community- en blogs-pagina) één blogger in de kijker zetten. Binnenkort willen wij graag jouw blog extra aandacht geven en jij als auteur aan onze lezers voorstellen.

Graag willen we je daarom vragen onderstaand vragenlijstje in te vullen (de antwoorden hoeven niet lang te zijn) en ons te retourneren. Vragen die je liever niet beantwoordt om privacy-redenen, mag je gewoon blanco laten. Zou je ons, samen met je antwoorden, ook een (liggende) foto van jezelf willen meesturen? Dit hoeft geen portret te zijn, elke foto is welkom.

Alvast bedankt!

En deze week ben ik dus blogger van de week.
Tof.
En als blogger van de week ben ik een weekje offline.
4t zuiden van Frankrijk, alstubelift!

Vragenlijst met de originele antwoorden:

Wie of wat is Wannes?

Wannes is de man achter wann.es/ Komende uit het gezegende jaar 1983 en gaande naar de oneindigheid.
Doodgewoon, doodleuk en doodserieus met een korrel zout.
Trots op het wonen in de stad, trots op het hebben van een website, twitteraccount en gsm.
Vooral eigenzinnig en zich niet te veel van andere meningen aantrekkend door het leven gaande niet onknappe jongeman.
Nog iets?
Oh, best wel een groot ego, dat ook nog.

Waarom heet je blog zo?

Mijn blog heet eigenlijk wann.es.
De uitleg kwam pas na het vinden van de url: het is gewoon cool om naam en suffix te laten samensmelten. Kijk naar del.icio.us. Om er toch een deftige uitleg voor te bedenken kroop ik eventjes diep in de pen en kwam er volgende quote uit:

Omdat wann.es verder gaat, ook na de punt.
(because wann.es goes on, even after a full stop)

Hoe lang blog je al? (Enig idee hoeveel posts?)

Ik ben beginnen bloggen nog voor ik eigenlijk wist hoe het echt werkte.
Ik had een website gemaakt (2004?) om mezelf een expressieve uitlaatklep te geven (http://web.archive.org/web/20041010003613/wannes.deloore.be/logaugustus04.htm). Deze werd telkens via dreamweaver geüpdated en was niet echtdynamisch. Maak daar echt niet van.
Daarna ben ik overgeschakeld op blogger/blogspot, maar die site is ondertussen verdwenen (enkel nog een aaneenschakeling van tekst) en ikzelf ben sinds eind 2006 de trotse bezitter van een échte wordpress en een eigen domein.
Het aantal posts tel ik niet en vind ik ook niet zo heel belangrijk.
Als ik tijd en zin heb, schrijf ik. Anders niet.

Waarover schrijf je?

Life, the universe and everything.
Echt, alles.
Vooral over mezelf en mijn kleine bubble op deze planeet, maar ook wat ik tegenkom op het web.

Waarom schrijf je?

Om mezelf beter te voelen.
Mentaal gezond, bedoel ik dan.
Tijdens het leven van alledag valt die mentale gezondheid nogal mee, maar toen ik afgelopen jaar enkele maanden door India trok was het schrijven echt een therapie.

Lees je veel andere blogs en welke?

Ik heb één blog dat ik bijna dagelijks bezoek.
http://blog.zog.org is één van de eerste blogs die ik volg en dat gebeurt nog steeds. Michel is nu eenmaal een blogpionier in Vlaanderen.
Verder zitten er iets van een 250 rssfeeds in mijn reader.
Soms ga ik er volledig door, maar meestal blijft het bij scannen en hier en daar eens echt lezen.

Heb je een favoriete website?

Ik had vroeger vrtnieuws.net als favoriet, maar sinds hun verandering naar deredactie moet ik er nog weinig van hebben.
Om te surfen vertrek ik meestal vanuit de feedreader of bij google.

Op welke website zou je graag eens gelinkt worden?

Ik denk dat de dag dat ik bij digg verschijn, er toch een feestje wordt gegeven.

Welke blogpost had het meest succes?

Geen idee.
De meeste commotie kwam er na een post rond de gemeenteraadsverkiezingen.
Heel het dorp wist dat ik tegen het nieuwe beleid was én dat ik openlijk de aftredende burgervader had geschoffeerd. Enkele zeer persoonlijke vetes waren het resultaat.
Achteraf is alles wel uitgepraat, maar het heeft me wel doen opletten bij wat ik schrijf.

Wat vond je zelf je slechtste blogpost?

Die van morgen.

Wat is de coolste reactie die je al kreeg?

Van mijn zusje die dolgelukkig was dat ik over haar herexamen van frans had geschreven en dat ik zo trots was dat ze geslaagd was.
Vooral het feit dat ze mijn blog leest deed me wel plezier.

Weten je vrienden, ouders, familie dat je blogt en zo ja, wat zeggen ze ervan? Zo nee, waarom niet?

Mensen uit mijn omgeving weten het en mijn moeder vindt het geweldig om mijn leven op deze manier wat te volgen.
Verder zijn er nog enkele familieleden die het volgen en een handjevol vrienden.
Mijn verhalen uit India zijn sowieso het interessants om lezen, dus daar kwamen ook meer bezoekers op af.

Heb je soms last van censuur of zelfcensuur? Zo ja, hoe ga je daar mee om?

Tuurlijk.
Zeker na het incident met de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Sindsdien denk ik af en toe wel na voor ik iets schrijf.
Vooral omdat het thuisfront er op wordt aangesproken. Zelf kan het me eigenlijk niet zo gek veel schelen dat er mensen zijn met een andere mening, maar mijn ouders krijgen wel de dorpse roddelpers over zich.
En dat vind ik een goede reden om niet altijd voluit te gaan.

Heb je al willen stoppen met bloggen en zo ja waarom?

Meestal groeit die zin tot stoppen organisch: weinig tijd, weinig inspiratie en per ongeluk weinig achter de pc.
Maar echt bewust stoppen: nee dank u.

Welke vraag zou je graag eens krijgen?

Q: “Wil je die D300 met bijhorende lenzen eens gaan uittesten in zuid-oost Azië en Zuid-Amerika?”
A: “Ja” (let vooral op het onbestaande moment van nadenken tussen Q en A).

Hoeveel bezoekers heeft je blog?

Augustus was goed voor 1505 unieke bezoekers, de maanden die ik in India verbleef zorgden voor iets van een 2300 per maand.
Voorheen ging het per maand zelden boven de driehonderd.
Maar dan komt de vraag: is dat belangrijk?
Ik denk van niet. Toch niet op een persoonlijk blog.
Wel dan?

Functieomschrijving Test Engineer

Standard

Vanmiddag in de mailbox:

Hallo Wannes,

Nadat ik je profiel op LinkedIn heb kunnen vinden, stuur ik je bij deze de functieomschrijving van een Test Engineer waar ik naar op zoek ben. Ik zou graag op deze manier met je in contact komen omdat je profiel me erg aanspreekt.

Op deze positie zou je het team van professionals van mijn client gaan versterken en uitgebreide training gaan ontvangen. Mijn client betreft een vooruitstrevend, succesvol, internationaal bedrijf dat een belangrijke rol speelt als dienstverlener voor hypotheekverstrekkers in Europa. Van de verkoop en behandeling van hypotheken tot en met de funding van hypotheekportefeuilles.


Ik hoop dat je vooral niet twijfelt om contact met mij op te nemen wanneer je vragen hebt of geinteresseerd bent.

Met vriendelijke groet,

Ligt het aan mij of leest dit als een computertekstje?
Ik ben er in elk geval niet voor gevallen.

Beste Juraj

Fijn dat je me via Linked In gevonden hebt.
Jammer dat je niet verder hebt gekeken dan de korte omschrijving van het profiel.
Ik ben van job veranderd omdat ik met testen even niet meer in aanraking wou komen.

Mocht ik ooit weer interesse in het testleven hebben, kan je het ongetwijfeld in mijn biografie op Linked in lezen!

Met vriendelijke groeten,

Wannes

Ja hoor, ik zit dus op Linked In
En nee, ik ben voor het eerst nog niet echt geïnteresseerd in testen.
Been there done that en vanalles.

What Happens When Employees Work Whenever and Wherever They Want?

Standard

Ik begin meer en meer een idee in mijn hoofd te krijgen sinds ik four hour work week aan het lezen ben. Niet dat ik mijn huidige job wil opgeven, maar er zijn wel een aantal zaken die misschien wel praktisch toepasbaar zijn.
Zoals de definitie van werk: niet waar je iets doet, maar wat je doet.

What Happens When Employees Work Whenever and Wherever They Want?

By the end of 2007, all 4,000 staffers at Best Buy headquarters will be on ROWE (Results-Only Work Environment), which permits them to work whenever and wherever they want. So, what happens when smart companies realize that work isn’t a place where you go, but something that you do? That performance should be based on output and not hours?

Average Rise In Worker Productivity Since 2005: 35%

Average Change in Voluntary Turnover (Quitting) Across Divisions: -72.3%

Sun Microsystems Inc. calculates that it saves $300 million per year in real estate costs by allowing nearly 50% of employees to work anywhere they want.

If your company won’t wake up, you’ll just have to speed the process by firing their asses or outsmarting them.
(bron)

Natuurlijk heeft dat een aantal consequenties.
Zo moet er eerst bepaald worden wat de doelen zijn die je bereikt. Als het doel is om bijvoorbeeld 10 taken af te werken binnen 5 dagen, dan is dat duidelijk.
Als het doel is om “zoveel mogelijk” taken af te werken binnen 5 dagen, zal het aantal afgewerkte taken nooit genoeg zijn…

Ik ga dat eens allemaal fijntjes bestuderen.
U hoort nog van mij!

Dodentocht

Standard

Vanavond omstreeks negen uur begint de langste wandeling van het jaar.
100 km wandelen in 24u, het is een beetje een zottekesspel.
(Je kan me volgen op de site van de Dodentocht, ik ben nummer 6065)
Belachelijk ook: ge wandelt 100km van punt A naar…punt A!
Want ge komt verdikke gewoon weer aan in Bornem city.

En toch, toch kijk ik er een beetje naar uit.
Eerst een aantal kilometers (een stuk of dertig) rondlopen als een lemming op weg naar een afgrond, dan zien dat er mensen neervallen en stoppen bij Duvel (meer hierover in een volgende paragraaf) en dan toch nog wat verder gaan.
Pijn verbijten, het vlees van uw voeten lopen en dan: halfweg.
Wat er dan door uw lijf gaat is moeilijk te beschrijven: alles doet pijn, de leden van het eerdergenoemde lijf hebben er echt geen zin meer in en dan moogt ge dezelfde afstand die ge al gedaan hebt nog eens doen.

Die halte halfweg is ook geen punt om terug te keren: ‘t is toch even ver…
‘t Is dan ook bij Palm te doen, alwaar er Rodenbach en Palmkes à volonté staan.
En die volonté, die is er bij Duvel ook.
Nu mag u gerust weten dat ik ene Duvelliefhebber ben. Niet alleen religieus gezien, maar zeker ook gastronomisch.
Koken met Duvel, slurpen aan den Duvel: het is me een waar genoegen.

En na dertig kilometer spreken we als het ware over het walhala van de Duveldrinker.
Tafels vol, tientallen meters lang.
En daar moogt ge dan niet van drinken.
Wantd at uw spieren dan verzuren.
Zeikers, of het nu na zestig of na zeventig kilometer is, verzuren doen ze toch.
Maar kom, als ik op karakter 100km kan lopen, kan ik ook wel op karakter die heerlijke Duvels laten staan.

100km op karakter.
Ik ben benieuwd.
We gaan er in elk geval voor, ondanks de mentale gezondheid die het wat laat afweten…
Want hier wil ik niet bij gaan zitten: