Meer

red-de-polonaise.be

Standard

Mooi initiatief dat gesteund dient!
Geen idee of het een reclamestunt of iets is, maar plezierig is het wel.

Kris Peters wil duidelijk dat er meer gepolonaised wordt.
Ik ben alvast lid.
Wie sluit zich nog aan?

Vooral de oorsprong van de polonaise (of Polonez) ind ik wel tof:

De polonaise is een dans die gebaseerd is op een Poolse dans, de Polonez. Lang geleden werd een polonaise gedanst om het bezoek het huis te laten zien.

Een glas wodka, een danske en elk bezoek wordt een feestje!
Ideaal bij goed weer…

Beste mail van de dag

Standard

Sowieso het beste nieuws van de dag…

Afdrukken van digitale foto’s
Toegang tot de beste afdrukkwaliteit voor uw foto’s
Bevestiging van uw bestelling

Wij delen u met plezier mee dat uw bestelling op het punt staat te vertrekken.

Bestelnummer : 971745687
Vertrek naar de Post voorzien voor : 21-05-2008

Leveringsadres :

Wannes De Loore
Antwerpen
België

Gemiddelde levertijd :

Volg uw bestelling online op
Meer informatie

Factuur : Zie bijlage

Wij danken U voor uw vertrouwen in FOTO.com

Het FOTO.com team

jim.be gehackt!

Standard

Na een kleine tip van Peter even een kijkje gaan nemen bij JimTV.
Ik denk niet dat het hun bedoeling was om op een zonnige 21ste mei dit op hun voorpagina te krijgen:

De letters die bovenaan staan, betekenen volgens wikipedia niet meer dan het geloof van moslims in de eenheid van God en Mohammed als zijn profeet.

The Shahada is the Muslim declaration of belief in the oneness of God and acceptance of Muhammad as his prophet. Recitation of the Shahadah is the most important of the Five Pillars of Islam for Muslims and is performed daily.

De website verwijst na een klein eerbetoon aan de kraker (xoomxoom at gmail punt com) naar lastprophet.info, een website geweid aan Mohammed de profeet.

Ik hou wel van een beetje opstand.
Zeker als het gericht is tegen grote en commerciële doelen.
De linkse rakker in mezelf komt dan graag met wat sympathie naar voren.

Het moet echter wel vreedzaam en lief en al gebeuren.
Ik ben dan ook een zeer tevreden man als ik zie dat Mohammed (peace be upon him) een vreedzaam man is.
Mooi zo.
Niks kapot, niks verloren: alleen maar winnaars.

Precies een beetje als met den hond spelen: gij content, den hond content, iedereen content!

You can run but you can’t hide

Standard

Blog is dicht, maar dit zal zo niet sterven kerel.
Bweikes

Er is een god, en hij is rechtvaardig.

Amen.

[EDIT: ik plaats hier een copy/paste wat ik ook in de comment-sectie heb gepost:

Oei oei, zwarte humor ligt moeilijk precies.

Een persoon die tegen veel te hoge snelheid enkel zichzelf doodrijdt, dat noem ik rechtvaardigheid. Men weet dat het gevaarlijk is, men neemt het risico, niet enkel voor zichzelf, maar ook voor de medeweggebruiker. Voor hetzelfde geld had hij een andere auto aangereden, en was er tweede dode gevallen. Dan zou het niet meer gaan over ’s mans grote voetbalkunsten, maar over zijn onverantwoord rijgedrag. Want dat was het gewoon, onverantwoord en verwend rijgedrag.

En dat is afgestraft. Mensen die een fout begaan, die gestraft worden, is dat niet rechtvaardig? Mensen die andere mensen in levensgevaar brengen (en dat is gewoon zo bij te snel rondrijden in een sportwagen), verdienen zij beter?]

Een beetje commentaar op de post:

  • Er is een God: yeah right
  • Zwarte humor ligt moeilijk: zwarte humor is lachen met e dood, dit is lachen met iemand’s dood. Een fundamenteel verschil, niet?
  • Een persoon die tegen veel te hoge snelheid enkel zichzelf doodrijdt, dat noem ik rechtvaardigheid: de dood van een medemens is nooit rechtvaardigheid, whatever it takes.
  • onverantwoord en verwend rijgedrag: onverantwoord ja, verwend nee. Omdat de man met Porsche rijdt is het verwend? Jaloezie steekt de kop op me dunkt.
  • Mensen die een fout begaan, die gestraft worden, is dat niet rechtvaardig?: Straffen zijn er in verschillende vormen en maten. In onze maatschappij is er een systeem van verschillende machten die de straffen bepalen, uitspreken en uitvoeren. Deze straffen zijn min of meer rechtvaardige straffen. Dood door ongeluk (want dat is het) is geen straf.
  • Mensen die andere mensen in levensgevaar brengen […] verdienen zij beter?: Ja. Of durf jij de lijn doortrekken? Dat iedereen die ooit iets onverantwoords heeft gedaan en dus mensenlevens in gevaar heeft gebracht, maar dood moet?

Ewoud, ik ken je niet, maar ik vind je wel een beunhaas van het zuiverste water.

Autoloos

Standard

De voorbije twee jaren heb ik het geluk gehad om een auto met tankkaart ter beschikking gehad te hebben (wat een klote zin!). Het is in “den IT” tegenwoordig de gewoonte om iets met leasewagens te doen, en zo was het niet anders met mijn werkgever.

Begonnen met een ford fiësta 1.4 die na iets minder dan een jaar tot schroot werd herleid door een slecht remmende nissan sunny. In de nachtmerries die volgden, veranderde de sunny in een patrol, maar verder had ik geen enkel letsel.

Een vervangwagen of drie later (renault mégane, renault gatbak en golf) was het weer de beurt aan een fiësta uit de fordstal. Een motor met iets meer vermogen en grotere cilinderinhoud. Fijne voiture, vele kilometers mee gereden en lange file mee uitgestaan.

De reis naar India brak de band-de-fiesta in stukjes en deed een beetje afbreuk aan het vrije gevoel dat een autobezitter soms heeft. Daar leerde ik echter dat je ook met de trein en de bus overal geraakt. Het gezappige tempo van de indische medemens wist ik zeer goed te appreciëren en kan ik vandaag de dag nog steeds voor de geest halen.

Toen ik in februari weer een auto onder de poep kreeg, was ik na een half uur volledig opgedraaid: wat een stress veroorzaakt een bolide bij mezelf!
Want ook al wa het een pracht van een golf, parkeerplaatsen zijn even schaars…

En nu, sinds vorige woensdag, is het uit met mobiliteit. Uit met de automobiliteit in elk geval.
Fiets in orde, buzzypas voor de laatste negen maanden ooit en het gezappige indische tempo en dito weertje.

Ik, ik ben een gelukkige stadsmus, wees daar maar zeker van!

Fring

Standard

Aangezien we de vakantiegangster een beetje uithangen, is het her en der teisteren van presentaties toegestaan. Vandaag trok ik naar Brussel voor een bezoekje aan LVT PR.
Oude klasgenoot Steven werkt daar namelijk en hij nodigde enkele bloggers uit om een babbeltje te doen met Roy Timor-Rousso, Product Marketing VP van Fring.

Persoonlijke ken ik Fring nog niet zo heel lang.
Toen ik een maand of twee geleden weer voet zette op Belgisch grondgebied, besefte ik plots dat er met mijn nieuwe telefoon wel eens fijne dingen gedaan konden worden.
ER moest iets bestaan dat IM en Skype op de telefoon kon brengen.
Liefst samen in één applicatie als het even kon.
En daar was fring.

Fring combineert in de eerte plaats een aantal IM en VoIP agents. Zo krijg je een overzict van alle op dat moment online contactpersonen van Skype, MSN, Gtalk, AIM,…
VoIP betkent dat je dus ook kan telefoneren via het internet. Klinkt als kostenbesparend, niet?

Roy vertelde in zijn presentatie onder meer over de voordelen van fring op de mobiele telefoon. En dat het gebruik van gsm’s en internet en computers allemaal redelijk aan het veranderen is.
En dat Fring eigenijk goedkoper is om mee te telefoneren.
En dat hij schrok van de prijs van data-abonnementen in België.

De conclusie van het gesprek was dat Fring in België pas echt gaat kunnen doorbreken als we een goede dekkng van wifi hebben of als de dataprijs naar beneden gaat.
Dan kan er volgens de aanwezigen (mezelf, Nico – Dipfico – Caignie, Nick – Mousseover – De Mey en Wim – Wimblog – Van den Eynde) wel eens een roze toekomst liggen in België.

We zijn in elk geval alle vier lid van de Friends of Fring: Belgian Fringsters avant la lettre als het ware…

Het laatste uur

Standard

Laatste uur op de bank.
Sebiet weg.
Dag collega’s.
Tot waarschijnlijk nooit meer.

Mensen in een professioneel netwerk, die komen en die gaan.
Het ga jullie goed!

Fijn was wel dat de grote baas vanmorgen even binnen kwam.
Kon ik nog afscheid nemen.
Want begrijp me niet verkeerd: het is een schitterende baas!

Het was een goed gesprekje.
Professioneel, vrolijk, opgewekt.
Wederzijds succes, spijt in het hart.

Nog een klein uurtje en ik ben ex-Sogetist…

Werktransfer

Standard

Ik kondigde ooit op café aan dat 2008 het jaar van de ommekeer zou worden.
Dat ik mezelf in 2008 eindelijk eens ging ontplooien tot wie ik nu eigenlijk echt ben.
Geen idee of dat dat echt gaat lukken, dat ontplooien, maar een ommekeer is zeker het geval.

Op 5mei schakel ik officieel over van Sogeti naar Motionmill.
Van Test Engineer naar Account Manager.
Van overal-te-lande naar Berchem.
Van auto naar fiets.

De overstap zat er al een hele tijd aan te komen.
Ik had en heb nood aan iets anders, iets nieuws.
Een job die het hele jaar door werk biedt.
Een job die niet geheel en al afhankelijk is van de netwerkperikelen van een testomgeving.
Een job die meer is dan een dagvulling…

Want versta me niet verkeerd: ik ben de afgelopen twee jaar uitgegroeid van een testnoob tot een goede tester.
Ik vind het zelfs oprecht fijn om te testen.
Maar dan moet er wel te testen zijn.
Grootste frustraties van de afgelopen jaren:

  • file (geef mij een job naast de deur)
  • netwerk onbeschikbaar (aaargh!)
  • rustige perioden (deftige planning graag)
  • data inkloppen (huur dan een aap)
  • slechte communicatie tussen verschillende partijen (business en dev’s spreken nu eenmaal een andere taal)

Dat de overstap naar Motionmill zou gebeuren, was echter niet zeker.
Er zijn verschillende spelers op de markt.
Ik wist ook niet zo goed wat ik wilde eigenlijk.
Na enkele gesprekken met verschillende mensen in verschillende bureau’s, weet ik echter wel wat ik wil.

Ik wil de spilfiguur zijn tussen alle partijen waarmee een bureau te maken heeft.
Ik wil netwerken, relaties opbouwen en projecten opvolgen.
Ik wil levenskwaliteit behouden: geen vijftien uur per week in de auto voor niets.

Carrière?
Het grote geld?
Dikke bedrijfswagen?

Nu even niet.

Carbongrove

Standard

OK, ‘t is van Microsoft en OK, zij hebben ook een eigen browser.
Maar toch:

We’re so sorry, but Carbon Grove is currently only available for Internet Explorer 7 or 8. We’re sorry for any inconvenience. We still would love for you to plant a tree in Carbon Grove. Internet Explorer 7 is a lovely browser. You may even already have it on your PC, or you can download it here.

Thanks,
The Carbon Grove Arborists

In Internet Eplorer ziet het er echter wel OK uit.
Bewust making en al.
Klinkt goed in elk geval.

Mijn resultaat:

Mijn aandachtspunten:

  • Vanaf volgende week heb ik geen auto meer en gebeurt alles met de fiets
  • Wassen doe ik standaard op 30°, behalve echt vuile dingen
  • Als het weer het toelaat, hang ik de dingen op een droogrek. Behalve als het of slecht weer is of ik de was dringend nodig heb.
  • Misschien eens aan zien voor een tochthond
  • Opgelost met het verdwijnen van de auto

Louis Theroux

Standard

Louis Theroux heeft altijd straffe docu’s.
Echt: recht toe recht aan, controversiële thema’s en toch rustig in beeld gebracht.

Zo ook gisteren: America’s most hated family (youtube).
Zieke mensen, die ondermeer protesteren bij de begrafenissen van gevallen soldaten. Met leuzen als God sended the shooter, maken ze niet echt vrienden daar.
Ook hun haat tegen de homofiele medemens is redelijk uitgespit.
Uitgehold eigenlijk. Want wat is het nut van een discussie als de tegenpartij enkel antwoord met leuzen en doodgooiers waarvan alleen zij overtuigd zijn?

Deze leden van de Westboro Baptist Church zijn allemaal van dezelde familie met pater familias Fred – Gramp – Phelps. Dit opperhoofd heeft het echter niet zo begrepen op de documentaire makers en weigert dan ook elke commentaar.
Van drogredenen gesproken.

Eén van zijn dochter sis in exact hetzelfde bedje ziek. Schermen met pamfletten en leuzen. En dan die intonatie in die stem.
“Fags eat faeces, and that’s a fact hon'”. Ziek zeg ik u.
Nog leuzen?

Thank God For IEDs
God Hates Fags
USA = Fag Nation
Thank God For Dead Soldiers
Thank God For $10.9 Million
God Is America’s Terror
Your Pastor Is A Whore
Don’t Worship The Dead
America Is Doomed
God Hates America
Fags Doom Nations
God Hates Fag Enablers
Fag Court
Priests Rape Boys
Fag Church
Fag Flag

Of drukt u liever een pamfletje af?

Addicted?

Standard

Wat mijn omgeving ook moge beweren: ik heb geen internetverslavingspobleem. (dank je wel Bruno!)
Test jezelf hier.

Resultaat Internet:

Scoremogelijkheden:

0-49 punten. Er is geen reden tot bezorgdheid.

50-79 punten. Let op, probeer de risico’s van het internetgebruik te verminderen.

> 79 punten. Je internetgebruik dreigt uit de hand te lopen. Overweeg om te minderen.
Je scoort 29 punten Je scoort daarmee minder dan 50 punten. Er is geen reden tot bezorgdheid.

Als je meer wilt weten over internet en verslaving klik dan hier.


<!–
function sitestat(ns_l){ns_l+=”&ns__t=”+(new Date()).getTime();ns_pixelUrl=ns_l;
if(document.images){ns_1=new Image();ns_1.src=ns_l;}else
document.write(“<img src=”+ns_l+” width=’1′ height=’1′>”);}
sitestat(“http://nl.sitestat.com/jellinek/jellinek/s?Advies.Test je gebruik.Internet.Resultaat_29”);
//–>

De laatste dag

Standard

De laatste dag in Nederland voor het werk.
Het was een korte opdracht (vier weken) en een rukeind om te rijden elke dag: 130km enkel.
Echt, de afstand en de verloren tijd zijn helaas de reden waarom ik dit nooit meer wil doen. Want laat me eerlijk wezen: het is hartstikke gesjellig in Mestrich.

En laatste dag, dat betekent trakteren.
Toen ik zonet naar hier reed, ben ik bij verschillende bakkers gestopt om een vlaai te halen, maar geen enkele bakker was reeds wakker.

Dan maar op z’n Hollands: een blokje cola en zes rietjes…

Normandië

Standard

Uitslapen in de weekends is er tegenwoordig niet meer bij. De ene keer omdat er om negen uur al van Chiro moet gedaan worden, de andere keer omdat er een reis gemaakt moest worden. Normandië was het reisdoel, dichter bij elkaar komen was de bedoeling.
Beiden zijn gelukt, het tweede iets organischer dan het eerste.
Zo was er een beetje een probleem qua route: de weg naar Amiens is niet dezelfde als die naar Parijs. Stom van me natuurlijk. Gelukkig wist de copiloot er een deftige oplosing aan te geven. GPS? Nee dank u. Geef mij maar een wegenboek uit de jaren tachtig met een fijn vrouwtje om het ding voor te lezen. Dat ik er de stem van Kim Hollander dan niet bijkrijg, is niet zo heel erg. Dat we er dan uiteindelijk toch geraakten, ligt volledig aan de goede wegbeschrijving en dito interpretatie. Denkwerk en logische verbanden, jawel!

Na een eerste koffiepauze (de aires in Frankrijk nodigen gewoon uit om even halt te houden) gaf de auto aan dat ie oliedorst heeft. Tja, volgende parking olie gekocht, bijgekapt en gas gegeven. Welke olie? Motorolie. Ja, maar voor welk type auto. Een blauwe. En dus kregen we een bijpassend olie kleurtje… Het ding rijdt nog steeds, dus zo slecht zal het wel niet geweest zijn.
Daarna in een ruk door naar Honfleur.
Gezellig stadje, gezellig marktje en een gezellig restaurantje.

Het volledige zeebanket (oester inclusief) werd met een glas witte wijn doorgespoeld. Wanneer we na anderhalf uur weer buiten staan, schijnt de zon. Plots is het stadje nog gezelliger en zijn wij ook nog blijer gezind.
Alle foto’s (vanavond online) worden opnieuw genomen, helaas merkte ik gisteren dat de focus regelmatig verkeerd lag. Verdorie! Echt jammer en vervelend.

We zetten de autowandeling verder naar Etretat waar we om half zes toekomen. Dit klinkt laat maar! Leve het zomeruur! Wandelen over het keienstrand, klimmen naar de top van de clif, kruipen door de grot (hoe zot is da? Een grot uit de tijd van de oorlog en al…) en genieten van de zonsondergang. Wat moet er nog meer zijn?
Een spookstation wordt onze camping voor een nacht. De luchtmatras wordt hard geblazen in de auto, er worden boterhammetjes gesmuld en wanneer de zon volledig achter de horizon is verdwenen, verdwijnen ook wijn onder de wol. En die wol, die is nodig! Want Vriezepieter sluipt rond de auto (en houdt de andere spoken weg) en bijt bijna in onze neus. Een beetje regen maakt het geheel nog gezelliger en na een stevige en deugddoende nachtrust kan de zondag aangevat worden.

Zonnestralen maken na het ontbijt al snel plaats voor donkere wolken vol neerslag.
Fecamp wordt dan ook nogal nat beleefd. Ook hier zijn de restaurantjes lekker en niet te duur. De namiddagzuren bewijzen helaas dat er geen light room werd gebruikt: allebei mottig als een krab.

Cap Gris Nez en het Blanc broertje staan op het programma voor de namiddag, maar het weer slaat lichtjes om: van de regen in de sneeuwval.
Als we ter hoogte van Les Deux Caps passeren, ligt er rondom ons een laagje van 10 sneeuwse centimeters. Mooi, dat wel.
Het geeft geen veilig gevoel om in de vieze brij te rijden, maar stoppen is ook niet echt een optie: sleeën is enkel fijn als het gepland is…

Besluit van het weekend: Normandië is beestig schoon, lekker en gezellig.
Het smaakt in elk geval naar meer!

ITmetafoor

Standard

Als er thuis afgewassen moest worden, deden we altijd een wedstrijdje: wie eerst klaar was, mocht als eerste een dessertje kiezen.
Zoals in elke traditionele vlaamse afwasequipe, had je ook bij ons de afwassers en de afdrogers.
Na een tijdje had ik het door: de afdroger was sowieso altijd reeds bij voorbaat gescheten: je kan nu eenmaal pas afdrogen als het ook afgewassen is.

En vanaf het moment dat ik dat doorhad, heb ik steeds liever afgewassen dan afgedroogd.  Tijdens het afwassen is het helemaal niet zo erg om wat te blijven knoeien en kliederen in het water. Hoe fijn is het niet om met lekker warm en vettig afwaswater rond te draaien in een pot?
Geen seconde wordt er dan gedacht aan de afdroger die bijna nagelbijtend staat te wachten tot die laatste pot uit het water en op het afdruiprek komt.

Dezelfde frustratie van de afdroger, merk ik nu (het duurt altijd een tijdje eer ik iets door heb) bij mezelf en mijn professionele omgeving.
Programmeurs zijn de afwassers van de IT.
Zolang zij zitten te knutselen, is er niets aan de hand. Geen gezaag, geen gezever.
Als er aan een afgewassen stuk ITservies nog wat vuiligheid hangt, wordt het heel eenvoudig door de test engineer van dienst weer in de afwasbak gestopt. En dan begint het gemekker.

De afwasbak zat al vol, het water was al vettig en de druk om snel klaar te zijn was al groot. En nu moet dat herdaan worden. En opnieuw.
En het afdruiprek raakt leeg, de afdroger heeft geen werk meer en begint iets anders te doen. Met de handdoek tikken uitdelen bijvoorbeeld. Dit is vaak ook het moment dat testen pesten wordt.

Tester zonder dagvulling, developper gefrustreerd en het project duurt langer dan gepland…
Klinkt bekend?

Sinds enkele jaren hebben we thuis een afwasmachine.
Benieuwd wanneer die als ITmetafoor kan dienen…