Die dag in de Send Items:

Standard

Namaste

Op zeven november 2007 stap ik voor een tijdje uit de westerse ratrace.
Ik wil met mezelf en helemaal alleen een andere kant van de wereld ontdekken.
Ik ben er vrij zeker van dat ik er een paar keer mezelf ga tegenkomen, doch dit geheel terzijde.

De Grote Trip zoals ik het noem, heeft echter iets meer inhoud dan verpakking.
Ik ga namelijk niet alleen de toerist uithangen in India. Geen weken braden aan het strand, geen dagelijkse decadentie.
Wel humane hulp aan zij die het nodig hebben.

Humane hulp in de vorm van mezelf.
Eerst werk ik een maand als paramedicus in een hospitaalgemeenschap in Pavagada, daarna een maand als leraar in een pedagogisch project in het uiterste zuiden van India.

Het hospitaalproject in Pavagada

Het Swami Vivekananda Integrated Rural Health Centre werd enkele jaren geleden gebouwd met de hulp van Damiaanactie.  Waar zij zich in het begin alleen bezig hielden met de behandeling van lepra en TBC, hebben ze nu ook een afdeling voor oogoperaties (cataract) en hartchirurgie.
Momenteel zijn ze heel erg bezig met de behandeling van kinderen: zij zijn immers de toekomst van de streek!

 

SISP
Sebastian Indian  Social Projects (S.I.S.P.) is een kleine Indische NGO die zich richt tot de allerarmsten en de mensen die weinig of geen kansen krijgen in de Indische samenleving en dit specifiek in enkele dorpen te Vizhinjam in de Zuid-lndische deelstaat Kerala.

S.I.S.P. tracht de levenskwaliteit van deze mensen te verbeteren door het aanbieden van o.a.: gratis scholing, training in sociale weerbaarheid, het opzetten van spaarsystemen (micro credit unions), de begeleiding en financiële hulp voor medische behandeling, voeding en/of schoolkosten.

Humane hulp in harde realiteit

Projecten als deze hebben vaak te kampen met een te kleine financiële slagkracht.

Gebouwen, mensen en materiaal nemen grote happen uit een beperkt budget.
De beste manier om de beide projecten te steunen, lijkt me dan ook met baar geld.
Harde contanten die ter plaatse worden afgegeven en waar we samen een zinnige bestemming aan geven.

Ikzelf lever een stevige bijdrage uit mijn spaarpot, maar ik had ook graag uw hulp gehad.
Elke bijdrage, hoe klein ook, wordt geapprecieerd.
Door mezelf én door de mensen achter het project.
Maar vooral de hulpbehoevenden die geholpen worden dankzij het project, zijn de grote ontvanger van uw milde gift (083-4456826-67).

Spaghettihulp

Geld geven aan een goed doel is één ding. Iedereen heeft er graag iets voor terug.
Daarom organiseer ik met enkele trouwe helpers een spaghettifestijn. Op 27 oktober vanaf 17u wordt de parochiezaal van Meer ( routebeschrijving) omgebouwd tot self service spaghettirestaurant. Voor de democratische prijs van 8euro krijg je een bord vol lekkere pasta met een sublieme saus én verdien je een logeplaats in het hiernamaals.

Het is natuurlijk van groot belang dat ik weet hoeveel hongerige magen er gevoed moeten worden. Inschrijven doe je dus vóór 20 oktober via

·         E-mail: wannes@deloore.be (Onderwerp: Spaghettiavond 27 oktober) met een vermelding van je naam en het aantal personen

·         Een klein briefje met je naam en het aantal personen

o   Meerdorp 73, 2321 Meer

o   Klapdorp 28, 2000 Antwerpen

Je inschrijving is pas volledig als je betaald hebt: hetzij cash, hetzij via overschrijving op rekeningnummer 083-4456826-67. Natuurlijk kan dat ook nog de avond zelf, maar

Oei

Je ziet het niet zitten om op 27 oktober naar Meer te reizen?
Maar je wil wel een goed doel steunen?
Dat kan perfect!
Vrije giften zijn meer dan welkom op 083-4456826-67.

Volg mee

Je wil natuurlijk wel op de hoogte blijven van de bestemming van je geld. Gelukkig staat de technologie voor niets en weet ik wat er mee te doen valt.
Zo vind je alle info rond de projecten op https://blog.wann.es/namaste/.
Mijn avonturen in India kan je volgen op https://blog.wann.es/
Foto’s zullen te vinden zijn op http://www.flickr.com/photos/wannesdeloore/.
Wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeft.

083-4456826-67

 PS: het staat je natuurlijk vrij om al deze informatie door te sturen of op eender welke manier te verspreiden!

Met vriendelijke groeten,

Wannes De Loore

Klapdorp 28
2000 Antwerpen

0473/52.14.93

skype: wannes.deloore
https://blog.wann.es/

Verlof

Standard

In extremis morgen een dagje verlof genomen.
Correctie, een dagje dat er niet in loondienst wordt gewerkt maar dat er wel loon wordt getrokken.
Want dat er niet gewerkt wordt is een grote leugen.
Er moet enorm veel gebeuren voor India, en dan heb ik het over zowel de reis als de benefiet.

Chronologisch dus eerst alles voor de benefiet, dan alles voor de trip an sich.

Het benefietfeestmaal:

  • Uitnodigingen, brieven, flyers en posters voor de spaghettiavond van 27 oktober. Het moet aan de wereld kond worden gemaakt dat er dan iets te doen is voor het goede doel. Voor een specifiek goed doel. Of twee, want ‘t zijn er nu eenmaal twee.
  • Groenten regelen bij de lokale groententelers. Paprika’s, tomaten, worteltjes, ajuin. Want een stevige spaghettisaus, da’s met groenten en al!
  • Eens een belleke doen met de brouwer. Of hij wil zorgen voor duizend pinten en dito flessen wijn en water en koffie en thee en Palm en Duvel en limonade met rietjes.
  • De website volstoppen met info:
     zorgen dat er een duidelijke verwijzing is naar het rekeningnummer om geld op te storten
     zorgen dat er van elk project een samenvatting staat.
     zorgen dat ik automatisch berichten van m’n weblog in de categorie “nieuws vanuit India” kan krijgen.

Voor de reis zelf:

  • Een minimale planning maken en die aan de lokale contactpersoon laten weten.
  • Zorgen dat ik tegen dat ik ginder ben al een SIMkaart heb zodat er getelefoneerd kan worden met de locals en met het buitenland dat nu nog binnenland is.
  • Solliciteren voor het project bij SISP.
  • Een inpaklijst maken en kijken wat er nog moet worden gekocht (zo uit het hoofd: een muskietennet, een mp3speler (ja hoor, materialist tot in de kist) en een zijden lakenzak als slaapzak)

Dus uitslapen en ranzig rondhangen zal niet iets voor morgen zijn.
En zaterdag de tante helepen verhuizen en brieven ronddoen en promotie en voetballen en Nacht van de Jeugd vieren.

En zondag, dan is’t josdag.
Zijt maar gerust!

La vie en rose

Standard

Het leven dat je toelacht, het is een mooi iets.
Elke dag is een feest, van een uur of ze tot een uur of elf.
Intens leven, dingen doen, mensen om je heen.

Dat heb ik mezelf beloofd, twee maanden geleden.
Het leek me toen niet zo heel evident: de naschokken, een onverwachte wending, onnozeliteiten vanut alle hoeken en vooral: verdriet in het diepste van mijn ziel.

Maar nu, na enige tijd (tijd heelt vele wonden) kan ik leven als een goddeloze in Frankrijk.
Voorheen ging dat ook al, maar toen voelde ik het aanmezelf verplicht om af en toe verantwoording af te leggen. Mezelf wat inperken en low profile houden.
Nu echter, met nog negen Belgische weken te gaan voor het  grote avontuur in India, lacht alles me toe.
Ik leef elke dag, ik ontmoet elke dag andere mensen en dan vooral mensen die ik graag heb.

Yes man!
Ik, ik ben gelukkig.

Leve het leven!

UPDATE: Michel is precies ook content.

Flickr en meer

Standard

Ik gebruik Flickr nu al een tijdje.
Meestal op een niet gestructureerde manier.
Vandaag eens een google’tje gedaan mét resultaat!
1, 2, 3,..

Duizenden toepassingen, duizenden tooltjes, websites en oplossingen.
Flickr doen samenwerken met andere diensten, integreren in andere websites, uploaden via andere programma’s,…
Mash-ups en web2.0: vollenbak!

Zoals hier nu: integrated and smooth
En, eerlijk is eerlijk: geen hol voor moeten doen!

Michel gaf het tijdens zijn presentatie rond Web2.0 al aan: iedereen kan binnenkort zonder moeite alles integreren.
Hij gaf toen het voorbeeld van Yahoo Pipes. Ik heb me er niet mee beziggheouden wegens niet direct iets kunnen bedenken en daarna uit het hoofd gevallen. Maar zoiets, da’s dus coke en speed tegelijk als ge daar naast staat.
Lekker gast!

Net als de FlickrVision website: uren staren en kijken en genieten als een klein kind in het wiegje.
Zondagen zijn cool, vooral online.

Google/Myspace? Google+Myspace?

Standard

Als ik surf, kom ik ook wel eens bij myspace terecht.
myspace.png Een duidelijk icoontje in de adresbalk, dat is fijn en handig in het herkennen.
Zo is ook google een vaste waarde.google.png

MAAR!
Als ik nu in IE zoek via de google search-ding, krijg ik een onduidelijke mix…googlemyspace.pngLigt het aan mij, of ben ik gewoon paranoide?

E-mail2.0

Standard

Michel

Ik weet dat je een vrij behoorlijke muziekcollectie hebt in digitale vorm.

Verschillende smaken en al, maar vooral: veel.

Ik durf mezelf ook een sterk muziekbezitter noemen en ik heb een probleem.

Ik zie door de bomen het bos niet meer.

Ik had hetzelfde probleem met foto’s (duuzend mapkens, slechte naamgeving, inconsistent gebruik van boomstructuurtjes,…) maar toen was er picassa.

Weet jij of er ergens een deftige (lees: gemakklijke) tool bestaat à la picassa die hetzelfde doet maar dan voor mp3’s?

Snel en gemakkelijk de juiste naam (consistent en al) de juiste mood/genre van het ding, quotatie eventueel.

En dat dan over verschillende players heen (winamp, windows mediaplayer,…)

‘t is maar dat ik ooit een ipod (niet per sé van Apple, maar wel groot en al) wil kopen en dat ik die dan bij mensnen thuis aan de stereo wil hangen met de boodschap: ik zal eens iets gezelligs opzetten. En dat dat dan heel de nacht “gezellige” en aangepaste muziek speelt.

Bestaat er zoiets dat je weet, of is’t van lijstje afgaan en elk ding aanpassen?

Want da’s een stevige bezigheid met 18kilo mp3’s…

U bent alvast enorm hard bedankt!

Met vriendelijke groeten,

Wannes De Loore

Klapdorp 28
2000 Antwerpen

0473/52.14.93

skype: wannes.deloore
https://blog.wann.es/

Beeldspraak

Standard

Als er iets is waar ik van hou, dan is het wel beeldspraak. Metaforen die rocken als een tiet. Woorden en zinsbrouwsels die niets met het onderwerp te maken hebben, maar die wel duidelijk maken wat er bedoeld wordt.
Vaak snappen mensen iets pas echt als er een tekeningetje bij wordt gemaakt.

Wolken die voor de zon schuiven en ervoor zorgen dat mijn hele wereld grijs kleurt en waarmee de brave Bruno dan direct weet wat er bedoeld wordt. Ik vind dat mooi. Ik ben me er van bewust dat niet iedereen dezelfde opvatting heeft van wat ik bedoel met mijn woorden. Interpretaties en percepties verschillen van mens tot mens en van plaats tot uur.

Als iemand me vraagt wat ik doe om boterhammen met choco te kunnen kopen, vertel ik hem (m/v) dat ik test engineer ben.
Meestal volgt dan een “WTF? Gij zijt toch geen ingenieur?”.
En dan het verhaaltje dat het te maken heeft met IT, software en dat alles testen. Ahzo. En hoe gaat dat dan in z’n werk?
Een korte uitleg brengt meestal geen soelaas.

Wel: er zijn mensen met meer hersencellen dan ik die computers kunnen vertellen wat er moet gebeuren. Dat zijn de programmeurs.
Zij maken de software.
Waarom zij die dingen bouwen? Omdat er andere mensen zijn met enorm veel fantasie en twee linkse handen die die programma’s bedenken. Deze mensen weten niet hoe ze computers iets kunnen laten doen.
Ik zou een heel goede computerfantast kunnen zijn.

Wat ik dan doe?
Ik probeer de programma’s voordat de klant die mag gebruiken.
Ik vertel de makers wat er scheelt. Of dat iets niet doet zoals het was afgesproken.
En dan zorgen de programmeurs er weer voor dat alles bits en bytes wél netjes inde rij lopen.
En ik vertel dat dan aan de computerfantasten en die geven de software dan aan de klanten. Goed systeem, dat wel.

“Huh? Systeem? Hoe gaat dat dan in z’n werk?”
En dan, dan komt de metafoor van het testen.

Barcelona (again)

Standard

Aangezien we vanaf vandaag een paar dagen vakantie hebben (we, als in: we, Wannes, koning der belgen) wordt er weer met Vueling naar Barcelona gevlogen.
Nu wordt er niet direct sneeuwval verwacht, dus de kans dat het vertrekuur wordt gerespecteerd is iets groter dan vorige keer. Zodoende zit ik morgen te vieren hoog boven Europa.

Goesting? Ja. Om terug bij de Madam te zijn (want missen is toch wel een vrij fysieke aangelegenheid). En om terug in Barcelona te zijn. En om weer vakantie te houden. En om gewoon niet te gaan werken.

Ha!

En foto’s en cultuur en eten en drinken en veel liefde en al!
En vanaf donderdag wordt het er weer schitterend weer!

wann.es

Standard

Websites en zoekmachinevriendelijke url’s zijn een beetje standaard geworden.
D’n online kan nog wel eens genieten van redelijke websitenamen. Maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit: we gebruiken hyperlinks en je ziet niet direct waar je naartoe gaat. Handig

In real life is het wat anders.
Wat is uw e-mailadres?
In het beste geval: voornaam.naam@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk
Minder goed: naam546@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk
Ronduit slecht: troetelnaampje69575@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk

Met onderscheiding geslaagd (en hoge ogen gooiend in IT/geek/nerd-middens) voornaam@achternaam.be
Of voornaam.naam@eigendomein.extensie.
Het leven zou echt mooi zijn als dat voor iedereen zou kunnen.

Eigenlijk werd ik de eerste keer geraakt door een naam toen ik del.icio.us zag.
En met mezelf als wann.es.
En vandaag vertelt ook Pietel er meer over.
Daar kunnen nog mooie campagnes van komen lijkt me!