Ik denk niet dat dit heel professioneel overkomt…
Maar wel zo grappig!
In 1999 kocht ik het eerste schijfje van Slipknot, toen angstaanjagend hard.
Vandaag komen de heren in duister gezelschap naar Vlaanderen.
De Lotto arena zal het strijdtoneel zijn, ik één van de vele toeschouwers.
Ik verwacht echt een dijk van een show.
Want eerlijk is eerlijk: het is en blijft een grote gimmick van zichzelf.
Mannen met maskers die het podiumbeest letterlijk en figuurlijk los laten zijn één ding, bijna tien jaar datzelfde scenario volhouden is nog iets anders.
Valse noot van de avond: Machine Head die afzeggen.
Erg jammer, want die had ik graag gezien.
Ook graag gezien.
Gelukkige krijgen we nog een kans in april, met hun optreden in het voorprogramma van Metallica.
Maar vandaag dus Children of Bodom en Slipknot.
En speciaal voor jou mama, een voorproefje:
Slipknot
Children of Bodom
No Dad
You don’t have to give me the car tonight
’cause I’m staying home
by myselfNo Mum
you don’t have to iron my Iron Maiden T-shirt
for Disco‘Cause i’m staying home
’cause she’s gone
She went for cigarettes and did not come back
I’m staying home
’cause she’s gone
and I don’t have anyone to hang out withShe didn’t even smoke
Or go to a movie,
or have sex on a cemetary, on a tree, in a treehouse
Watching a funeral,
this is my funeralI’m staying home
’cause she’s gone
She went for cigarettes and did not come backShe didn’t even smoke
I put my Durex back in the drawer
and start my VCR
“Cherrypoppers 2” is onOh God I miss you
She didn’t even smoke
En niet te vinden op youtube eh.
Verdorie.
Nog zo’n fijn nummer.
neeje moeder, ge moet niet ongerust worden.
Echt niet.
DONDERDAG | MAIN STAGE | PYRAMID MARQUEE |
16:25 – 17:15 Air Traffic | 16:25 – 17:10 Modern Skirts | |
17:40 – 18:40 Counting Crows | 17:35 – 18:25 Vampire Weekend | |
19:10 – 20:10 Mika | 19:00 – 20:00 The National | |
20:50 – 22:20 Lenny Kravitz | 20:35 – 21:35 Shameboy | |
23:00 – 00:30 R.E.M. | 22:10 – 23:02 Soulwax | |
01:10 – 02:40 The Chemical Brothers | 00:22 – 02:12 2manydjs | |
VRIJDAG | MAIN STAGE | PYRAMID MARQUEE |
12:00 – 12:45 The Black Box Revelation | 12:40 – 13:30 Cool Kids | |
13:10 – 13:55 Monza | 13:55 – 14:45 Patrick Watson | |
14:25 – 15:25 Slayer | 15:15 – 16:15 Ben Folds | |
15:55 – 16:55 Babyshambles | 16:45 – 17:45 My Morning Jacket | |
17:30 – 18:30 Jay-Z | 18:15 – 19:15 Duffy | |
19:05 – 20:20 The Verve | 19:50 – 20:50 Zita Swoon | |
20:55 – 22:55 Neil Young | 21:25 – 22:25 Hot Chip | |
23:35 – 01:05 Moby live: remixed | 23:00 – 00:15 Digitalism | |
ZATERDAG | MAIN STAGE | PYRAMID MARQUEE |
12:15 – 13:00 The Whigs | 12:30 – 13:15 Galactic | |
13:30 – 14:20 Gossip | 13:45 – 14:35 MGMT | |
14:50 – 15:50 The Hives | 15:05 – 15:55 Band Of Horses | |
16:25 – 17:25 Editors | 16:25 – 17:25 Donavon Frankenreiter | |
18:00 – 19:00 Kings of Leon | 18:00 – 19:00 Kate Nash | |
19:40 – 20:55 Ben Harper | 19:35 – 20:50 KT Tunstall | |
21:35 – 22:50 Sigur Rós | 21:25 – 22:35 Gnarls Barkley | |
23:30 – 01:00 Radiohead | 23:10 – 00:25 Roísín Murphy | |
ZONDAG | MAIN STAGE | PYRAMID MARQUEE |
12:25 – 13:15 John Butler Trio | 12:50 – 13:35 Devotchka | |
13:45 – 14:35 Panic At The Disco | 14:10 – 14:55 Tim Vanhamel | |
15:05 – 16:05 Anouk | 15:30 – 16:30 Hercules And Love Affair | |
16:40 – 17:40 The Kooks | 17:05 – 18:05 Mark Ronson | |
18:15 – 19:30 The Raconteurs | 18:40 – 19:40 Grinderman | |
20:10 – 21:25 Kaiser Chiefs | 20:15 – 21:30 Justice | |
22:05 – 23:20 Beck | 22:05 – 23:35 Underworld | |
00:00 – 01:30 dEUS | 00:10 – 01:10 Nightwish |
Enkel voor vrijdag is er niet echt een probleem.
Wel jammer, doch niet getreurd: gaan en hard en bal houden!
BTW: ikke!
Ik werd vannacht nogal woelend wakker en het eerste dat in me opkwam was “…you can’t start a fire without a spark”.
Heel de dag al mee in’t kopke en net eventjes gezocht.
Het optreden van Bruce Springsteen van maandag heeft toch meer achtergelaten dan alleen een grote smile op m’n gezicht…
Ok ik gon a iet zegge
En ik zeg het a mor ene keer
A manier van doen
Die irriteert mij meer en meer
Gij denkt alleen mor on a eige
Hoe da ge wa van wie gedaan kunt krijge
Gij denkt alleen mor on a eige plezier
Mor baby geft da kaske na is hier
Geft da kaske na is hier
Geft da kaske na is hier
Gij kijkt alleen nor VT4
Geft da kaske na is hier
Baby geft da kaske na is hier
Baby geft da kaske na is hier
Gij hebt da spel al heel den avond in uw hand
A gedrag is infantiel en arrogant
A duime zien al blauw van ‘t zappe
Mor ja me a valt ni te klappe
Een egocentrische trut zijde gij
En die TV is wel van mij
Geft
Da kaske
Naaaaaaaaaaa…
On mij
Baby geft da kaske na is hier
Baby geft da kaske na is hier
Gelijk nen drenkeling zijn eige vastklampt on een boei
Klampte gij a eige vast on da kaske
Gij karaktergestoorde koei
Edde weer last van a hormone
Zijn ze weer is uit balans
Baby geft da kaske na is hier
‘t Is u allerleste kans
‘k Heb een gazet en een dozeke stekskes
In m’n hand
Baby geft da kaske na is hier
Of ik steek den TV in brand
Baby geft da kaske na is hier
Baby geft da kaske na is hier
Geft da kaske na is hier
Geft da kaske na is hier
Allez komaan
Geft da kaske na is hier
Baby
Geft da kaske na is hier
Respekt.
Eindelijk heb ik dan toch de knoop doorgehakt.
Ik ga wederom naar Rock Werchter.
Het kost enorm veel geld, het duurt enorm lang en het is enorm plezierig.
Waarom ik per sé naar Werchter wil?
Omdat het gewoon goed is.
Net zoals ik elke dag graag brood eet.
Gewoon goed.
Een beetje extra in het beleg (Slayer!, Editors!, Vampire weekend!, Moby!) maken het net dat ietsje lekkerder.
En dan hebben we het nog niet gehad over de Stella Tower met Discobar Galaxy.
Want ook tussen de optredens door wordt er gedanst!
Het op de bench zitten duurt me nu tch echt wel lang genoeg.
Echt.
Zit ik hier de hele dag op de laptop te rammelen, wat te surfen en naar The IT Crowd te kijken.
Schraal!
Doch een boek lezen zal de komende uren vullen…
Met een muziekje!
Van verschillende mensen kreeg ik te horen dat een echt heel fijn rogrammaatje voor muzieks het iTunes gebeuren van de appleboer is.
Het heeft lang geduurd voor ik het downloadde, maar vorige week was het dan toch zo ver.
Downloaden, installeren, runnen.
Het ding gaf de foutmelding dat iTunes geen bibliotheek kon aanmaken en dus niet kon starten.
Fowk.
Gogle is uw vriend, maar niet heus. Veel verder dan het verwachte Apple – Windows bashen kwam ik op divese fora niet.
Tot vandaag.
Als je iTunes opstart met de shift-toets ingedrukt, krijg je de mogelijkheid om een bibliotheek te definiëren.
Djeezes maat, zo simpel…
Het leven kan al eens rare wendingen aannemen.
Vaak zijn we er zelf bewust voor verantwoordelijk, maar meestal worden we gestuurd door een gevoel. Een gevoel van welbehagen, een gevoel dat het goede in de mens boven brengt.
En dat goede, dat mag al eens ene beetje egoïstisch zijn: goed zijn voor jezelf is heel belangrijk, zei een wijze dame me ooit.
Wij waren gisteren goed voor onszelf. En ons gevoel, dat zat ook volledig in de juiste richting.
Het begon aan de Wetstraat te Brussel. Daar waar het Warandepark een hoekje maakt.
Een Peugeot 306 stopt en ik gooi m’n rugzak op de achterbank. Ik had een heel sterk vermoeden over wie er in die auto zou zitten, dus het risico op verlies van boeken, rugzak en muziek was redelijk klein.
Het geluk was aan mijn zijde want de bestuurder was niemand minder dan de enige echte Olivier. De jongen had geluk dat ik bij hem instapte, want hij had geen flauw idee van hoe uit Brussel weg te geraken. En daar had deze jongen nu echt wel zin in: na een werkdag van 10u wou ik niet liever dan de hoofdstad verlaten. En gelukkig ken ik de weg aan die kanten een beetje.
De tunnels van de Belliardstraat leiden zoals alle wegen naar Antwerpen alwaar de derde tochtgenoot ons zou vervoegen. Glenn stapte buiten en in en daar gingen we: op zoek naar een plaatsje met rust en vrede en gezelligheid.
Een volkse dan wel bruine kroeg genaamd “den Haan” werd onze vergaderruimte.
Het was een fijn weerzien: we hebben dan ook samen al heel wat fijne momenten beleefd. Vooral in de periode dat er aan het eindwerk moest worden gewerkt was het telkens opnieuw lachen geblazen. Ook ernst deed zich voor, maar dat werd meestal snel de kop ingeduwd met een lol en een lach.
Wat me opviel was hoe weinig we alledrie zijn veranderd: niet alleen botsen de karakters nog steeds niet echt, ook het centrale idee van de avond was voor elkeen onuitgesproken hetzelfde. Heerlijk toch, babbelen met zielsgenoten?
Het was fijn om te zien hoe we met ons gedrieën uit het niets een toekomstbeeld konden toveren uit de grote hoge doch spreekwoordelijke hoed.
Het was als het ware een brainstorm op lag water.
En nee, mijlenver in de omtrek was geen spijker te zien.
Het besluit van de avond?
Dat den Haan een fijne keet is, dat de durum en de kipcorn van Plein 4 echt wel in orde zijn en dat het altijd lachen is om door het Schipperskwartier te wandelen en mensjes te kijken.
Want zo zijn we dan eh.
Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Zo ook voor de computer en zijn schijven.
Er is een hoop werk aan en eerlijk gezegd niet het fijnste jobke dat er is.
Er moeten backups gemaakt worden van:
Er moeten fotoboeken gemaakt worden van
Er moeten mappen worden samengevoegd vanop vijf verschillende plaatsen, er moet een heleboel weggesmeten worden en daarna mag de disk cleaner beginnen.
Gelukkig zijn er nog mensen met een vervroegde lenteschoonmaak bezig zodat we daar wat ideetjes van kunnen pikken. Dank u wel Pietel (en Kevin)en Clopin!
En dan moet er nog iets structureels gevonden worden naar de toekmst toe.
Damn, drie maanden maken een mens wel heel ambitieus…
Wat ik meestal mis in het lecven is een passende soundtrack. Momenteel zou The End van The Doors niet misstaan. Ik zou alleen al om die reden graag in een film leven, doch dit geheel terzijde.
Gisteren en vandaag zijn de laatste dagen in Mother India.
Twee dagen in de Big Bad City of Bangalore, beter bekend als the city where the streets have no names.
Behalve een paar van die straten dan. En ik heb daar vooral rondgehangen, kwestie van al een beetje te wennen.
MG Road, met al haar bars, westerse ketens en Mc Donalds (“no beef is sold here”) en KFC. Helaas werd ik lichtelijk verplicht om hier rond te hangen: het is verdikke de enige plaats in Bangalore waar je “traditionele souvenirs” kan kopen. Niet dat ik er veel van moest hebben, maar toch enkele.
Nu loopt deze dinsdag op z’n einde en wordt er gewacht.
Er is dus tijd voor een uitgebreid diner, internet en een overpeinzing van drie maanden in Verweggistan. Want ondanks dat het hier enorm bangelijk is, was Belgie echt wel vaak in m’n gedachten. Het is per slot van rekening zowat de beste plaats om te wonen, ik zal het u verzekeren.
Het is, zoals Peter in Agonda zei, een afscheid “with a crying eye and a laughing eye”. Het is dan ook heel dubbel. Aan de ene kant ben ik blij omn terug te keren naar vrienden en familie en m’n eigen bed en de zetel in ons living en de huislijke warmte en de Chiro en de Mussenakker en het werk en al.
Aan de andere kant is het heel erg jammer om alles wat ik hier zo graag heb achter te laten. Zoals daar zijn: de vriendelijke mensen, de chaos en anarchy op de straat, het heerlijke eten, eten met de vingers, no stress no worries, warm weer,…
Gelukkig zijn er een aantal dingen die ik mee kan nemen in m’n rugzak. Goeie muzieks, een beetje heel lekker home made chilli poeder, gepofte rijst, sweets, tailor made kleding, nieuwe gsm (ik ben nu eenmaal een materialistische geek), eten met de vingers, verbannen van het toiletpapier,…
En die zaken, die gaan me dagelijks aan alle fijne momenten doen herinneren.
En mocht ik iets vergeten: ik heb drie Moleskines netjes volgeklad met dagdagelijkse belevingen en beslommeringen. Voeg daarbij 14 GB aan fotomateriaal en ik denk dat u een idee hebt van mijn extern geheugen…
De interne schijf draait echter nog enorm goed, dus verhalen en al: u vraagt, wij draaien!
Er zijn van die dagen dat ik ten volle besef waarom ik graag in Antwerpen ben. Vandaag is zo’n dag.
Veel te laat opgestaan na een dolle nacht in Meer. Akkerpop was het verhoopte feest en laat me duidelijk zijn: de sfeer maak je zelf!. Ik heb me dan ook eve volledig laten gaan tijdens Enemy Ground: het dak ging eraf!
Maar vandaag dus aan de josdag begonne met naar de stad te vlammen en de reistas die toc steeds weer nodig is af te gooien in onze stadse villa.
Dan een cultuurmarktje met het zonnetje op m’n bolletje. Veel volk! How jom.
Er werd iets van een honderduizend man verwacht, maar het leek meer. Alles stond vol.
Meestal kom ik op zo’n dagen niet al te veel bekend volk tegen. Iedereen is er wel geweest, maar niemand gezien.
Vandaag was het echter anders!
Op een uurtje tijd zeven bekenden tegengekomen.
Klapke doen, afspreken om nog eens af te spreken (juffrouw K), een prettige dag wensen (juffrouw H met de mamie en de papie), zorgen dat we volgend jaar een stevige barbecueparty kunnen geven (meneer W met zijn madam), zeggen dat alles goed gaat (baas S met wederhelft) en vragen hoe Akkerpop gisteren beleefd werd (meneer W met mevrouw S).
HoReCa-gewijs een kleine stop gemaakt bij café Den Hopsack. Gezellige boel met live muziek, en gazetje en een tasje koffie. Da’s josdag!
Toen ik verder wandelde kwam ik alleen maar gelukkige mensen tegen.
En dat, dat maakt mij ook gelukkig.