Laat nog maar efkes

Standard

Ze doet dat goed, die prinses van ons.
Negen maanden de tijd nemen en dan gewoon nog even.
Ze pakt haar tijd. Komt pas als het helemaal goed is.
Volgens Meneer Doktoor ging dat gisteren zijn. Althans, dat zij zei hij al in oktober.

Met een foutenmarge van een week of twee, maar dat hoorden wij toen niet.
Nee, wij hoorden alleen: 27 mei.
Niet dus.
Want het is al de 28ste.

Ach.
Zij mag dat.
Want, en dat is het ding,

als ge op een goei wei zit, kunde daar best wel wat langer blijven hangen.

Sebiet aan de monitor om eens te kijken hoe het er mee gaat.
En in de komende dagen zal er dan wel iets gebeuren zeker?

Onder voorbehoud

Standard

Het is zover.
Alles wat ik zeg en beloof voor de komende weken is onder voorbehoud.
Ik zet mijn leven niet stop, zeker niet.
Nee, we gaan gewoon verder. De randen van de comfortzone worden alleen niet meer overtreden.
Geen zotte dingen meer, eventjes.

Maar het gaat er de komende weken wel anders uitzien, ons leven.
Want het moment is bijna daar.
Niks Doos van Pandora, maar wel de blijde intrede van onze miniprinses.
En die gaat voor. Op alles.

Dus ook op u en de afspraken die ik met u maak.
Niks van kwaaie wil hoor en verre van iets persoonlijks.
Maar van kwajongen vader worden, daar hoort een kleine transitieperiode bij.
En die kan nu elk moment starten.
Als juffrouw De Loore er klaar voor is, dat spreekt voor zich.

Content Marketing, oedoededa?

Standard

Soms vragen de mensen mij iets.
Hoe het gaat, dat ook, maar ook naar het hoe en waarom van content marketing.
Want hey, ik werk nu eenmaal aan “die zijde van de markt”, met The Social Media Club.
Wij doen dat eh, content marketing.
En dan krijg je van die vragen: oedoededa?

Wat is dat eigenlijk, content marketing?

Content marketing gaat over het vertellen van uw verhaal. Niet door over jezelf te vertellen, maar door te vertellen wat er aansluit bij je eigen verhaal én bij het verhaal van je publiek. Dat “het publiek” uit kleine groepjes of segmenten kan bestaan, is een feit dat zeker is. En andere segmenten vragen om een andere aanpak.

In de praktijk komt het er vaak op neer dat je kennis en inzichten deelt.
Dat je mensen wijst op zaken die bestaan, geschreven en verteld worden en daar al dan niet een eigen mening aan geeft of er uitgebreid tegen in gaat.
Op die manier laat je de rest van de wereld (voor zover je eigen kleine netwerkje de rest van de wereld is) weten dat jij veel weet over dat waarover je wil vertellen, dat wat je interesseert of, no shit Sherlock, dat waarmee je business wil doen en waarmee je geld wil verdienen.

Waarom is dat beter dan iets anders?

Het idee achter content marketing is heel menselijk.
Veel mensen doen onbewust al aan content marketing. Je drinkt ergens een lekker glas wijn, checkt welke wijn dat dat is en volgende keer dat je gasten aan tafel krijgt haal je die wijn in huis. En je vertelt er over. Wij doen dat in elk geval. Omdat wij graag wijn drinken en omdat wij daar graag anderen van laten genieten. Wij staan dan ook te boek als wijnliefhebbers.

Zelf vertel ik graag over WordPress, Crossfit en Social Media.
Omdat ik daar in geïnteresseerd ben, omdat ik daar meer van ken dan de gemiddelde mens in mijn kringetje en omdat dat soms gevraagd wordt.
Wat maakt dat mensen mij gaan geloven en mij daarover aanspreken.

Zonder op te dringen, zonder te forceren.
En dat maakt dat content marketing beter werkt dan schreeuwerige, drammerige prietpraat van traditionele reclame. Het is ook toegankelijker dan traditionele reclame: iedereen die toegang heeft tot het internet, kan er mee weg.

De basis van content marketing is, wait for it: content.
Goede, relevante verhalen, artikels, video’s, infographics, afbeeldingen en columns.
Zelf geschreven of van anderen. En het ene kost al meer moeite / tijd / geld dan het andere.
Want alleen de zon doet haar truukje gratis en voor niets.

Nee, content marketing is niet eenvoudig, niet goedkoop, er zijn geen shortcuts en er is geen niet altijd een pot goud aan het einde van de regenboog. Dat wil nog niet zeggen dat het niet de moeite loont. Content marketing werkt op lange(re) termijn. Het duurt namelijk een tijdje voor mensen zien en beseffen dat jij en niet een ander dé specialist is op het gebied van radiografisch bestuurbare vliegtuigen. Bijvoorbeeld.

Workflow

“Maar waar haal je die content dan vandaan Wannes? Wanneer kan ik dat doen? Ik werk al heel de dag, moet ‘s avonds met mijn kinderen bezig zijn en af en toe moet de riem eraf en wil ik gaan sporten.”
Net zoals elk stukje van de marketing cirkel verwacht ook content marketing een goede opvolging en bijgevolg een strikte en gebruiksvriendelijke workflow.

De eerste stap bestaat eruit om je onderwerpen te bedenken.
Hoe specifieker je onderwerp, hoe beter afgelijnd je niche, hoe beter je aansluiting gaat vinden bij de doelgroep en hoe “gemakkelijker” je dé specialist kan worden.
Specialist zijn in websites is niet zo evident, specialist in WordPress websites in België is al meteen een pak realistischer.

Nu komt het er op aan om de juiste artikels, infographics, video’s,… te vinden.
Net dit is voor veel mensen een mysterie. Waar vind je die?
Zijn er tools om dat te doen? Ter inspiratie of ter beheer?

JA!

Er zijn de laatste tijd meer tools gebouwd dan er liters water in de Schelde zitten. Het is dus zaak om een paar tools te proberen en te kijken waar je je goed bij voelt, wat voor jou werkt en waar je de beste resultaten mee behaalt.

Mijn favoriete tools:

  • Feedly: content verzamelen van sites die je al kent en makkelijk weer delen
  • Zite: op basis van interesses krijg je een boel artikels voorgeschoteld van verschillende websites
  • Flipboard: op basis van bestaande websites maak je een magazine dat je makkelijk op je tablet kan doorbladeren
  • Pocket: wil je een interessant artikel later lezen? Saven in Pocket. Easy peasy.

Automatisatie

Het grote probleem van vandaag is tijd.
Met z’n allen lopen we constant achter de feiten aan, hebben we niet genoeg aan 24 uren en is iedereen altijd en overal drukdrukdrukdruk bezig.
Wanneer vind je dan tijd om ook nog veel te lezen, te filteren én te delen met je achterban?
Hoe kan je dan in hemelsnaam zelf bloggen, artikels schrijven of, beter nog, videoboodschappen opnemen, editeren en delen?

Hier zijn drie pistes mogelijk.

1/ De eigen prioriteiten verleggen

Zelf de boeken induiken en leren hoe het werkt. Zelf aan de slag met content, verhalen en foto’s, video’s, presentaties. Zelf met Storify iets bijeenharken en publiceren.
Gewoon, elke dag een uurtje of twee.

Dat kan perfect. Maar dan moeten er andere dingen schuiven.
Een keuze die je moet maken, net zoals je je auto misschien zelf onderhoud.
Maar “het er wel bij nemen” werkt niet.
Voor niets en ook niet voor content marketing.

2/ Uitbesteden aan een content marketing bureau

Je vertelt wat je wil, waar je naartoe wil en hoe je dat graag wil en je partner in content crime doet het vuile werk. Want content marketing bureaus werken als partners. Betrokkenheid en authenticiteit zijn enorm belangrijk. Reken ook op een stevig budget.

3/ Automatisatie

Het beste van twee wereleden: jij verzamelt content, iemand anders schrijft daar proza rond en jij beslist wanneer het online gaat.
Om hier een workflow voor op te zetten werk je best samen met iemand of een bureau dat van wanten weet. Gelukkig voor de portemonnee gaat het dan om een duidelijk afgelijnde taak: maak een flow en schrijf mijn artikelen wanneer ik dat vraag.

Wil je daar meer over weten?
Geef gerust een seintje!

Presentatie

De presentatie die ik gaf aan de mensen van Musea en Erfgoed van Stad Antwerpen

wehavestandards.com: A Free Self-Management System to Stay on Track

Standard

Een tijdje geleden had ik het over LIFT. Een systeem om goede gewoonten te kweken.
Je maakt een lijstje met nieuw te kweken gewoonten en stipt die dag na dag af. Of niet. Afhankelijk van je karakter en prioriteiten heb je dan na 21 dagen (of iets langer) een nieuwe gewoonte.
Maar da’s digitaal.

En voor sommige mensen werkt dat gewoon niet.
Gelukkig kwam ik van de week de Standards app tegen.

A Free Self-Management System to Stay on Track

A Free Self-Management System to Stay on Track

Every week, he uses this site to print a PDF with the things he wants to do (and not do) that week. Then he tapes it to a wall and puts a check or an X in each box as the week goes on. It reminds us of the chore-calendars kids have at school when learning to complete tasks regularly.

link

Zeker het proberen waard en zelfs makkelijk uit te breiden.
Eens zien hoever ik er mee kom, want ik heb nog wel wat zaken bij te leren.

Uitdagingen en disruptie

Standard

Gooi uw comfortzone eens overhoop.
Want dat was al een tijdje geleden.
Nu ja, van toen de vrouw ontdekte dat ze zwanger was.
En toen die keer dat we verhuisden naar buiten de ring die ze gaan gaan overdekken.
En het appartement dat we verpatsten en ineens de extra lening bijna helemaal konden afbetalen.
En toen die keer dat we terugkwamen van drie maanden de toerist uit te hangen in India.

En ja, zo nog van dat.
Halve marathon zonder trainen? Check.
Koken in een tajine? Check.
Een dag zonder koffie? Check.
(zot. Zonder koffie?)

Maar dus, morgen.
De comfortzone nog een keer snel uittreden.
In plaats van gewoon 38 uur bij dezelfde werkgever te arbeiten, doe ik er sinds 1 mei (jep, beginnen met een lang weekend) 40 bij twee werkgevers.

Vanaf morgen dus echt bij de nieuwe uitdaging.

Digitale communicator bij Netwerk Antwerpen

En voor de rest gewoon vijf dagen werken in drie dagen.
Zorgde vandaag in elk geval voor een kleine mind fuck:

Woensdagavond is ineens vrijdagavond bij de ene werkgever en zondagavond bij de andere. En toch is deze middag den beenhouwer langs geweest om de week door te kappen.
Eunk?!

Verder: belachelijk veel goesting in!

Goede gewoonten: een eerste terugblik

Standard

Mijn nieuwe gewoonten dit jaar (tot nu toe):

  1. Meer water drinken: ik start de dag met een beker van 700 ml en probeer doorheen de dag minstens een liter extra te drinken.
  2. Vroeger opstaan: om mezelf voor te bereiden op wat komen zal (The Unknown Live of a Father) wil ik ‘s morgens gaan sporten. Drie à vier keer per week. En dus moet ik vroeger uit dat bed. Vooral omdat ik dan vaak nog een of ander huishoudelijk klusje meepak.
  3. Vroeger gaan slapen: om punt twee heel de week vol te houden, heeft het geen zin om na twaalven onder mijne ketel te kruipen. Vooral niet gemakkelijk om mijn wederhelft daarvan te overtuigen, maar de dochter heeft precies meer overredingskracht want sinds een week of zes is vroeg gaan slapen geen punt meer voor mijn zwangere vrouw.

Dingen waar ik dit jaar nog naartoe wil werken:

  • Dagelijks timesheets invullen: nu is dat vaak een miserie op het einde van de maand. En met de nieuwe job erbij wordt het helemaal knippen en plakken
  • Gezonder eten begint in de winkel: ik wil er een punt van maken geen crap meer te kopen. Geen bereide gerechten, geen (geraffineerde) suiker, weinig koolhydraten. Meer de echte groentewinkel en de echte slager. Omdat dat dat nodig is.

Boterhammen met hagelslag, da’s puur geluk

Standard

Waarom nemen we geen genoegen met onze successen en moet het alsmaar meer zijn, generatie Y?

Waarom nemen we geen genoegen met onze successen en moet het alsmaar meer zijn, generatie Y?

Fernand Van Damme is student internationale politiek (UGent) en freelancejournalist voor demorgen.be.

link

Fernand Van Damme schreef een paar weken geleden een stevig stukje kritiek bij elkaar. Kritiek op de generatiegenoten voor wie het nooit genoeg is. Kritiek op de ouders van de generatiegenoten omdat ze ons teveel kansen geven. Kritiek op de maatschappij omdat er teveel van ons verwacht wordt.
Maar eigenlijk schreef Fernand vooral kritiek op zichzelf.

Een inzicht dat hij kreeg via Jeroen van Baar. Dé neurowetenschapper. Schrijver van De Prestatiegeneratie. Dat we met z’n allen wel heel hard naar de top reiken. Dat we bovenaan moeten staan en hoger moeten willen. Schuld van de ouders, van de maatschappij, van onze eigen afgunst.

Afgunstig op successen van anderen. Liefst dicht genoeg bij ons om Facebookvriendjes te zijn. Om dan tegen elkaar op te bieden met prestaties. Hoe meer en exclusiever hoe beter. Gewoon is niet genoeg, burgertrutten zijn van een andere generatie.

Go hard or go home.

Awel, ik volg Fernand.
Gewoon is genoeg. Gelukkig zijn en vriendschap. Dagelijkse sleur en kleine gelukjes.
Als er iets is dat ik mijn dochter wil meegeven, dan is het dat.
Dat het best ok is om te kunnen genieten van kleine dingen.
Dat je niet altijd het meest exclusieve moet hebben om gelukkig te zijn. Dat jezelf goed voelen veel belangrijker is dan jezelf goed voordoen.

Onze dochter, ik hoop dat die de wereld kan veroveren.
Hoe groot die wereld is, moet ze zelf maar kiezen.
Als zij na hard buitenspelen met neefje Marcel kan genieten van een in driehoekjes gesneden boterham met hagelslag&boter, awel, dan ga ik content zijn. Want laat ons eerlijk zijn: wat is er lekkerder dan een met veel liefde in driehoekjes gesneden boterham met hagelslag&boter?

Wolven zijn de coolsten

Standard

Een heleboel jaren geleden hebben ze in het Yellowstone Park in de VS van A een nieuwe roedel wolven uitgezet. Dat dat een effect ging hebben, was zeker. Maar wel heel zot wat er allemaal veranderde:

  • Er werd af en toe eens een hert doodgedaan en opgepeuzeld. Logisch.
  • Maar hierdoor bleven de herten weg op sommige plaatsen en
  • kregen de bomen meer kans om te groeien en
  • kwamen er meer vogels en
  • kwamen er meer bevers en
  • dankzij de kadavers die de wolvenroedel achterliet
  • kregen de beren meer plaats en
  • en…

Heel zot.
Maar het allerzotste?
Dat de rivieren beter werden.
Stevigere randen, stabielere beddingen, minder gemeander, meer drinkplaatsen.

Ja, wolven.
Dat zijn samen met bijen echt de coolste beesten die er zijn.

Mopje van mijn kleinste broer

Standard

De kleinste broer had nog een mopje.

Drie zottekes gingen eens zwemmen.
Dolle pret en keiplezant!
Ze kwamen in’t ziekenhuis terug bij en nog altijd veel plezier en lachen en builen en blauwe plekken en een gebroken elleboog.

En volgende keer wordt het nòg plezanter!
DAN GAAN ZE OOK WATER IN’T ZWEMBAD DOEN!

Vooral erg grappig als je dan bedenkt dat een andere broer net zijn elleboog heeft gebroken.
Door in het lege zwembad bij omama te vallen…

Ja, ge lacht nen beet af bij ons!

Graanmarkt 13, Antwerpen

Standard

Woensdag 23 april. 19u. Wij zijn op tijd, want goed eten laat niet op zicht wachten. En goed, dat is het.

Asperges / waterkers / zilt lepelblad / goudmelde / hoeve ei “à la Flamande” Violleta artisjok / andijvie / kabeljauw / Belgische safraan en Zandwortel / onglet van rund / akkerchampignon / zwarte olijf / munt / koriander Citroen / rabarber / Elixir d’Anvers / oervenkel / meringue

Met dezelfde ingrediënten maakt eenieder iets anders, maar dit was gewoon hemels. Want dan denk je dat je iets kent van goed eten, maar hey, dan is er altijd nog iets anders. Iets als in “een goed restaurant lekker gaan eten”. De sfeer, de muziek, het licht, het personeel: alles was af. Cool ook dat de chef, Seppe Nobels (die ooit bij Wout Bru kookte en nu nog steeds samenwerkt), ons zelf het dessert komt presenteren. Het lijkt erop dat hij dat aan elke tafel probeert te doen. En elk brod nog even weet na te kijken voor het de keuken verlaat. Zeer fijn om te zien dat er zoveel moeite en plezier in een bord gelegd kan worden. Jep. Graanmarkt 13. Lekker en enorm goed. Omdat het al eens wat beter mag zijn.

Fiets – jeansbroek: 1-0

Standard

MAAR!
Er wordt teruggevochten. De jeans van weleer is niet meer, maar er is andere jeans.
Elk half jaar opnieuw.
Een broek per half jaar, ik vind dat veel.
Niet meer dankzij mijn Rapha jeans.

Serieus. Een jeans, de meest stevige én maatschappelijk aanvaarde broek (gaan werken in een leren broek?!) tot op de draad verslijten op, ocharme, zes maanden?
Zotjes.
Vroeger was dat niet, dus het moet wel te maken hebben met het dagelijks naar’t werk te fietsen.

Mijn zadel is kapot, dacht ik.
Mijn fiets heeft ergens een haakje en daar schuurt het te hard.
De jeans heeft afgedaan, was een andere gedachte. Auwtsj.
Als je, zoals ik, veelal rondhost in alleen een jeans en een t-shirt, dan heeft het wegdenken van de jeans best een grote vestimentaire impact.

Nee.
Er moest een andere oplossing bedacht worden.

Rapha jeans

En toen stond daar Rapha.
Fietskledingsmerk voor de modebewuste wielertoerist.
Maar nu niet alleen voor het obligatoire rondje met de zielsgenoten op zondagochtend, nee nee: voor elke dag. Om mee naar’t werk te rijden.

Goed.
Ik was een beetje sceptisch. Na vijf jaar met de fiets gaan gaan werken en jaarlijks twee jeansbroeken mogen weggooien kan dat ook wel. Ik vond mijn sceptisme onderbouwd.
En toen probeerde ik een jeans van Rapha.
Om mee te gaan werken. Ik had een paar weken voordien nog een andere gekocht van een bekend merk en dat was perfect om de vergelijking aan te gaan.

Een half jaar lang week om week (ongeveer).
Met een voor mij erg verrassend doch door Rapha voorspeld effect.
De andere jeans passeerde vorige week langs de kleermaker. De Rapha jeans was nog steeds als nieuw. Lichte tekenen van verkleuring, maar verder niets.

Water- en vuil afstotend.
Stevig.
Stretch.

Zelf noemen ze het de City Riding collection.
Ik kan dat niet ontkennen: ik rij ermee door de stad alsof ik de Tour de France rij.
En vooral: niet kapot na een half jaar.

Strak.

Waar het spreekwoordelijke schoentje aan mijn billen wringt: Rapha is een Italiaans Londens merk. En mijn billen zijn niet van Londense makelij. Nee, mijn bovenpoten zijn van Vlaamse klei.
Stevig en van stavast.
En dus moet ik mijn Rapha jeans minstens drie dagen dragen voor ze écht goed zit. Maar dan zit ze ook wel goed voor de komende maand.

Hoe doe jij dat, fiesten en jeansbroeken dragen?

Update: Rapha Jeans is te koop bij Velodome in Berchem.

Director of operations

Standard

Aka: moms.
Moeders.
Mama’s.

Ik heb er een hoopje en binnenkort zit er hier thuis ook zo eentje.
Een echte, op en top, reuzegoede moeder.
Trost is nu al mijn deel en dat gaat alleen nog maar stijgen.

De mensen bij CardStore grepen de kans aan om een fictieve vacature uit te schrijven. Een job waarin je nooit gerust bent, geen vakantie hebt en alles moet laten vallen voor “the associate”. Geen verlof en vooral: geen wedde.

Maar ge krijgt er zoveel liefde voor terug!

YOURLS

Standard

Urls, het internet hangt er vol mee. Precies spinnewebben.
Want laat ons eerlijk zijn: niemand onthoud een url als deze:

 https://blog.wann.es/?utm_source=blog&utm_medium=wann.es&utm_campaign=yourls

En daarom heeft er een slimmerik de URLVERKORTER uitgevonden.
Ge kent het al hoor.
Ge gebruikt het geregeld, daar ben in zeker van.

http://youtu.be

http://fb.com

http://t.co

http://bit.ly

Ik heb nu YOURLS, Your Own URL Shortener geïnstalleerd.
Omdat dat kan.
Omdat ik nog eens iets wilde proberen.
En euhm, omdat dat cool is, om een eigen url shortener te hebben. Wat de rest ook zegt.

De bovengenoemde url wordt dan:

http://wann.es/s/5

Cool, right?

Ringland

Standard

Er is al heel wat over geroepen en gezegd.
Facebook stond er al herhaaldelijk mee vol en menige toogdiscussie werd er door bevolkt.

R I N G L A N D

Een zot idee en een utopie volgens sommigen, een ommekeer van de prioriteiten in de enige juiste volgorde volgens anderen.

Het basisidee is eenvoudig:

We trekken een dak over de ring rond Antwerpen en planten daar gras en bomen op.

Doorgaand verkeer wordt afgeleid in de richting van bestemming door middel van verschillende tunnels zodat er een vlottere doorstroming mogelijk is en er minder accidenten zullen gebeuren.

Dat iedereen in Antwerpen weer vrij zal kunnen ademen.

Ik kijk er al naar uit.

Plant eens een vlag

Sinds 21 maart kan je dagelijks een vlag planten om de aandacht te vestigen op Ringland.
Je krijgt daar een uitleg, posters en flyers en raamaffiches en vooral: goede hoop. Ik vond dat in elk geval hoopgevend, vanmiddag.

15 volwassenen , wat kindjes.
Een vlag en hoop.
En, ter illustratie, de ring die overkapt dient.

De ommekeer van prioriteiten

Waar het huidige bestuur vooral kijkt naar de financiële en commercieel meest voor de hand liggende oplossingen (daar waar de meeste stroop aan den baard hangt, de broekzak en de vestzak de weg naar elkaar vinden en wat “het minste kost volgens de volledig verdraaide studies”) wil men met Ringland vooral focussen op de volksgezondheid en de leefbaarheid van Antwerpen als stedelijk gebied.

Want de statistieken liegen er niet om: binnenkort wonen we met veel meer volk in de stad.

By 2020, approximately 80 % of Europeans will be living in urban areas. This expansion, often occurring in a scattered way throughout Europe’s countryside, is called urban sprawl.

 

En dan moeten er zaken veranderen, prioriteiten verschuiven en oplossingen bedacht worden voor problemen. Liefst proactief.
En eerlijk? De goedkoopste is zelden de beste oplossing.

Nu, de prioriteiten van het huidige bestuur (van Antwerpen) liggen duidelijk elders.

  • aantal parkeerplaatsen mag niet meer dalen
  • het STOP-principe wordt niet meer overal toegepast
    Volgorde van de voorrangsregels: Stappen, Trappen, Openbaar vervoer, Personenwagens
  • de stad moet bereikbaarder worden voor alle economische activiteiten die er plaatsvinden

Kijk.
Ik begrijp dat we in een stad met iedereen moeten samenleven en dat er voor iedereen een plaatsje moet zijn. Dat er geld verdient moet worden en dat de winkels bevoorraad moeten kunnen worden. Want we willen geen situaties zoals in Cordon, wel?

Nee.
We willen gewoon samenleven.
Met de nadruk op leven.

En vlaggen planten!