Paarlemoer

Standard

Dikke tranen biggelden over je wangen.
Het was niet gepland, het was niet gehoopt.
En toch wisten we het beiden.
Ergens moest het eindigen.

Rekken had geen zin.
De u variant nog minder.
Boosheid was verdreven door ongelukkigheid.

Traantjes van machteloosheid.
Traantjes van pure paarlemoer.

Het was te kort en het deed pijn.

En toch deed het deugd dat ik je gisteren zag!

Gnnnnh!

Standard

No Dad
You don’t have to give me the car tonight
’cause I’m staying home
by myself

No Mum
you don’t have to iron my Iron Maiden T-shirt
for Disco

‘Cause i’m staying home
’cause she’s gone
She went for cigarettes and did not come back
I’m staying home
’cause she’s gone
and I don’t have anyone to hang out with

She didn’t even smoke
Or go to a movie,
or have sex on a cemetary, on a tree, in a treehouse
Watching a funeral,
this is my funeral

I’m staying home
’cause she’s gone
She went for cigarettes and did not come back

She didn’t even smoke

I put my Durex back in the drawer
and start my VCR
“Cherrypoppers 2” is on

Oh God I miss you

She didn’t even smoke

En niet te vinden op youtube eh.
Verdorie.
Nog zo’n fijn nummer.

neeje moeder, ge moet niet ongerust worden.
Echt niet.

Melig

Standard

Melig en al, zijt maar gerust.
Maar ik smelt hier dus echt eerlijk waar volledig van.
Shit gast.
Ik ben zo blij dat het weekend is en dat ik straks the misses zie.
En voel.
En nog zoveel meer.

Liefde, ‘t is zo schoon meneer!

Nieuwe bril, mon oeuil

Standard

Nadat ik zaterdag een hele avond met stekende hoofdpijn aan de feestdis had gezeten, was de maat vol.
Zo snel ik tien minuten tijd had zou ik een nieuwe bril kopen.

Vandaag liep ik binnen bij de eerste brillenwinkel die ik te voet passeerde: Pearl.
Er loopt daar dezer dagen een zeer interessante actie: 199 euro voor twee brillen. Glazen, monturen: de hele mikmak voor de prijs van een halve bril bij de “echte” brillenboer.

En dan slaat de twijfel toe: wat kiezen we?
Want op zo’n moment sta je dus alleen.
Geen vriendelijke dame die van je aanwezigheid een lokale staatsaangelegenheid en erezaak maakt.
Geen kleuren, stijl of persoonljk designadvies.

En ik heb dat dus nodig eh.
Ik moet van een tweede bron horen of het wel ok is wat er op mijn neus staat.
Want zelf vind ik dat wel belangrijk, maar niet heus.

Vanaf 23 juni heeft mevrouw Tilburgs tijd met hopen.
Als ik tegen dan nog wat centen overheb, kan dat nog wel eens een fijn uitje worden.
Ik kijk er naar uit meneer.

Spaghetti

Standard

Gisteren na’t werk verbazend vlot naar Gent gespoord.
Waar iedereen last had van brand in Brussel Noord, had ik geen enkele moeite om op 45 minuten in Gent Sint Pieters te staan.

Er was afgesproken om samen te koken, maar de madam had al groenten gekuist en was reeds gehakt met een uitje aan het roerbakken.
Groentjes erbij, tomatenpuree en hoppa: saus!
Pieren in een potje en een heerlijke pastaschotel stond dampend op de kleine doch multifunctionele tafel.

Mevrouw had echter net dat ietsje teveel gemaakt en hoppa: wannes krijgt een potje (extra pieren worden gekookt) mee voor tijdens de lunch!
Wat een schat is me dat toch!

Een klein bezoekje aan een afspanning in afwachting van de film van de avond brengt goede gesprekken teweeg en om half elf treden we aan in het cinematorisch theater Sphinx.
Nog een ander aanwezig koppel bevestigt dat we toch in de juiste zaal zitten.

En dan begint het.
Linkeroever.
Ik weet nu waarom ik er altijd een raar gevoel krijg.

ondertussen in Addis Abebe

Standard

Ze hebben het er zwaar, de oudjes en Elias.
De arme pruts is zo ziek las een hond en laat alles lopen via de sluitspier.
Als ik hun blogposts en e-mails lees, krijg ik kippenvel over het hele vege lijf. Vooral omdat ik me er echt iets bij kan voorstellen.
k hop maar dat ze veel foto’s nemen zodat de jongen dat later kan terug zien.

Ik wou dat het al vrijdag dan wel zaterdag was: benieuwd en nieuwsgierig en al.
Charlotte is ook benieuwd en nieuwsgierig en zenuwachtig… 🙂

Replies!

Standard

Een beetje re-ply’en op de comments, het mag al eens.

@Jelle: de avonturier in mezelf begint momenteel een beetje los te komen. Vorige week heb ik me een paar keer serieus geergerd aan het hele gegeven. Ik was zo opgedraaid als een mol op coke in de microgolf, het was bijna niet om aan te zien. Echt, ik was het hier bijna afgestapt om in mijnen alleen verder te doen.
Blijkbaar is dat een onderdeel van de cultuurshock. Die nu gelukkig al wat minder is 🙂
De andere schocks zijn echter met een bitrate van 100/10 aan’t binnenstromen, niet te doen. Ik probeer alles op te schrijven, maar het blijft behelpen. Ook hier en daar wat foto’s die later moeten helpen alles terug netjes te rangschikken…

@Bruno: De eerste dagen en weken zijn nu al om nooit meer te vergeten. Ik verwacht van de komende maanden hetzelfde. Verrijkend en al: uhu!

@Hanne: De vlucht overleven was niet zo’n probleem, de dolle rit nadien was echter een keer of honderd sterven: linksrijdende mensen die met vier naast elkaar op een tweevaksbaan nog steeds proberen om een vijfde in te halen, je moet het eens meegemaakt hebben. Verkeer in Barcelona is er niets tegen 🙂
Sinds vorige donderdag ben ik echt aan’t werk, wel elke keer iets anders zodat ik in twee weken van alle facetten heb “geproefd”.
Genieten is niet direct het juist woord, maar het benadert het gevoel wel het beste…

@Paul: 30 novembr vertrekt mijn trein naar jullie. Met een beetje geluk zit ik daar ook op en ben ik er dus de eerste december. Ik kijk er naar uit!

@Jan: Timo is me volledig onbekend kerel…

@Jakke: Het smaakt naar meer in elk geval!
Gedraagt de Nick zich wat in mijn hok? Zorg maar dat hij mijn huishoudelijke taken (afwzassen, stofzuigen en den douche) doet ook eh, anders heb ik drie maanden achterstand.. 😉

@Dylan: Ik maak foto’s aan de lopende band. Ik kijk er ook al naar uit om ze te tonen.

@Seppe: Pikant is een ding, maar soms gaat het er echt over: gisterenavond zat ik daar plots te bleiten gelijk een klein joeng. Al die dokters maar vragen of ik thuis nu al zo hard miste…
Rijst is wel in vrij veel vormen klaar te maken, heb ik gemerkt.:-)

@Hanne: Merci! Mijn familie wordt elk jaar een beetje internationaler 🙂

@Hamse Bende: Liefste Hamburgers, het wordt allemaal met veel liefde neergeschreven voor jullie. De darmen zijn al volledig onder controle, maar de omgeving is dan ook redelijk beschermend…
De Moleskine reist momenteel elke meter mee en eigenlijk: ik heb nog nooit zoveel nood gehad aan een dagboek als nu. Zowel om alles te onthouden als om m’n gevoelens te verwerken. Nooit gedacht dat het allemaal zo’n impact zou hebben.

@Bea: Welk? Melk!

@Bert: Moette gaai maaine ring of fire is zien?
Eerlijk? Dit is de eerste keer dat ik da zeg seh. Er is hier ook niemand die ook maar een letter verstaat van wat ik brabbel, dus mopkes komen helemaal niet aan. Misschien dat ik wat zal afgekickt zijn tegen februari?
En op de bank: sfeer maak je zelf eh, zoals wij Grote Kempenzonen weleens plachten te zeggen.
Doe iederen in elk geval veel groeten!

@Dries: vergelijken is er niet echt bij hoor.
Maar de foto’s zullen voor zich spreken.
En de Ring of Fire: schoon beeld zenne 😀

@Charlotte: Ik maak wel eens tijd voor u en dan doe ik het hele circus uit de doeken, met foto’s en pikante verhalen 😉

@Joke: Momenteel is het hier een beetje als in Belgie: regen, bewolkt en geen regering meer (in de staat Karnataka toch). Gelukkig is het temperatuurtje nog wel aanwzig, hoewel ook dat slechts een luizige 24 graden bedraagt. ‘t Is hier dan ook winter eh…
BTW, ik denk ook redelijk veel aan jullie hoor 🙂

@Lies: Kus!

@Wouter: Die man heeft gelijk, dat staat buiten kijf. Maar het neemt niet weg dat het voor mij eigenlijk nog altijd redelijk onrealistisch, onbegrijpelijk en ‘gewoon’ is dat ik hier ben.

@Yves: De dingen die ik nu zie en beleef kan je nooit begrijpen vanuit Belgie. Echt, zo unreal, ni te doen.
De foto’s echter zullen nog wat moeten wachten: hopelijk heb ik volgende week ergens en breedbandverbinding…
That’s all folks!