Nadat ik zaterdag een hele avond met stekende hoofdpijn aan de feestdis had gezeten, was de maat vol.
Zo snel ik tien minuten tijd had zou ik een nieuwe bril kopen.
Vandaag liep ik binnen bij de eerste brillenwinkel die ik te voet passeerde: Pearl.
Er loopt daar dezer dagen een zeer interessante actie: 199 euro voor twee brillen. Glazen, monturen: de hele mikmak voor de prijs van een halve bril bij de “echte” brillenboer.
En dan slaat de twijfel toe: wat kiezen we?
Want op zo’n moment sta je dus alleen.
Geen vriendelijke dame die van je aanwezigheid een lokale staatsaangelegenheid en erezaak maakt.
Geen kleuren, stijl of persoonljk designadvies.
En ik heb dat dus nodig eh.
Ik moet van een tweede bron horen of het wel ok is wat er op mijn neus staat.
Want zelf vind ik dat wel belangrijk, maar niet heus.
Vanaf 23 juni heeft mevrouw Tilburgs tijd met hopen.
Als ik tegen dan nog wat centen overheb, kan dat nog wel eens een fijn uitje worden.
Ik kijk er naar uit meneer.
succes, met het doorkappen van deze niet onbelangrijke knoop 🙂