Ze hebben het er zwaar, de oudjes en Elias.
De arme pruts is zo ziek las een hond en laat alles lopen via de sluitspier.
Als ik hun blogposts en e-mails lees, krijg ik kippenvel over het hele vege lijf. Vooral omdat ik me er echt iets bij kan voorstellen.
k hop maar dat ze veel foto’s nemen zodat de jongen dat later kan terug zien.

Ik wou dat het al vrijdag dan wel zaterdag was: benieuwd en nieuwsgierig en al.
Charlotte is ook benieuwd en nieuwsgierig en zenuwachtig… 🙂