geek

Geeky

Standard

Eén van de coolste Vista zaken is het zogenaamde Flip3D.

Het is wel nodig om de Aero schil te activeren (en te bezitten, want niet elke vistaversie bevat de Aero) én een voldoende krachtige computer te bezitten.
I got them both!

Maar!
Ik heb ook een muis met een scrollwiel.
En een verborgen click in dat wieltje.
En ik kan dat zelf instellen naar believen en goeddunken en al.

Ziet u wat ik zie?
We veranderen het gedrag van de muisknop (start – configuratiescherm – muis – Buttons – Wheelbutton – start…(custom)) naar volgende actie: Rundll32 DwmApi #105

En! Nu! Kan! Ik! Met! Eén! Klik! 3Dflippen!

Ja meneer, ik krijg daar kriebels van in mijn lijf.
Inspiratie kwam van pcleek.com.

links for 2008-04-18

Standard

Twitter: stopping the flood

Standard

Twitter, hot op het internet en ver daarbuiten, heeft me de laatste week doen nadenken.
Vooral wanneer mensen aan me vragen wat dat dat nu eigenlijk is. Simpel.
Mensen vragen me vooral

a) wat het nut is van zoiets
b) wie er nu in gotsnaam geïnteresseerd is in wat er tussen een ander’s boterham plakt en
c) waar mensen de tijd vinden om met die dingen bezig te zijn.

Vraag a) lijkt me nogal moeilijk te beantwoorden. Persoonlijk volg ik twitterstreams omdat ik graag meekijk met mensen. Vooral als ik die mensen dan ook nog op een andere manier ken (school, weblogs, blogmeets,…) of als hun interesses mij ook interesseren (online, advertising, geeky shizzle).
Te www-lande zijn er tig redenen te vinden om twitter te gebruiken:

Twitter uitgelegd (sorry moeder, maar’t is in’t Engels)

Vraag b) is ook volledig gebasseerd op interesses en bezigheden. Als blogger is het fijn om af en toe snel te zien wat er nieuw is op’t internet. Krijg je plots via Twitter bericht dat Prinses Mathilde bevallen is, nog voor de traditionele media er iets over reppen.
Ook snelnieuws van BBC en CNN zijn mogelijkheden.
Het gaat dus, net als blogs, verder dan wie er wanneer koffie drinkt.
@netlash drinkt naast koffie bijvoorbeeld ook enorm graag nalu…

Met vraag c) heb ik zelf ook al gespeeld. Vooral als ik de frequentie van updates zie bij sommige mensen. Wanneer doen zij dan iets niet voor Twitter of weblog(s)?
OK, geeks spelen met nieuwe dingen zoals Pietel zegt, maar het meeste werk in deze maatschappij vereist nu eenmaal afsluiting van de (hyer)link met de buitenwereld.
Wat ik dan ook zie (denk te zien) in het ledenbestand van Twitter: de actieve mensen zijn allemaal professioneel bezig met nieuwe technologieën, communicatie of studenten.

Er zijn echter manieren om productief om te gaan met twitter (yeah right).
Net zoals er filtermethoden bestaan voor e-mails, kan je dat ook doen voor twitter.
Met of zonder Yahoo pipes. Christopher Spenn doet het met pipes.

Edoch Relativeren. Het moet af en toe gebeuren.
Want hoewel ik Twitter persoonlijk redelijk fijn vind, kan ik me voorstellen dat niet iedereen datzelfde gevoel heeft.
Als we dan zien dat de numero uno van twitterland nog geen 7000 followers heeft, denk ik dat het toch gaat om een verschijnsel in de rand van het www.

En toch, toch ben ik er van overtuigd dat het alleszins voor mezelf nog een mooie toekomst gaat zijn met Twitter, mijn naasten en het dagelijks leven.

Een paar voor mezelf interessante links: del.icio.us
Interessant gerief volgens anderen: more del.icio.us

This is the end…

Standard

Wat ik meestal mis in het lecven is een passende soundtrack. Momenteel zou The End van The Doors niet misstaan. Ik zou alleen al om die reden graag in een film leven, doch dit geheel terzijde.
Gisteren en vandaag zijn de laatste dagen in Mother India.
Twee dagen in de Big Bad City of Bangalore, beter bekend als the city where the streets have no names.

Behalve een paar van die straten dan. En ik heb daar vooral rondgehangen, kwestie van al een beetje te wennen.
MG Road, met al haar bars, westerse ketens en Mc Donalds (“no beef is sold here”) en KFC. Helaas werd ik lichtelijk verplicht om hier rond te hangen: het is verdikke de enige plaats in Bangalore waar je “traditionele souvenirs” kan kopen. Niet dat ik er veel van moest hebben, maar toch enkele.

Nu loopt deze dinsdag op z’n einde en wordt er gewacht.
Er is dus tijd voor een uitgebreid diner, internet en een overpeinzing van drie maanden in Verweggistan. Want ondanks dat het hier enorm bangelijk is, was Belgie echt wel vaak in m’n gedachten. Het is per slot van rekening zowat de beste plaats om te wonen, ik zal het u verzekeren.

Het is, zoals Peter in Agonda zei, een afscheid “with a crying eye and a laughing eye”. Het is dan ook heel dubbel. Aan de ene kant ben ik blij omn terug te keren naar vrienden en familie en m’n eigen bed en de zetel in ons living en de huislijke warmte en de Chiro en de Mussenakker en het werk en al.
Aan de andere kant is het heel erg jammer om alles wat ik hier zo graag heb achter te laten. Zoals daar zijn: de vriendelijke mensen, de chaos en anarchy op de straat, het heerlijke eten, eten met de vingers, no stress no worries, warm weer,…

Gelukkig zijn er een aantal dingen die ik mee kan nemen in m’n rugzak. Goeie muzieks, een beetje heel lekker home made chilli poeder, gepofte rijst, sweets, tailor made kleding, nieuwe gsm (ik ben nu eenmaal een materialistische geek), eten met de vingers, verbannen van het toiletpapier,…
En die zaken, die gaan me dagelijks aan alle fijne momenten doen herinneren.
En mocht ik iets vergeten: ik heb drie Moleskines netjes volgeklad met dagdagelijkse belevingen en beslommeringen. Voeg daarbij 14 GB aan fotomateriaal en ik denk dat u een idee hebt van mijn extern geheugen…
De interne schijf draait echter nog enorm goed, dus verhalen en al: u vraagt, wij draaien!

wann.es

Standard

Websites en zoekmachinevriendelijke url’s zijn een beetje standaard geworden.
D’n online kan nog wel eens genieten van redelijke websitenamen. Maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit: we gebruiken hyperlinks en je ziet niet direct waar je naartoe gaat. Handig

In real life is het wat anders.
Wat is uw e-mailadres?
In het beste geval: voornaam.naam@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk
Minder goed: naam546@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk
Ronduit slecht: troetelnaampje69575@gmail/hotmail/telenet/ping/… . com/be/tk

Met onderscheiding geslaagd (en hoge ogen gooiend in IT/geek/nerd-middens) voornaam@achternaam.be
Of voornaam.naam@eigendomein.extensie.
Het leven zou echt mooi zijn als dat voor iedereen zou kunnen.

Eigenlijk werd ik de eerste keer geraakt door een naam toen ik del.icio.us zag.
En met mezelf als wann.es.
En vandaag vertelt ook Pietel er meer over.
Daar kunnen nog mooie campagnes van komen lijkt me!