Foto’s

Kamperen

Standard

De zon is er weer, de lente is aangekomen!
Tijd om de rugzak en het gerief boven te halen en een dagje te gaan kamperen en wandelen.
Nog even langs de Kampeerder voor een korte broek (dank u Tommy en Jan voor de kadobon!) en sebiet nog wat eten zien te vangen. Eiers, pannekoeken en ravioli.
Brood en water.

En man!
Goesting dat ik erin heb!
Vooral omdat het goed weer is, omdat het met twee broers (de oudste en de jongste) is en omdat het pas maandag is afgesproken!
En kriebelen dat dat dan doet. Misschien van de zomer nog wel eens van hiking gaan doen.
Na onze meesterlijke tocht door de highlands vorig jaar, kan nu het oostblok eraan geloven.
Anderhalve week stappen of iets en dan nog een paar dagen bal houden: het perfecte concept!

Foto’s volgen allicht!

Barcelona (again)

Standard

Aangezien we vanaf vandaag een paar dagen vakantie hebben (we, als in: we, Wannes, koning der belgen) wordt er weer met Vueling naar Barcelona gevlogen.
Nu wordt er niet direct sneeuwval verwacht, dus de kans dat het vertrekuur wordt gerespecteerd is iets groter dan vorige keer. Zodoende zit ik morgen te vieren hoog boven Europa.

Goesting? Ja. Om terug bij de Madam te zijn (want missen is toch wel een vrij fysieke aangelegenheid). En om terug in Barcelona te zijn. En om weer vakantie te houden. En om gewoon niet te gaan werken.

Ha!

En foto’s en cultuur en eten en drinken en veel liefde en al!
En vanaf donderdag wordt het er weer schitterend weer!

bwards: live

Standard

Het was mooi, het was goed.
Ik heb gezien wie ik wou zien en tegen de meesten die ik heb gezien heb ik ook iets gezegd.
Gelukkig liet de muziek (nu ja muziek: we zijn 2007 eh!) af en toe een beeje spraak door.

Het mooiste gesprek heb ik gekregen van een meisje aan de vestiaire.
Een MOOcard (jep, dat kleine kaartje) en een degelijke laptoptas verder kreeg ik mijn jas terug.
De dame bezoekt morgen (en dus zaterdag) voor het eerst in haar leven een weblog!
Alsof dat niet schoon is. Ik voel me een profeet.

NOT!
Nog een beetje afterwarden in een gezellige kroeg?
Zijt maar zeker!

Foto’s van mezelf
Foto’s van alleman
Posts

fit her schim eg

Standard

Cryptische omschrijvingen zijn blijkbaar hip en broodnodig op het intenet.
We vertellen elkaar alles, delen onze grootste geheimen en maken alle plannen kond.
MAAR!

Er zijn grenzen.
Zo is er Bruno die al een tijdje niet wil zeggen waarover hij niets  mag vertellen.
Ook Bart van Netlash heeft een vrij abstract idee.
En ook ik doe sinds kort mee aan het vertellen van wazige praatjes en het ten toon spreiden van geordende chaos.

Want het zijn niet allemaal goede mensen daarbuiten meneer!
Sommige mensen nemen u potvolsnottepietjes altijd serieus.
Het is sommige mensen niet gegund andere vol vuur te horen lezen over avonturen in het heden, verleden of komende.
Er zijn van die mensen (Spanjanezen noemen het Cabron of Cochino) die denken dat de hele wereld tegen hen is. En dan vooral ik. Omdat ik nogal veelvragend ben. Niet veeleisend, dat niet.
Want eisen is iets voor de winter.
En laat ik die rechtse rakker maar snel links liggen!

Nee.
Er zijn zaken waarover we beter niet bloggen.
Relaties tussen man en vrouw (wanneer het fout gaat) vind ik persoonlijk een blogtaboe. Al denken anderen daar anders over.
Werksituaties en het werk als geheel. Al denken anderen daar anders over.
Foto’s van mensen waarvan je weet dat ze het niet graag hebben. Al denken anderen ik daar soms anders over.

Eerlijk?
Ik ben voor een open communicatie.
Echt. Van mij mag alles op het web.
Als ik er persoonlijk iets tegen zou hebben, laat ik het, de rest kan aan m’n gat roesten.

En dan zijn er morele regels.
Ethiek.
Onderkruiperij.

Tsss.

Foto.com

Standard

Vandaag weer een bestellinkje van fotografische *ahum*  hoogstandjes in de bus gekregen.
Bij foto.com doen ze echt wat ze beloven: binnen de week mooi gedrukt en goedkoop.
En in de brievenbus (of door de facteur afgegeven) gestopt en al.

Vorige keer iets van een 56 euro voor 820 foto’s.
Nu 5.38 voor 42 afdrukken.
En ze hebben ook vanalles qua speciale dingen.

Inkt op doek.
Een mooie foto op een schilderdoek…
Kan niet slecht zijn me dunkt.
Maar eerst de foto van het jaar maken…

Van drukte en planning

Standard

Na een deugddoend weekend staat er weer een drukke week voor de boeg.
De vierentwintig uren van de dag zullen niet volstaan.
Er moet dus hier en daar een streepje nachtrust gepikt worden. Zolang ik mezelf elke dag deftig uit bed kan sleuren voor de zessen, lijkt er me geen probleem te ontstaan.

Natuurlijk houdt dat vroege wekuur ook wel consequenties in naar middernacht toe. Vooral op het einde van de week.

Vanaf donderdagochtend moet er bijna een takel aan te pas komen om mezelf van bed naar douche te verplaatsen.

En toch!

  • Tegen woensdag moet er een A4’tje vol zinnigs klaarliggen op een bureau.
  • Nog vóór woensdag worden er toekomstgerichte verkennende gesprekken gevoerd.
  • Er moet dringend wat huishoudelijk geweld inzake de was- en stofregeling komen in ons Klapdorpje.
  • Een zekere vorm van fotoafdrukkerij van SChotland dient zich evenzeer aan: ik wil er een deftig boek van maken met enkele honderden pagina’s aan foto’s om bij weg te dromen.
  • De agenda moet nog eens deftig geherorëinteerd worden: nog twee weken voor er naar Barcelona wordt gevlogen en voordien moet er nog énorm veel gebeuren.
    Informatie over Barcelona opsnorren en al.
    En waar er geslapen kan worden.

Want de juffrouw die daar op me wacht heeft momenteel een appartementje van 40m² dat ze met drie delen.
Knus en gezellig, maar niet echt veel privacy…

En nog: deze maand wordt er een 50mm f1/4 aangeschaft.
Dat vraagt dan ook weer wat speeltijd en probeerselen.

Wat?
Duh. Natuurlijk moet er ook nog gewoon gewerkt worden.
Boterhammen met choco vliegen nu eenmaal niet als gebragden kiekens in de mond…

Themes/plug-ins

Standard

Net nog wat themes geïnstalleerd omdat ik er dankzij pietel nog eens op dacht.
Of het echt een verbetering gaat zijn weet ik niet.
De foto’s vind ikzelve wel OK.
Verder heb ik ook de adSense plug-in eraan gehangen, maar is vooralsnog gedeactiveerd.

En wat spam eters.
En Spamgarden.

Een mooi theme wordt gezocht.
Best eentje waar ik weinig (geen) werk aan heb, iets dat ik er aleen maar moet aanhangen en dat werkt.
En er goed uitziet.
Zoals ik.
Werken en er goed uit zien.

E-mail uit Spanje

Standard

Mijn lieve lieve Madame woont momenteel in Spanje.
Ze is er op eigen houtje met twee vriendinnen een extraatje aan hun studentenleven aan het breien.
Met lessen en op kot en al.

Vorige zaterdag is ze vertrokken, vandaag is ze op school begonnen.
De afgelopen dagen hebben ze vooral rondgehangen en gewinkeld.
Hun uitvalsbasis bevindt zich in een van de topwijken van de stad: vlakbij de Ramblas.

Foto’s en al zijn nog wat moeilijk (Apu’s internet -dink- shop is wat primitief) maar e-mailtjes en telefoneren (Skype rules!) gaan perfect.
Vooralsnog alles goed, nu wachten op nieuws van vandaag…

Barcelona

Standard

Knuffel, kus en zwaai.
En toen, toen werd het even heel stil in de vertrekhal.

De mama’s, papa’s, broers en zussen van de meisjes stonden als aan de grond genageld op een hoopje.
Een beetje van hun melk.
Traantjes en toch ook wat lachen.
De spanning en de druk die er blijkbaar toch even uit moest.

Het is natuurlijk ook niet niks, je dochter zes maanden naar Barcelona laten gaan.
Zes maanden, een half jaar, 24 weken.
Lang en donker, hoewel de lente eraan komt.

Ook mijn allerliefste Madame is mee.
Of ik haar zal missen is geen vraag meer.
Wel: hoe hard.
Want momenteel heb ik er zelf nog maar weinig last van: we kunnen redelijk gemakkelijk een paar dagen zonder elkaar.
Maar in de loop van de week zal het noodlot wel een paar keer toeslaan denk ik.

Ik geloof dat dat wel normaal is.
Als je zes-en-een-half jaar samen bent, kan je elkaar wel een paar dagen missen.
Maar na een tijdje verlang je toch weer naar de ander.
En dan niet per sé in de beest-met-twee-ruggen betekenis.
Kleine dingen als hand-in-hand wandelen of zeveren en semmelen in de zetel.

Gelukkig is er meer dan een contactmedium beschikbaar.
GSM, skype, msn, e-mail, post, vliegtuig en weblog.
Maar toch.
Nabijheid kan nooit vervangen worden.
Helaas.

Gelukkig heb ik er wat foto’s van…

Google

Standard

Af en toe geef ik mijn eigen naam eens in bij Google.
Kwestie van eens te zien waar, wanneer en hoe vaak ik op het internet voorkom.
Meestal weinig verrassende zaken: als je zoiets vaak genoeg doet, went het gewoon.

Vandaag echter eens alleen op familienaam gezocht.
Helaas kwam ik tot de ontdekking dat ik niet voorkom op de eerste pagina’s!
Verdorie.
Daar moet dringend iets aan gedaan worden.
Wel plezant: familienaamgenoten leren kennen!
Zo is er een zekere Joris De Loore die in Wilrijk op de tennisschool zit.
Ook op verschillende universiteiten doen familienaamgenoten het goed.

Zo is er een mevrouw Ellen De Loore die aan de Antwerpse Universiteit werkt. In hetzelfde gebouw als waar ik mijn cursusje SQL heb gevolgd. Dat ik haar toen niet tegen het lijf ben gelopen!

Bert De Loore is een “retired astronomy professor” van de Vrije Universiteit Brussel. Momenteel is hij bezig met het uitvinden van een nieuwe kunstvorm: Senzaquarelle.

Ongetwijfeld zijn er nog tal van andere “beroemde” familienaamgenoten, maar deze zijn wel fijn om weten.

Plotseling, na een pagina of drie zoekresultaten, bedacht ik dat er ongetwijfeld ook foto’s benoemd zijn met onze familienaam.
Google Afbeeldingen en hopla!
Tante Kristina op één!
Kristina De Loore is een creatieve doe-al die zich laat uitblinken op het vlak van juwelen en edelstenen. Ooit, lang lang geleden, heb ik met haar ook een ring gemaakt. Een ring die me nu zelfs niet meer aan mijn pinkje past. Schone herinneringen!
Maar dat zij met foto op het internet te vinden is, wist ik niet.
Nu wel.
En met mij: de hele wereld!

Een echte impact heeft het gegeven niet op mijn leven.
Maar: ‘t is fijn om weten dat ik niet het enige genie ben uit de hoop!

Oewerket?

Standard

Zo werkt het punt b e.
Nieuw speeltje van de gasten van DNS.
Gemaakt en gepromoot door meneer Pietel die zich in het slavencircuit heeft opgewerkt tot ergens aan de Bright Side.

Niet van jaloezie en al eh, maar ‘k zou misschien ook wel een stapje naar Duvel Guillaume willen zetten.
Vooral om er mijn schone kantjes nog wat beter op te blinken en enorm veel te leren.
Maar ik zweer u: ooit werk ik ook aan de Bright Side of Slave Life!

Maar.
Zo werkt het lijkt mij een schoon concept.
Iets voor ons moeder.
Zij stelt immer de vraag om foto’s te mailen, mapjes aan te maken en foto’s af te drukken via foto.com.
Nu moet ik dus niet meer als helpdesk optreden.
Snel snel doorsturen die URL.

MAAR!
Het geheel laadt enerverend traag.
De schone knopjes laden blijkbaar niet.
Zo werkt het (niet)
Of het aan mij, mijn pc, browser, internetverbinding, what so ever ligt, weet ik niet.
Jammer eigenlijk, want een site over hulp die zelf traag is en wel wat hulp kan gebruiken…

Nu ja, voordeel van de twijfel geven en al.
En aan ons moeder doorgeven!