levensgenieters

Stel je voor…

Standard

Stel je voor. Droom even mee.
Let op, dit verwacht veel inbeeldingskracht en inlevingsvermogen.

Ons huis van vandaag is heerlijk.
Perfect op maat.
Niet te groot, maar wel gepast om huisgerief en kinderen te herbergen.
Lekker warm, droog, gezellig.
Een kelder vol met van alles en nog wat.
Een diepvries, een kotje om het afval te sorteren.

Een tuintje. Genoeg om buiten te zitten, om eens occasioneel met een kettlebell te zwaaien of om maandelijks het gazon af te rijden. Een hof met zon, groen uitzicht aan de helft van de zijden en niet teveel inkijk van buren.
Stadstuin, de goede versie, quoi.

Maar.
We wonen niet op den buiten.
De ring is op een steenworp, het neerdalend fijn stof komt dan ook tot op de terrastafel van eerder beschreven hof.
Het aantal slaapkamers is slechts het minimum noodzakelijk, de diepvries zou wel eens wat meer vlees en groenten en soep en chilli con carne mogen bevatten maar dan moet die groter zijn, de …

We houden dus onze ogen en oren open om ooit te verhuizen.
Naar een groter huis, met iets meer plaats zonder ongezellig te worden.
Betaalbaar en leefbaar.
Dé grote hamvraag: waar.

In onze huidige buurt?
De kriekenhof in Deurne?
Opties naar grote tuinen zijn duur en weinig aanwezig, het fijn stof van de ring wordt alleen opgelost wanneer Ringland de gelederen en de ring sluit en den buiten is dan geen mogelijkheid. Maar het is hier zo goed. Rustiger dan op den buiten, auto’s rijden stapvoets door de straten en we zitten overal dicht bij.

Terug naar de bakermat?
Noorderkempen?
“Bij de boeren?”
Grote tuinen, grote huizen.
Betaalbaarheid is iets minder, maar er zijn wel parels te scoren, zo schijnt.
Alles dichtbij is iets verder, maar met het uitbreiden van het commercieel centrum valt dat ook weer mee. Een tweede auto is een heel zware domper op de mogelijke feestvreugde.

Soit.
Tot zo ver de situatie.

Stel je voor

Stel je voor dat we naar den buiten verhuizen.
Een gezellig huis, met hof.
Aan de rand van een bos.
Met een groot kot.
Om te bouwen tot, pakweg, een gym.
Ik droom dan van iets als dit.

Werken en al: da’s een andere kwestie.
Niet aan de orde in de droom…

Homemade Granola

Standard

Zelf dingen maken, het komt met de jaren. Vroeger kochten wij alles kant-en-klaar. Met een berg additieven om van over te geven. Emulgatoren en vershoudbrol ook, maar vooral massa’s suiker.

Sinds enige tijd maken wij allerlei zelf.

  • Pindakaas.
  • Crème glace.
  • Granola.

Want granola, dat is lekker.

En duur, als je dat in de winkel koopt. Vooral als je weet dat het eigenlijk “gewoon” havermout is. Nu ja: havermout in de oven. Met honing, olijfolie en allerlei erin.

Easy. Peasy.

De havermout koop ik bij Albert Heijn (geen vijftig cent voor een halve kilo), de chiazaden en gojibessen bij Body&Fit shop. Notenmix komt van bij de Colruyt.

Recept

  • Drie koppen havermout
  • Halve kop olijfolie/sesamolie (of half / half, naar smaak)
  • 1/3de kop honing
  • Kaneel (optioneel)
  • Gemalen noten
  • Chiazaden (twee eetlepels)
  • Gojibessen

Havermout mengen met honing, olie en kaneel. Als het teveel plakt iets meer havermout gebruiken, als het te droog is, meer olie. Maak niet de fout die ik maakte door er teveel honing in te doen.

Alles in een ovenschotel doen en in de oven.
30 minuten op 200graden, af en toe eens omroeren.

Uit de oven halen en laten afkoelen.

Noten, chiazaden en gojibessen erbij mengen.

Alles in een pot.

Wij eten dat met volle yoghurt.
Omdat magere dan wel light producten brol zijn. Soms ook wel met Alpro Soya Yoghurt. Omdat afwisseling lekker is.

Dit recept is echt maar de basis: varieer gerust naar hartelust. Met iets lekkers. En granaatappel en bosbessen. Of banaan. Of gedroogd fruit.

Wat doe jij met je granola?
Wat is jouw superrecept?
Alle varianten zijn welkom!

Rome, part II

Standard

De meest gestelde vraag afgelopen week:

‘oe Was’t in Rome? Goe weer?

Awel, ‘t was keigoe.
En’t weer, dat zat ook mee, ‘s zondags.
Maar de slaagkansen laten afhangen van’t weer, daar ben ik ondertussen van afgestapt. Mooi weer is mooi, maar ik ga me niet laten tegenhouden door een sliertje regen. Ook niet als dat ineens binnenkomt. Zoals van de week op’t werk, daar in Rome.

In Sancto Spirito

Borgo_-_Santo_Spirito_in_Sassia_00972-3Den buro was dan ook niet zomaar een kantoor zoals alledag. Nope, dat was een zeer oud hospitaal, in de steigers en naast Sint Pieters.
Redelijk cool. Dat vonden de congresbezoekers ook, wat de regen dan weer goedmaakte.

Nee, de werkweek werd gedomineerd door regen en koude.
Niet erg, maar ook niet echt gezellig. Buiten.
Binnen wel.
Fijne collegae, goed hotel.
Toffe restaurants.

Begonnen bij Il Belli, de dag erna Casina Valadier aangedaan en afgesloten bij La.Vi. Ideale gelegenheden om de collega’s een beetje beter te leren kennen. Ik voelde me redelijk bevoorrecht: niet iedereen krijgt die kans.
De collega’s vallen mee. Ik hoop dat dat ook wederzijds is.
Tijd brengt raad.

Nu, die drie dagen werken (kijken en luisteren, vooral: Sponge Mode was on) kropen niet in de koude kleren. Dat merkte ik vooral toen ik me op vrijdagavond naar het vliegveld repte om de vrouw uit de massa te plukken.
Omdat de trein was afgeschaft en ik een ietsie pietsie te lang aan tafel was blijven zitten was de enige optie een taxi.

Voordeel in Rome: overal taxi’s.
Nadeel: allemaal Italianen in die taxi’s.
Vriendelijk en al, maar ze begrijpen vooral wat ze willen begrijpen.
Airport, terminal 3, arrivals. Airport ging nog net.
Maar arrivi werd partira en terminal 3 werd terminal 1.
En waar twintig minuten eerder Engels geen issue was, is Italiano plots de enige vorm van communicatie. Een déjà vu van India drong zich aan.
Maar: geen erg, want de vrouw was er en ‘t was weekend en de prinses was in goede handen.

Citytrip

Omdat we pas laat in het hotel arriveerden, besloten we de citytrip pas echt officieel op gang te stampen op zaterdagochtend, tijdens een enorm ontbijtbuffet. Eindelijk rustig de tijd om stevig te ontbijten en alles te proeven wat er voorhanden was. Niet eenvoudig en ik wist nog net een indigestie af te wenden. Op citytrip in een land waar heerlijk gekookt wordt zou doodzonde zijn en al helemaal met al die heilige geesten overal.

Wij dus naar de venue van het congres om dat als toerist (u komt daar niet zomaar binnen, oh nee) even te bezichtigen.
Mooi, heel mooi, maar de valies weegt zwaar en moet naar de AirBnB om gedropt te worden. like it’s hot. Busje komt zo, maar dan wel aan de andere kant van de weg en hopla, een beetje te laat zoals alles in Italië staan we voor de deur van onze kamer voor twee nachten.

Droppen, koffie, ne yow en nen hey en ju.
Die stad in.
Met de tram zijn we zo van Trastevere aan het forum Romanum, Colloseum en nog wat fraais. Veel voorbij en rondgelopen, nergens binnengegaan. We hebben maar even en willen vooral op’t gemak de stad zien.
We hebben dan ook vooral veel gewandeld, op café gezeten en goed gaan gaan eten. De tips zijn vooral (of alleen) daar op gericht, maar wees gerust: er is genoeg waar ge gewoon naar kunt gaan kijken langs de buitenkant.
Wij wandelden twee dagen rond en zagen een heel groot deel van de stad, van de huidige inwoners en wat de voorouders hebben achtergelaten.
Zowel in steen als in traditie als in de keuken.

Twee volle dagen waren nipt genoeg om Rome door te lopen en wat dingen te zien. Was ook genoeg om Truus te missen.
Blij joh, dat we thuis waren! Echt een burgerlijk gezin.
And I love it.

Onze tips voor Rome

    • Koop geen driedaags buskaartje. Hoewel het geldig is op tram, metro en bus, loop je waarschijnlijk meer dan dat je er gebruik van maakt.
    • Lekkere wijn vind je tussen de Spaanse trappen en de Trevifontein bij F.lli Ciavatta in de via del Lavatore 31
    • Pintjes gedronken bij Open Baladin en een hapje gegeten. Super goeie pub/gastro met lekkere hamburgers en pasta maar vooral: massa’s lokaal bier (check. die. tapkranen.). Ook wat Belgische bieren zoals het Winterkoninkske, oerbier en Arabier. Niet de meest voor de hand liggende keuzes om op het vat te hebben, dus.
    • In Trastevere:
      • Cajo e Gajo. Me ga goe.In de Piazza San Calisto, nummer 10.  Lekker eten, fijne bediening en niet duur.
      • Ontbeten voor geen geld op de Viale de Trastevere bij Giselda. Café voor 0.90  euro…
      • Op zondag weer gaan eten in Trastevere (want dat was dicht bij de bedstee) en nu bij Grazia e Graziella. Lijkt heel erg op Cajo e Gajo. Is ook zo. Lekker, vriendelijk, betaalbaar.
      • Pintjes gaan drinken om het weekend af te sluiten deden we bij Bacchanale. Omdat dat een café is, en omdat ze er Belgisch bier van’t vat hebben. Lekker, betaalbaar, huiselijk.

Check verder zekerIl Belli en La.Vi..
U zal niet teleurgesteld zijn.

En nog: loop eens voorbij aan de “Pizza + drink = 5 euro!”.
Massa’s goede horeca, mét karakter en betaalbaar.
Ach, ik moet u het meerwaardezoeken niet uitleggen, wel?

 

Rome

Standard

Het is de jaarlijkse tijd voor een citytrip.
Uweetwel: stadje-hapje-drankje hop en weer terug. We doen dat op de één of andere ongedwongen manier nogal automatisch, mijn vrouw en ik, altijd in het begin van het nieuwe jaar.
Londen, Parijs, Varkala, Londen.
En nu: Rome.

Het plan was eigenlijk om naar Barcelona te gaan.
Massa’s tips gekregen, massa’s goesting uit de kast gehaald, maar hey: de praktijk blijkt anders te werken.
En flexibel als we zijn, zitten we van’t weekend dus in Rome.

Voor slechts twee dagen, maar hey, laat dat de pret niet drukken. Langer kunnen we niet (wegens het thuisblijvende prinsesje) en de respectievelijke werkgevers willen onze beider krachten aanwenden ter ere ende glorie.

De Tips

We kregen toptips van Roberto, Anja en Ella.
Waarvoor alvast enorm vielen dank! De tips geven ook de reality check die we al kenden: citytrips zijn te kort om alles te doen. Gelukkig blijft ook Rome nog wel een tijdje staan en kunnen we nog eens terug. Met de prinses, bijvoorbeeld.

Roberto vertelt om gewoon de kaart te nemen en te struinen tussen al wat oud is. Van het ene monument naar het andere. Ook een tip op de site die Anja ons tipte. Om dan hier en daar eens binnen te duikelen kopen we best tickets op de niet-conventionele plaatsen,

Dit combi ticket (Forum Romanum, Palatijn en Colloseum) kopen aan het Palatijn: niet aanschuiven daar en dus dag erna mag je de lange rij aan het Colosseum mooi voorbij lopen.

wist Anja ons verder ook nog te zeggen en Ella voegde nog in de vlucht toe dat er pizza wordt geserveerd bij Baffetto.

Over het Vaticaan zijn de meningen verdeeld, maar als er geen goed weer is, gaan we er onze neus wel binnendjoeffen. Mits we online tickets kunnen kopen à la minute, natuurlijk.

Een wandeling zou volgende route kunnen zijn:

Kort opgelijst ziet dat er zo uit, in niet nader bepaalde volgorde:

  • Il Fontanone op de Gianicolo (Google Maps zegt dat het dicht is?)
  • Lekkerste koffie van Rome bij Sant’Eustachio il cafe op Piazza Sant’Eustachio 82
  • Gelato bij Ciampini op Piazza San Lorenzo in Lucina
  • La.Vi Latteria & Vineria (Via Tomacelli 23) waar je voor 15euro een heel buffet hebt met superlekker eten
  • Forum Romanum
  • Palatijn, om tickets te kopen voor het Forum en het Colosseum
  • Colosseum
  • villa Borghese
  • Pizza Baffetto

De mensen van de toeristische dienst weten me ook te vertellen dat er een Roma Pass is, die je voor 48 of 72 uur toegang geeft tot twee musea naar keuze, een pak voordelen én het gebruik van het openbaar vervoer.

Qua eten: we gingen met’t werk al eten bij Il Belli. Heerlijke menuutjes en best te betalen. Ik denk dat ik mijn vruw daar mee naartoe neem voor een heerlijke chateauxbriand…

En dat ik hier nog ga komen, in Rome.

Bijna acht maanden

Standard

Truusje luusje.
Bijna acht maanden geleden, bijna acht maanden gegaan.
Het was al tof eh, tot nu?
Doorslapen en nachtbraken, veel eten en veel niet eten, spelen en spetsen in bad.
Gij wordt echt al keigroot.
En toch, ben je “nog maar” acht maanden.
Bijna, dan nog.

Nee, echt al wel groot, als je mee aan tafel zit en komkommerschijfjes molesteert. Hoewel ook dat nu veel beter gaat, met die twee vlijmscherpe tandjes van je. Nu gaat er soms een korstje brood in die mond van jou. En stukjes blauwe bes.
Drinken van een beker ZONDER TEUTJE.

Oh, en dan je gespeel.
Voor een half uur of langer mooi rechtop zittend spelen op je speelmat. Af en toe eens opkijken of we nog in de buurt zijn en dan verder spelen. En brabbelen en vertellen.Of speelgoed van je neefje afpakken. Of achter de bal aangaan. Kruipen durf ik het niet te noemen, maar je geraakt wel waar je wil zijn. En je hebt wat je wilt hebben. Zoals een baard om ‘s nachts aan te trekken.

Yo pa, hier is uwen baard.
Ik trek eraan.
Voor een uur.
Nu kan je niet slapen eh!

Jep, kleine meisjes worden groot.

En blijven ook klein.
Zeker als je zielig kweelt wanneer je snottebellen worden afgeveegd. ik snap dat je liever hebt dat die worden uitgezogen, maar daar kan de omgeving niet altijd even goed tegen. Wij wel eh.
Of die keren dat je midden in de nacht wakker werd en niet meer wilde slapen in je eigen kamer. Weet je wel, die kamer met mooi behang en een pracht van een antiek bedje. Of wanneer je in het grote bed ligt, dan ben je echt heel klein.
Gelukkig maar.

Want eerlijk, Truusje luusje potloodgat, jij bent het liefste schattigste grappigste musje van de hele wereld. Ons kleine helle musje.
Van bijna acht maanden begot.
Blijf nog maar even klein.

Op verlof bij Belgen in Frankrijk

Standard

Een weekje op verlof met de driemaander, dat leek ons een puik idee. Niet kamperen zoals andere jaren, maar toch ook niet op volpensionhotelmetduuztsterren. Onze criteria waren eenvoudig, de resultaten niet zo denderend.

Verlofcriteria

We wisten wat we wilden, maar vooral waar we geen zin in hadden.
Dat beperkt de mogelijkheden, maar maakt het resultaat vaak veel beter.
op een rijtje:

  • Frankrijk, want dat is plezant om te zijn, te kijken en te eten
  • Bourgogne, want dat is niet zo heel ver én daar zijn we nog nooit geweest én dat is naar van horen zeggen een schoon streek
  • Appartement / kitchenette, want met de driemaander is een microgolf geen overbodige luxe, is op restaurant gaan niet zo evident en wil je wel zelf kunnen koken. En op uw eigen zitten is gewoon erg plezant op verlof. Zeker als er dan nog wat ruimte is om thuiselijke rommel sfeer op te roepen.
  • Table d’Hôtes, want wij eten wel graag heel lekker eten en daar is het niet zo vervelend om eens van tafel op te staan en dan kan je de driemaander onder de wol stoppen en met de babyfoon toch horen of ze huilt of nog een glas champagne wil.
  • Ontbijtmogelijkheid, want ‘s morgens naar de bakker gaan is niet altijd met volle goesting en uitgebreid ontbijten is voor mij het toppunt van verlof.
  • bij Belgen, want we hebben het niet altijd begrepen op de Franse slag.

Mijn vrouw smeet zich als een bloedhond op de hoop chambres d’hôtes bij Belgen in Frankrijk en wist er de beste uit te halen.
Eind juni werd er geboekt en na wat over en weer gemail (de data die wij wilden waren niet vrij, maar gelukkig zijn wij nogal flexibel daarin) was dat in de sjakkos.
Vol verwachting vertrokken we vorige week dan ook op avontuur.

Avontuur

Avontuur, ja.
Want op vakantie gaan met een baby erbij is wel heel erg anders dan anders. Niet moeilijker of vervelend of zo, maar wel in rekening te brengen. Zorgen dat er flesjes en eten en warm water en pampers en vanalles mee is. Altijd. Reservekleren ook, die we één keer zijn vergeten. En dat je lager moet pauzeren en moet stoppen en als er gestopt moet worden dat er ook nù gestopt moet worden.
IMG_2491Awel. Dat viel enorm goed mee.
Onze prinses sliep Parijs voorbij, nam genoegen met een gezelige aire en sliep daarna tot in Brinay, bij La Foire Des Ducs. Daar moest dan ook direct eten voorzien worden, maar hey: wij waren waar we moesten zijn.

La Foire des Ducs

De chambres d’hôtes van Bert en Gert is een stukje luilekkerland in Frankrijk. Op je wenken bediend worden, betaalbaar Belgisch bier en zeer lekkere huiswijn. Gezellige gasten, een grote tuin en een uitstekend terras. Alles op’t gemak, alsof we thuis waren. Na een paar dagen kregen we zelfs de drang om te helpen afruimen. Zoals je dat bij goede vrienden doet.

De inrichting is op z’n zachtst gezegd eigenzinnig.
Een bonte verzameling brocante en antiquiteiten, afgewisseld met mooie foto’s en retro elementen.
Die retro elementen komen vooral in het appartement naar voren. Nu ja: het is gewoon een retro appartement!
Echt prachtig, stijlvol en niet te druk.

Ondanks mijn ongevoel voor design en inrichting was ik danig onder de indruk.
Thuis in een ander huis.
(na twee dagen liep ik dan ook al rond op blote voeten zoals ik dat thuis doe)
Perfect voor onze vakantie!

De gastheren waren altijd aanwezig, maar niet te aanwezig.
Wil je lezen? Dan lees je maar.
Wil je babbelen? Dan blijven we wel zitten.
Nog iets drinken? Een hapje? Komt er aan!
Echt waar, heren, u was geweldig!

Activiteiten

Wij hebben niet veel gedaan.
En ook weer wel.
Alle dagen ontbijten tegen tien uur, eerste stappen gezet tegen de middag.
Wanneer alle winkels en musea en wat dan nog gesloten zijn.
Wanneer de zon op zijn hoogst staat en de lucht het hardst trilt.
Ach. Zolang Truus er geen last van had, wij ook niet.
Behalve die keer dat we verkeerd gewandeld waren en te weinig drinken mee hadden.
Nu ja: overleefd. Deel van het avontuur.

Wat we precies deden?
Wandelen, in de directe omgeving van Brinay en Brienne en het Canal de Nièvre en in de omgeving van Blismes. Als die plaatsen u niets zeggen: het is er de moeite.

Op en top tip top!
ook de slang vond het te warm en had zijn frak uitgedaan.
Is dat dan slaapwandelen?
Dora the explorer!
Walk like a Roman

Een bezoek aan Chateaux-Chinon, Nevers en Vandenesse. Een paar kleine stadjes in de buurt.
Plaatsen om ooit naar terug te gaan, als er nog meer tijd is.

Een uitstapje naar Guédelon, een dertiende eeuwse burcht in aanbouw, zoals ze dat in de dertiende eeuw deden. Redelijk indrukwekkend. Enorm knap dat ze dat doen.
Maar vooral: dat dat in deze verzuurde tijden kan. Echt, een enorm cool experiment.

Awel, het verlof was zoals een verlof moest zijn.
Zalig.
Omdat de omstandigheden er naar waren.
Omdat de omstandigheden zo gecreëerd werden door onze hosts.
Omdat wij gewoon keigoed op verlof kunnen gaan, ook met onze prinses!

 

Het belang van een goede Facebook cover photo

Standard

Vanmorgen complimenten.
Op de quasi nuchtere maag, nog nazwetend van een pittige workout.

Seg, uwe Facebook header is mega graaf!

Dat is ook zo.
Maar dat moet eh.
Want een Facebook header kan heel veel zeggen over wie je bent en waar je voor staat.
Denk er dus eens over na.

Wie ben jij?

Naam, adres, bla bla bla.
Als je iemand op café tegenkomt en je geraakt er mee aan de praat en je vraagt niet naar zijn/haar naam, hoe wil je dan dat die persoon jou zal herinneren?
Als de grappige? Als de zeurkous? Als de gortdroge-maar-best-wel-interessante-pee?

Waar sta je voor?

Wat zijn de dingen die jij belangrijk vindt in je leven?
Werken en geld verdienen?
25 Pinten in een uur kunnen drinken?
5km Kunnen lopen in minder dan 20 minuten?

En hoe draag je dat in je vaandel?

Vroeger, in de middeleeuwen, hadden ridders en jonkvrouwen een vaandel.
Persoonlijke blazoenen die vertelden hoe dapper ze waren en hoeveel koppen ze hadden afgehakt dan wel minnaars versleten.
Tegenwoordig is ons vaandel niet alleen hoe we door het leven banjeren, maar ook hoe ons leven er online uitziet.

Facebook Cover Image

Met de Facebook Cover photo is dat heel makkelijk aan te passen.
Tonen wie je bent (met je profielfoto) en waar je voor staat of wat je megagraaf vindvindt in je Facebook cover photo. En nuances in de statusupdates.

Denk er eens over na, maar niet te hard.
Wees vooral jezelf.

Mijn Facebook Cover Photo

Mijn Facebook cover foto komt van bij Holstee.
Ik heb vorig jaar hun manifesto ontdekt en probeer daar nog steeds zoveel mogelijk naar te leven.
Omdat ik dat belangrijk vind.

 

De éénmaander

Standard

Hey lieve Truusje

Een volle maand en een dag of twee. Da’s al best lang hoor, dat je hier bent.
Je hebt al een heleboel knuffels gekregen, mensen gezien en pampers versleten. De eerste pakjes passen al niet meer, want je groeit als kool.
Je bent alerter dan de eerste week, je herkent stemmen en je wordt rustig van de draagdoek.

De Tricot Slen is al meermaals een redding geweest als je eens niet wil slapen. Want we moeten daar eerlijk in zijn: je slaapt best goed. Je bent dan ook een erg braaf meisje. Je huilt zeker niet veel en als je wakker bent, ben je bijna altijd goed gezind.

Sinds deze week heb je ook interesse voor de mobiel van Winnie de Pooh en de speeltjes van je speelmat. Glimmen van trots, dat doen we.
Want echt, je bent zo goed.
Niet voor niets Truusje de wereldkampioen. Roald Dahl had het gewoon mis toen hij zijn boek over die andere wereldkampioen schreef.

Graanmarkt 13, Antwerpen

Standard

Woensdag 23 april. 19u. Wij zijn op tijd, want goed eten laat niet op zicht wachten. En goed, dat is het.

Asperges / waterkers / zilt lepelblad / goudmelde / hoeve ei “à la Flamande” Violleta artisjok / andijvie / kabeljauw / Belgische safraan en Zandwortel / onglet van rund / akkerchampignon / zwarte olijf / munt / koriander Citroen / rabarber / Elixir d’Anvers / oervenkel / meringue

Met dezelfde ingrediënten maakt eenieder iets anders, maar dit was gewoon hemels. Want dan denk je dat je iets kent van goed eten, maar hey, dan is er altijd nog iets anders. Iets als in “een goed restaurant lekker gaan eten”. De sfeer, de muziek, het licht, het personeel: alles was af. Cool ook dat de chef, Seppe Nobels (die ooit bij Wout Bru kookte en nu nog steeds samenwerkt), ons zelf het dessert komt presenteren. Het lijkt erop dat hij dat aan elke tafel probeert te doen. En elk brod nog even weet na te kijken voor het de keuken verlaat. Zeer fijn om te zien dat er zoveel moeite en plezier in een bord gelegd kan worden. Jep. Graanmarkt 13. Lekker en enorm goed. Omdat het al eens wat beter mag zijn.

Onze pelouse

Standard

We kochten in oktober 2013, iets van een half jaar geleden, een huis met tuin. En met gazon, dachten wij. Maar. Het is niet al gras dat groen ziet! Wisten wij veel, ondanks onze boerenbuitense afkomst. Maar een grasveld, dat hoort bevolkt met groene sprieten. Dat wisten we dan weer wel.

Het hele proces van zaaien, sproeien en vooral: wekenlang met een zandvlakte zitten, stond ons niet erg aan. Dat dat ook niet geheel nodig was, wist onze insider bij de groendienst ons te melden. Officer Crabtree-gewijs werd ons dat in één keer duidelijk gemaakt. Dat we beter een egaal biljartlaken van rolgazon legden. En, zo wist onze insider ons te melden, dat hij daar gerust bij wilde komen helpen.

[aesop_parallax img=”https://blog.wann.es/files/2014/04/2014-03-29-17.01.20.jpg” height=”250″ parallaxbg=”on” floater=”on” floaterposition=”center” floateroffset=”25%” floaterdirection=”up” captionposition=”bottom-left” lightbox=”off”]

Mits barbecue, natuurlijk.
Want laat ons eerlijk zijn: niets zo goed als in den hof een gazongladstrijken om dan de barbecue aan te steken en een pintje te drinken. Onze pelouse ziet er nu, dankzij voldoende bewatering en dito bemesting, enorm goed uit. De lijnen beginnen te vervagen en de merels durven er al op rondhoppen.

Onzen hof maat, dat is een plezier om in te zitten.
Want wij hebben daar een gazon, veel zon en bakken barbecue.
Wanneer kom jij eens langs?
Bring Your Own Meat of stukske vegetarische quorn en voor je’t weet haal ik mijn fles zelfgemaakte limoncello boven.

Ow. Yeah.

Spontaan

Standard

Een avond met gecancelde plannen, dat staat al eens te boek als een rustig avondje in de zetel. Of een avond met wat maten, frietjes en pintjes.
Goe gelachen, goe gegeten en vooral: ongedwongen geburt.

Heerlijk.

Budgetmaximalisatie: two4one.be

Standard

Waarom gaat niet iedereen altijd uit eten met http://two4one.be? Vooral: waarom doen wij dat niet altijd?

Ik vroeg me dat onlangs af. Had er al van gehoord, via via. Dat je voor redelijk weinig geld en weinig moeite in de net iets duurdere restaurants kan gaan dineren. Drie gangen voor 39 euro. Voor twee. Doe daar nog een drankje en een fles wijn bij en je betaalt niks teveel. Ofte: weinig meer voor veel meer waard.

Most bang for the buck.

Je moet je dan aan het menu houden, dat wel. En een print maken. En, godbetert, reserveren.
Jep, 5minuten (inclusief paswoord reset wegens vergeten) tijd. All done.

Volgens mij is dat een attitude. Het beste uitzoeken. Zorgen dat je je geld zo goed mogelijk uitgeeft.
Mijn plan voor de rest van het jaar: budgetmaximalisatie.

Meer halen uit evenveel.
Is dat dan eigenlijk ook een growthhack?

London For Less

Standard

Wij dus naar Londen.
Maar met de aankoop van ons nieuwe fort en de aanstormende spruit, wilden we het liever wat goedkoop houden. Kwestie van daar niet van honger om te komen en ook de weken erna niet te moeten leven op toastjes en regenwater.
Goed geregeld en goed geweest, maar het plezier is pas volledig als je de truuks ook kan delen, nietwaar?

Vervoer

Wij gingen met de trein. De Eurostar heeft elke zoveel tijd de een dan wel andere promo in petto, maar die vind je alleen als trouwe klant via de nieuwsbrief. Schrijf u dus als de wiedeweerga in en profiteer ervan. Wij gingen met z’n tweeën heen en weer voor 129 euro.

Verblijf

Londen is een wereldstad en dat merk je aan de prijzen. Onder de 100 euro vind je quasi niets en wat je vind is meestal van belabberde kwaliteit. Lees: veel te warme of koude kamers, luidruchtige hotels of lousy neighbourhoods. Wij bedankten daarvoor en gingen op zoek naar een alternatief.

Nu ja, op zoek: Airbnb.com (affiliate link: inschrijven en boeken en 18 euro korting krijgen!) is niet direct onbekend, wel? Wij hadden het echter nog nooit geprobeerd en vielen nu volledig achterover van de geweldige service. Het mag gezegd: we hadden dan ook een extreem goede gastvrouw en -heer. Lisa en Fabio deden er alles aan om het ons naar onze zin te maken en dan hou je jezelf ook aan de twee regels van het huis: schoenen uit en het een beetje proper houden.

Wat zij over ons zegden:

Wannes and Charlotte were wonderful guests. They’re interesting, well travelled and sociable. Communication from the beginning was excellent and they both kept the apartment extremely neat and tidy. We would definitely have them to stay again and I highly recommend them to other Airbnb hosts. Pleasure to meet you both. Thank you!

En wij dan weer over hen:

We had a great stay. When we arrived on Saturday morning, we were welcomed by Lisa and Fabio and we got some coffee and a lot of tips to do in London. They pointed out where and how we should take the bus, what lines were busy and what not. The room was nice and clean, the neighbourhood quiet and the breakfast great (warm croissants and coffee: perfect!) We were guests, but we did feel very at home. A great stay and lovely people. Battersea is a little further from the center of London, but it’s very easy to get everywhere by bus and metro.

Zeker de moeite waard!

Voor de website van Airbnb: check de gids van Londen. Elke wijk uitgebreid besproken met mooie foto’s. Ook de rest van de wereld ziet er daar erg mooi en reisbaar uit.

Vervoer

Ook vervoer (bus en metro) is niet goedkoop. Een enkel ritje met de bus kost je 2,4 pond, een enkeltje Underground komt op 4,70 pond. Wij dan maar een Oystercard gekocht op de trein en opgeladen voor twee dagen. Dat kwam op iets van een 15 pond voor twee dagen, ongelimiteerd met tram en bus. Erg handig, vooral omdat we in Battersea, Zuid Londen, verbleven. Het mag dan iets verder van het centrum zijn, maar dankzij de dubbeldekkers en de underground was dat geen enkel probleem.

Eten en drinken

We aten wat af, maar toch ook weer niet.
Eens bij de lokale Italiaan (aan halve prijs op bepaalde dagen) dan in een pub of op Borough Market. Voedsel is nu eenmaal duur, maar als je wil kan je gerust beknibbelen door dagmenu’s of typisch pubfood (burgers, frieten, stoverij,..) te bestellen. Pizza’s en pasta zijn doorgaans ook niet superduur.

Wat niet te verantwoorden is, is de vier-en-een-halve pond voor een pintje vol met bier. Pisbier. Stella? Zes pounds ofte bijna 7,5 euro. Slik.
Toch met smaak naar binnen geklokt. Yolo.

De Londenaars zijn koffieleuten eerste klas en drinken er dan ook niet naast. De ene Starbucks verdringt de andere Nero’s, maar hier en daar zijn er onafhankelijke en zelfstandige coffeebars te vinden. Il Molino in Battersea bijvoorbeeld. Heerlijke koffie, geweldige broodjes en enorm goede cake.

WiFi

Overal is er WiFi. Handig om iets op te zoeken, om connected te blijven met de Facebook- en Twittervriendjes en om de weg te tonen aan strangers in the night.

Musea

De meeste musea zijn gratis.
Echt gratis, als in: geen inkom te betalen. Er wordt hier en daar wel een vrije gift gevraagd, maar dat is vrij te kiezen.
Wij liepen binnen in het Natural History Museum om naar de dino’s te gaan kijken en namen de lift naar boven in Tate Modern om de skyline te bewonderen.
Vorige keer zagen we (onder meer) de steen van Rosetta in het British Museum.

De coolste vrije gift was wel in het Natural History Museum: muntjes die blijven tollen tot ze in het gat vallen. Ik heb er drie gedaan. Omdat dat enorm graaf was om naar te blijven kijken. En opnieuw te doen.

Shoppen

Wij hebben alleen maar schoenen gekocht. Mijn vrouw op Oxford Street en ik in Covent Garden, bij de Reebok Fithub. Omdat het mijn verjaardag was.
In Camden keken we onze ogen uit bij de Cyberdog Store en in de Stables Market, maar verder dan wat snoeperijen kwamen we niet voor we een gezellige pub indoken.

Overall

Londen was gezellig, weeral.
Volgende keer wil ik nog een keer een musical en een echte toeristenwandeling.
Grote tip: London for free met Ben Roelants.

Homemade limoncello (recept)

Standard

Een nieuw jaar, een nieuwe uitdaging. Aangezien back to basics helemaal hip is, leek het me niet verkeerd om eens iets uit de oude doos te proberen. Waarom niet zelf eens een drankje brouwen? Een grote glazen pot, een rasp en een massa citroenen vormen samen limoncello. Het recept? Dat deel ik graag met u!

Ingrediënten

  • 12 citroenen
  • 1 liter alcohol (96%)
  • 800 gram suiker
  • 1 liter water
  • grote, afsluitbare pot (ik gebruikte deze)
  • lege, afsluitbare flessen (ik gebruikte deze)

Bereidingswijze

  • Maak zeste van citroenen. Ik heb de citroenen geraspt, wat eigenlijk not done is. Maar hey, tradities doorbreken doe ik al sinds 1983. Raspen ging in elk geval goed en het resultaat valt mee.
  • Citroenzeste in de grote glazen pot
  • Alcohol erbij
  • Geheel afsluiten en in de kelder (donker en koel) zetten en regelmatig eens schudden
  • Twee weken laten doen, maar af en toe schudden. Ik deed dat elke dag.
  • Na twee weken een liter water koken met 800 gram suiker erbij tot je een beetje een siroopje hebt
  • Suikersiroop bij in de grote pot en een nacht laten afkoelen.
  • Het brouwsel zeven en over de flessen verdelen
  • Flessen in de kelder of in de diepvries om een paar weken te laten rusten
  • Klaar

Kijk, het is nog geen moonshine, maar wel een eerste stap. Next up: notenport en opgelegde krieken! Inspiratie haalde ik vooral bij tuinadvies.be.

Nu nog drie weken laten rusten en dan: klaar voor het eerste lentezonnetje!