Om half acht werd ik gisteren bij Sensoa verwacht.
Ik had me op aangeven van Michel en Pieter ingeschreven bij ilse.vandevelde@sensoa.be.
Sensoa, Vlaams service- en expertisecenter voor seksuele gezondheid en hiv, zocht namelijk seksueel actieve hetero jongvolwassenen voor een goede babbel.

De afgelopen jaren hebben ze bij sensoa altijd een duidelijk afgelijnde doelgroepen gehad (actieve homomannen, studenten middelbaar onderwijs,…) en nu was er plaats voor een minder homogene doelgroep: de heteroseksuele twintiger.
Jongvolwassenen dus, mensen tussen 18 en 30, die actief bezig zijn met hun en andermans/vrouws lichamelijke lusten.
Om een doelgroep te bereiken, moet er natuurlijk eerst onderzoek gedaan worden naar de core van het clubje.
Wie zijn ze, wat doen ze, waarom en hoe vaak en vooral: wat kan Sensoa doen om hen een betere seksuele gezondheid aan de hand te doen?

De twee onderzoeksters, Ilse en Katrien, doen voor hun onderzoek beroep op u, een ander en mezelf.
Ze zoeken 48 (acht-en-veertig!) mensen voor een zinnig en jongvolwassen gesprek over seksualiteit.
Ilse noteerde en Katrien modereerde en wij, wij vertelden honderduit.
Wij, dat was gisteren de verzamelnaam voor drie dames en ikzelf.
Actief in de onderbuik, hormonale bommen in topconditie.
Ik kan het me ingebeeld hebben, maar er hing elektriciteit in de lucht.

Spanning ook.
Logisch: seks is nog steeds een moeilijk bespreekbaar onderwerp.
Zeker met vreemden. Zeker zo technisch als gisteren.
En toch.
De deur werd hier en daar eerst op een klein kiertje gezet, maar na een kwartier vloeide het ene spontane verhaal na het andere over tafel. De situatie onder het tafelblad was snel bekoeld en het gesprek nam na de jongvolwassen en bijna puberale giechelstart een eerder volwassen houding aan.
Het ging dan ook over serieuze zaken: sleutelmomenten in de seksuele carrière van een jongvolwasse hetero.

De eerste keer, de laatste keer, de eerste keer met iemand anders, probleempjes, harde feiten, slappe feiten, gescheurde condooms die dan met een hormonenbom hersteld worden, onzekerheden en vieze ziektes.
Dat de theorie anders is dan de praktijk.
Dat de media seksualiteit in het belachelijke trekt.
Dat jongeren echt niet zitten te wachten op another live television show.
Ik bedoel maar: ik zit niet te wachten om op een doordeweekse avond op kanaal 2 2BE weer maar eens een tieten en piemel show te zien. En met mij ook minstens drie anderen.

Wat wij dan wel willen?
Realistische info.
Steun in onze onzekerheden.
Bevestiging dat er toch niets mis is met ons, ondanks ons volgens Flair lage en saaie libido.
Ik haal de statistieken misschien niet, maar ik weet wel dat mijn madame en ik goed bezig zijn.
Dat werd, niet letterlijk, gisteren bevestigd: het is in minstens nog enkele andere gevallen ook zo.

En goed bezig?
Ja meneer.
Sekssualiteit is een deel van het leven als eten en drinken en uitgaan.
Een fijne brunch van elf tot een uur of vijf in de namiddag is enorm fijn, maar om me daar elke dag aan te wagen: nee bedankt. Liever een lekkere boterham met kaas. Of met speculaaspasta.
Hetzelfde met uitgaan: gezellig op café, ik heb er altijd wel zin in. Maar om elke week een festival te doen met enorme uitspattingen: zot!

Seksualiteit is voor mezelf een onderdeel van een relatie.
En dat gaat verder dan WhamBhamBhamAah.
Intimiteit, vertrouwen, gezelligheid, openheid en goe gelachen.
En dat dat dan soms zonder kleren (nu ja) is, is mooi meegenomen.

Maar de hamvraag van de avond, Waar en hoe kan Sensoa helpen uw seksuele gezondheid te verbeteren?, bleef redelijk onbeantwoord.
Bij mijn sleutelmomenten had ik niet echt iemand nodig die raad en desnoods daad gaf. Of geeft.
Open communicatie zeg ik u, daar draait het om.
Als je iemand wel aan je lijf kan laten zitten, maar niet kan zeggen wat je nu wel of niet fijn vindt, dan is er iets mis. En dan moet er gepraat worden. Met twee.

De doelgroep was een ander katje dat gegeseld moest worden.
Want laat ons eerlijk zijn: het is niet eenvoudig om “dé jongvolwassen seksueel actieve hetero” te bereiken.
Mijn opmerking daaromtrent was dan ook zeer terecht.
Ik ken een heel aantal mensen die tot hun achtien naar school gingen (nog makkelijk te bereiken via school) en daarna gingen werken.
Vakmannen die ook voor en na hier en daar een klusje doen.
Of die gewoon zelfstandige in bijberoep zijn en zes dagen op zeven van zes tot elf in de weer zijn. Geen tijd voor vrouwenboekskes, educatieve sites of goedbedoelde foldertjes. Hoe worden die dan bereikt?

Ik weet het niet, maar Ilse en Katrien gaan daar zeker een oplossing voor bedenken.
(pers, radio, media in het algemeen,…)
Kort door de bocht: het was een fijne avond met een goed gesprek en een cinematicket erboven op.

En ze zoeken nog volk!
Vanavond in Gent en volgende dinsdag in Antwerpen (19:30, Kipdorpvest).
Inschrijven bij ilse.vandevelde@sensoa.be als ook u een actieve heteroseksuele twintiger bent.
Het zal u en uw seksleven alleen maar ten goede komen!
Al was het maar omdat u met het filmticket naar Sex and the City, the movie kan gaan kijken…