Leidersweekend: verslag

Standard

De planning was duidelijk: veel vergaderen.
En vroeg op. De rest zou zich wel manifesteren als het moment daar was.
En zo geschiedde!

Vrijdag om kwart na acht goed en wel vertrokken naar de gore driehoek der Noorderkempen: Retie – Dessel – Mol. Tegen negen uur met een eerste deel van de groep (de andere helft was verkeerd gereden) aangekomen in de Galbergen. De sfeer wordt al meteen gezet: Ron herkent enkele gezichten.

De brave doch compleet vernichterde heer kent onze groep al een jaar of vijf (Mol 2002, zo staat op mijn pennenzak) en heeft ons sindsdien al menig maal over de vloer gehad. En alke keer was het plezant en elke keer was het kamp op tijd af. Flinke varkens, dat zijn we!

Tegen tien uur wordt er vergaderd tussen pot en pint. Want het mag al eens plezant zijn! De klok tikt verder en het middernachtelijk uur wordt overschreden. Tegen half één wordt er nog een pintje gedronken in Ron’s taverne en om half twee wordt er kebab besteld. Goed gerief, dat zeker. De pepertjes die in de keuken gevonden worden zijn echter net iets te warm om gezellig te zijn. Enkelen verslikken zodanig in de groentjes dat ze wel ijs moeten eten. Wat ook gebeurt. Nog een laatste slaapmutsje tegen de vijven en dan eindelijk te bed. Jammergenoeg zijn er net iets te weinig bedden en wordt er overgegaan tot grondliggen en dubbelliggen. Hoewel dat laatste ook et maken had met het snurkgedrag van enkelen…

MAAR! Moment van het weekend: zaterdagochtend om 07:45!
Iedereen op tijd buiten en klaar om te vergaderen!
Hoe zot is dat? Maar een paar uurtje gecrasht en toch al fris (NOT) en monter (NOT) op!
Ochtendstond heeft goud in de mond, bij een aantal heren is er vooral een stevige pepersmaak te proeven..

Het ontbijt brengt iedereen wat bij de positieven en om kwart na negen kan de vergadering beginnen. Mooi op tijd!
Vlotjes werken we ons door de agendapunten en twee chinese vrijwilligers starten met de spaghettisauskook. Natuurlijk begeeft het elektrische vuur het en moet er in de privékeuken van onze gastheer gekookt worden. De brave man heeft hier geen enkel probleem mee en laat ons de pieren mooi gaar worden.

Aangezien er op zaterdagnamiddag gevoetbald wordt door een heleboel zotten in dit land, dienen ook wij met een uitgedunde leidingsploeg de vergadering verder te zetten. De nodige pauzes in acht nemend, kruipen we naar de klok van vieren als er een koppel sjotters terug komt. Een stevige wandeling dient zich aan en er wordt heel wat afgelachen.

Tegen half zeven worden er frieten gehaald en maken twee (andere) chinese vrijwilligers de overheerlijke goulash klaar. Maar het wordt ons allen wat teveel: te weinig slaap, lekker en veel eten… Iedereen krijgt dan ook een dipje waaruit het moeilijk vergaderen is. Gelukkig druppelt de tijd niet sneller dan de geniale ideeën en krijgen we bijna alles af.

Half elf en taverne tijd.
Er is nog niemand echt bekomen van het eten en de sfeer is even lam als mijn been na ee toiletbezoek mét Humo… Een klein fuifje in dessel-Witgoor brengt echter soelaas: Superball for president! Echt een geweldig bal waarvan we vinden dat we dat ook eens gaan doen in Meer. Kwestie van onszelf wat druk op te leggen om ook eens een bal te geven met de jongenschiro.
Te vieren is iedereen weer thuis en wordt er genoten van de matras. En uitgeslapen…

Zondag is iedereen er als de kippen bij om nioet op te staan. Blijven liggen tot tien uur, eten en wat vergaderen.
Ontspannen, opruimen en dan het s-beste idee van de dag: terraskes!
Gezellig, gemoedelijk en plezant: een ideale afsluiter.

Kortom: leidersweekend waz naaaaiz!

Spannend

Standard

Wel grappig.
In avant première horen lezen vertellen over een spannend te gebeuren ding.
Vrij cool en al.
Nu is het vooral wachten op groen licht.
De draft staat (bijna) klaar.
Een klein tikje en de bal gaat aan het rollen…

Keuzes

Standard

Het is verdorie niet gemakkelijk, zo op twee plaatsen actief zijn.
Enerzijds is er de schone stad van Vlaanderen alwaar mijn bed staat en er vuile was proper gezet moet worden.
Anderzijds is er het heerlijke Meer met zijn Chiro, jeugdhuis en wat nog meer.

Het grote probleem is dat ik nu dus op twee fronten actief ben.
Ik kan het landelijke Meer de rug niet toekeren omdat ik er te veel belang aan  hecht.
Hetzelfde geldt voor Antwerpen, waar ik woon, naar mijn werk vertrek en veel te weinig leef.

Ik denk dus soms dat er gekozen moet worden.
Ofwel terug in Meer gaan wonen (met een woon-werk afstand van 200km/dag tot gevolg) ofwel de stad niet meer zo vaak verlaten.

In de praktijk komt het erop neer dat bijna alle vrije tijd wordt opgesoupeerd in Meer (waar het uiteraad goed toeven is!) en dat de stad er wat bij wordt verwaarloosd. En dat, dat is jammer.

Zoals Raymond het zingt: trek me uit de Vlaamse klei!
Maar vandaag nog niet, Oh nee!
Vandaag is er zotte Chiro!

Beste Hans

Standard

Een korte repliek op Hans’ commentaar. 

Beste Wannes,

Vooreerst vind ik het fijn dat mensen me aanspreken met “beste”. Dat kan twee redenen hebben: ofwel ben ik de enige Wannes die ze kennen en ben ik daardoor de beste (en evengoed de slechtste/grootste/kleinste/properste/welriekendste) ofwel ben ik gewoon de meest geschikte keuze van alle Wannes’en die zij kennen.
Waarvoor dank, goede Hans.

Ik wil graag reageren op een aantal zaken die je als feiten naar voren brengt:

Reageren mag altijd, maar dan graag genuanceerd.
Ik breng zelden feiten aan. Ik ben dan ook geen journalist.
Wat ik hier schrijf is mijn mening en wordt gestaafd met geruchten.
Het feit dat het over geruchten gaat, hekel ik dan ook. Zoals je kan lezen, ben ik verre van gelukkig met de berichtgeving. Alles wat er gebeurd wordt overal verroddeld, maar een correcte analyse of een deftig antwoord op alle vragen blijft uit. Hoewel ik er zeker van ben dat dat een heleboel problemen de wereld zou uithelpen.

Je stelt dat Tinne Rombouts stemmen gevraagd heeft aan het Vlaams Belang. Ten eerste draag je geen bewijzen aan, ten tweede betreft het een geheime stemming zodat iedereen achteraf van alles kan beweren. En ten derde: In de afgelopen 6 jaren is het ook wel eens voorgekomen dat Vlaams Belang gestemd heeft voor een voorstel van Groen! over één of aan fietspaadje of zebrapad. Durf jij dan ook te beweren dat Groen! toen gehengeld heeft naar stemmen van het VB? Er zitten 25 leden in de gemeenteraad en één daarvan is helaas van VB. Net als alle anderen stemt hij mee; voor, tegen of onthouding.

Dat Tine stemmen van het Vlaams Belang vraagt vind ik hoe dan ook jammer. Helaas hoort dat bij het politieke poppenspel: Jan klaasen mag af en toe ook wel een kusje van Katrijn.
Je haalt het zelf aan: iedereen doet eraan mee. Als daar fijne zaken uit voort komen: top. Slechte zaken kunnen er niet uit voorspruiten want de stakker is (gelukkig) alleen. Dat ik geen bewijzen aan haal, wordt gestaafd door je tweede bewering: de stemming was geheim. Nu ik weer: roddels, geruchten, vertelsels.

De man van 76 jaar in het OCMW (Rik Michielsen)is niet 76 maar 75. Tijdens de installatievergadering, afgelopen vrijdag werd door de vertegenwoordigers van CD&V openlijk gezegd dat het hier over een tijdelijke aanstelling gaat in afwachting van een oplossing van de politike problemen in Hoogstraten. Mijn mening: Cd&V toonde hier duidelijk dat men niet uit machtshonger alles binnen wilde graaien wat door de wilde stemming van afgelopen dinsdag in de schoot geworpen werd. In tegendeel. Ik zou hier durven spreken van een verantwoord gebruik van macht.

Of Rik Michielsen (die vele goede zaken heeft gedaan voor de goegemeente, as we all should know) nu 75 of 76 lentes jong is, doet geen moer aan het punt dat ik wilde maken. Een partij die dweept met vernieuwing en verjonging moet naar mijn mening Bompa Punk niet van stal halen. Dat dit een afwachtende beslissing is, vind ik jammer.
Mensen die geen knopen kunnen doorhakken op drie maanden tijd, doen dat ook niet op vier maanden of op een half jaar. Beter geen beslissing dan een halve beslissing. Als er gotverdomme tussen oktober en december geen bestuur kan gekozen worden, kan het tegen eind januari ook niet en komt er voor 2008 geen deftige leiding van de gemeente.

Iemand die jij goed kent was tijdens de installatievergadering aanwezig en kan het bovenstaande bevestigen, in geval van het tegendeel heeft ie het gewoon niet gesnapt net als Jef Roos trouwens die het nodig vond om met een smerige opmerking de uitstekende sfeer op die vergadering proberen te verpesten.

Ik ken verschillende personen daar aanwezig vrij tot zeer goed. Dat zij het gesnapt heben weet ik wel zeker: het zijn allen bekwame mensen. Of opmerkingen smerig zijn of niet zal ik me over uitspreken als ik ze zelf hoor. Geruchten zijn geen feiten Hans. Een terechte opmerking kan vaak als smerig overkomen en in dat geval mist ze haar doel niet.

Voor zover bekend is er geen sprake van overlopers. Er zijn mensen in de KVB-fractie die nu overleggen met CD&V op basis van een meerderheidsbeslissing in hun fractie. Het probleem is dat de minderheid zich niet bij neerlegd bij dat besluit. Die minderheid wordt aangevoerd door Arnold van A.

Ik denk dat we beiden andere bronnen hoorden. Ratten en een zinkend schip zeg ik u. 

Een burgemeester die onlangs de eed aflegde met de woorden: “Ik zweer de verplichtingen van mijn ambt getrouw te vervullen” weigert nu zelfs om deel te nemen aan overleg.

Een kapitein blijft op zijn schip.
Dat ik het niet altijd eens ben met de beslissingen van Arnold, wil nog niet zeggen dat dat hij zich als een laffe hond moet laten slaan. Ook hij heeft zijn eergevoel. Als iedereen zich tegen jou keert, gebruik je ook al je macht.
Wel vind ik dat er gekozen moet worden voor het volk. Zowel door CD&V, KVB, Groen!, Hoop en Vlaams Blok Belang. En ook door de burgemeester.
Het volk eerst!

Dat, beste Wannes, zijn de feiten.

Wel Hans, dank je wel voor de verhelderende uitleg.
Weinig mensen die het zullen lezen, maar wel enkelen die nu iets beter weten hoe de vork aan de steel zit.
Het kan me hoegenaamd aan m’n lamme reet roesten of je het er mee eens bent of niet, maar ik denk dat we ergens iets gemeenschappelijks hebben: politiek is er voor het volk en moet aan het volk verteld worden.
En dat volk moet ten allen tijden weten wat er gebeurt.

Open communicatie, burger manifesten en directe aanpak.
Beter snel goed ontsmetten dan wachten op ontstekingen en wild vlees.

Mijn buurman

Standard

Arnold Van AperenHet gaat niet zo goed met mijn buurman.
Vanuit verschillende windrichtingen hoor ik vanalles.
Dat zijn gezondheid niet meer je dat is.
Dat zijn gestel lijdt onder allerlei problemen.
Dat vind ik jammer. Want met het nieuwe jaar wens ik iedereen altijd alleen maar het beste toe.
Zelfs als ik de streken van mensen niet volledig kan goedkeuren.

Ik begrijp wel dat hij zich slecht voelt.
Het politieke leven in Hoogstraten is dan ook volledig ontaard in een lelijke poel van onheil. Daar waar het beleid achtien jaar redelijk goed is verlopen, loopt het nu allemaal mis. Alles loopt in de soep, iedereen verraadt een ander en niemand, maar dan ook niet niemand van alle Hoogstraatse politici denkt aan de burger en zijn (m/v) welzijn.

Dat de hele zaak dan ook nog eens zwaar in de media komt, vind ik helemaal een schande.
Zeker omdat bepaalde mensen er anders worden afgeschilderd dan dat de feiten zich eigenlijk voordoen.
Mevrouw Tinne Rombouts wordt bijvoorbeeld constant mooi naar voren gebracht. Een jonge, ambitieuse vrouw die op een vreselijke wijze van haar ambt als jongste burgemeester is gehouden. Daar zit die hyena van een Arnold achter, zo blokletterden de kranten.

Dat mevrouw Tinne Rombouts nu aan de lokale afdeling van het Vlaams Blok vraagt om mee in de OCMW raad te stappen en te stemmen voor hen, wordt netjes doodgezwegen.
CD&V staat voor verjonging en vernieuwing. Mooi en ambitieus, maar waarom halen ze dan een, ongetwijfeld zeer geschikt, man van 76 jaar uit de kast als voorzitter van diezelfde OCMW raad.
Dat zij nu aan de macht zullen kunnen komen omdat Groen! en Hoop hun afspraak met KVB hebben gebroken, wordt nergens vermeld.

De wolf van een burgemeester is en blijft de boeman.
Nergens wordt er aandacht besteedt aan alle ratten die het zinkende blauwe schip verlaten. Nergens wordt er correct bericht, nergens wordt er een duidelijk antwoord gegeven aan de burger.
Geruchten, dat wel.
Dat er bepaalde hooggeplaatsten binnen de KVB naar de andere kant overlopen, enkel en alleen voor een schepenzetel.
Dat mensen die altijd hun nek hebben uitgestoken voor diezelfde blauwe partij, nu plots niet meer naar de vergaderingen gaan omdat ze er niet meer bij willen zijn.

Op oudejaarsnacht heb ik tegen een uur of vier nog ruzie gemaakt met één van de mensen die het schip nu schijnbaar verlaten. Dat een mening niet verder mag gaan dan een partij en dat op de man spelen niet kan. Dat hij nogal teleurgesteld was dat mijn gedachten niet strookten met hun ideeën, dat ik hun actie niet goedkeur.
Wel, als zo iemand dan stopt, hoef ik mij daar niet teveel van aan te trekken van die mening. Dan moet ik mezelf niet opwinden. Dan moet ik niet zeveren over de anti-politiek die er in Hoogstraten door allen gevoerd wordt.

Dan moet ik mij gewoon afzijdig en mijn lip houden.
Doe ik dat?
Nee.
Censuur vind ik zowieso al iets misselijkmakends.
Dus helaas beste mensen: als ge’t niet wilt lezen, doe dan uw ogen dicht.

Nog meer politiek geklungel…

Standard

en ik ben niet echt verbaasd.
In Hoogstraten nemen Groen! en Hoop dan toch niet deel aan het spelletje van Van Aperen.
Ze willen blijkbaar liever oppositie voeren dan dat ze meedoen in een vergiftigde coalitie.

Of hen dat siert?
Ik weet dat niet.
Mocht ik er met mijn neus boven gehangen hebben, ik zou ze dichtgeknepen hebben van de stank.
Bluffen, zeiken en broekschijten: het ruikt allemaal een beetje naar “‘t putteke“.

Nu ja.
De burgervader kan content zijn: hij is burgemeester.
Dat er nog geen bestuur is, is blijkbaar dan toch niet al te belangrijk.
Of toch niet voor iedereen even belangrijk.

Politiek is een vuil spelletje meneer.
En vooral: een lui spelletje.
In de ogen van de doorsnee burger dan toch.
Want dat krijgt enkele maanden de tijd om iets in elkaar te flansen, maar speelt het nog niet eens klaar om een hoop gestampte boeren (want dat zijn we daar in die uithoek tenslotte állémáál) bij elkaar te krijgen.
Deftig praten aan een grote tafel is er niet meer bij precies.

Waar zijn de grote redenaars van vroeger?
Waar zitten de schone Griekse sprekers?
Of houden we enkel volgelingen van Brutus over?
Mensen die zelfs hun eigen stiefvader in de rug zouden steken voor een sprankeltje macht?

De kop is eraf

Standard

We zijn eraan begonnen, aan 2007.
En als de eerste dag een afspiegeling gaat zijn van de rest van het jaar, belooft het een stevige rit te worden.

We begonnen het jaar zoals ongetwijfeld zeer velen met de nodige sampanje en vreten en wijn en koffie en gebak en chocolademousse en bier. Liters van dat laatste.
Tweeduuzendzes hebben we achter ons gelaten met een fijn gezelschap (en het was echtigtechtig waar dat het vreselijk plezant en gezellig was), gourmet, een stevige wintergroentensoep, kroketten, cocktailsaus royale met drie keer meer whisky en een flesje chateau neuf du pape.

Na een stevige nacht van feest was ons slechts een extreem korte nachtrust gegeven.
De madame sprong ten negenen onder het dekbed uit (het moet gezegd dat ik haar een tikkeltje geduwd heb) en dook onder een welverdiende douche. Een kwartier later was het haar beurt om te lachen: donzen veren en lakens allemaal van me weg…
Dan ook maar in de douche, de laatste resten opruimen en hop: nieuwjaar gaan wensen.

Eerste adres: mama en papa van de madame. Briefje voorgelezen zoals het past en beste wensen en geluk en glimlach op de smoelen gewenst. Daarna verder met onze wensentocht en bij de mama in het ziekenhuis gestopt.
Daar ook de moemoe van de madame bezocht en dan verder naar Retie.
De moeder van de vader van mezelf een bezoekje gebracht en op de deurbel haar pseudoniem nog in de vlucht tegengekomen.

Een thermoskan koffie later werd de rit aangezet richting Vosselaar voor nog meer wensen.
Oma en opa, Lidemij het petekind en omameter. Bij die laatste kon ik het water achter de ogen wederom niet bedwingen. Wel wat jammer, want de bedoelde boodschap komt dan niet zo goed over.

Nog van nieuwjaarswensen gedaan voor de mama en papa (1/2) en de madame.
Nog te doen: mama en papa (andere 1/2) en moemoe en vava.
Ook omama en opapa moeten nog aan de beurt komen.

Vorige week op tweede kerstdag al eentje gedaan voor de oudste mijner grootmoeders en eentje vergeten: nogmaals de excuses en sorry Seppe.
Maar het ding lag op de kast en ik ben er gewoon aan onderdoor gegaan.
Maar! Ik ben er zeker van dat je’m gevonden hebt en dat je de boodschap begrepen hebt!

Aan alle andere mensen van de hele wereld: een schoon en proper nieuwjaar!

Politieke actie: nog!

Standard

Vandaag in mijn mailbox.
Een opruiend mailtje van iemand die ik ergens wel ken.

>>Natuurlijk zullen we weer samen komen maandag om 19.00 uur voor het
>>stadhuis.
>>Breng panfletten mee . bv. Katholieke? Volksbelangen?
>>Ik vind weinig Katholieks terug in de houding van Van Aperen. Als je
>>je woord niet houdt, is alle vertrouwen weg.
>>Zelfs binnen zijn eigen partij beginnen ze hem al te wantrouwen. Zal
>>hij werkelijk op pensioen gaan? Roger wil het zelfs zwart op wit, want
>>hij zou natuurlijk graag de macht overnemen.
>>Terwijl zij kibbelen over de macht staat het volk in de kou.
>>Dienen zij de belangen van het volk of hun eigen belangen?
>>
>>Of “De kiezer heeft altijd gelijk?”
>>Dan toch niet in Hoogstraten. Straks zitten we met schepenen die niet
>>eens verkozen waren.
>>Het is toch waanzinnig dat we binnenkort schepenen krijgen met maar
>>een honderdtal voorkeurstemmen.
>>Dat deze mensen zich nu eens snel bezinnen vooraleer ze een nieuwe
>>legislatuur aanvatten.
>>We moeten geen baldadigheden doen. Een gevel met verf bekladden, gaat
>>echt te ver. Maar we mogen ons niet in slaap laten sussen.
>>Moest dit gebeuren in Chili. We zouden dagen aan een stuk op straat komen.
>>Vandaar…
>>Als de raadsleden niet gevoelig zijn voor de stem van de kiezer,
>>waarom zouden we dan in hemelsnaam nog naar de stembus gaan?
>>
>>Tot maandag
>>
>>(stuur deze mail door naar iedereen die graag een degelijk stadsbestuur wil)
Tja.
Wat moet een mens daar van denken?
De laatste keer dat ik over de politieke rel in hoogstratenland schreef, waren er een aantal mensen niet echt mee opgezet. Erg proper was’t allemaal niet, maar kom.
Uiteindelijk is alles dan toch bijgelegd geweest.

Wat ik er nu over denk?
Dat dit je reinste onzin is.
Betogen tegen iets dat er misschien komt.
Dat is zoiets als mensen met terroristische gedachten levenslang of de kogel geven.

Er is helemaal nog niets beslist, lieve kindertjes.
Het is niet netjes wat de burgemeester heeft gedaan.
Maar ‘t is ook President Bush-lomp van de CD&V.
Als zij over inhoud hadden willen praten (zowel met KVB (=VLD) als met Groen!/Hoop) was er geen vuiltje aan de lucht geweest. Want het mes snijdt aan alle kanten: Mevrouw Tinne Rombouts en haar omgeving hadden maar eens moeten nadenken voor ze zich als regelrechte winnaar naar voor brachten.

En dat we elke dag zouden betogen als we in Chili zouden zijn: waarschijnlijk wel.
Maar daar hebben de mensen a) minder geld en welvaart, b) geen job én druk privéleven.

En laat ons fokking eerlijk zijn: het is gewwon niet zo geweldig erg!
Het feit dat we ons met democratie kunnen bezighouden duidt op een goede staat van het land van hoogstraten.
Want eigenlijk is een dictatuur met een goede dictator de enige goede staatsvorm!

De oranje pot verwijt de blauwe ketel

Standard

In Hoogstraten was er gisteren weer sprake van politieke commotie.
De gemeenteraad werd opgeluisterd door een vijfhonderdtal manifestanten die de huidige burgemeester van hoogverraad beschuldigen.
Van Aperen heeft natuurlijk een niet zo nette streek gelapt. Dat zijn eenvoudigweg de feiten.
Persoonlijk vind ik het totaal not done om een akkoord achter iemands rug te verbreken.
 Er zijn natuurlijk “verzachtende” omstandigheden voor deze deugnieterij. Als er gesprekken gevoerd worden over de voering van het toekomstige beleid, dan moet er natuurlijk over inhoud gepraat worden. Mochten de tjeven duidelijkheid scheppen in de te verdelen posten én in de te verdelen bevoegdheden, dan zou men alvast een meter verder staan.
 

Als er natuurlijk een bende steenezels bij elkaar zitten, gaat het niet.
Als elke partij én de burgemeester én de eerste schepen én de OCMW voorzitter én alle echte schepenmandaten wil hebben, tja, dan lopen we elke kans op een vredespijp mis.
Als mevrouw Tinne “ik-was-bijna-de-jongste-burgemeester-van-Vlaanderen” Rombouts Arnold hekelt omdat hij het akkoord heeft verbroken, mag ze eerst eens in eigen boezem kijken.
 De CD&V van Hoogstraten had een mooie meerderheid verkregen van de kiezer. Zij stonden aan het roer, zij hadden de beste kaarten in handen.
Er werd vanaf de eerste minuut beslist dat er niet met KVB (de lokale VLD) gesproken zou worden. “Want den dieje mag geen burgemeester meer worden!”.
Gesprekken met Groen! en Hoop leverden veel ideeën, maar ook evenveel knelpunten.
 

De kleine partijtjes voelden zich sterk omdat ze plotseling nodig waren voor een meerderheid. En dus kon er vanalles geëist worden. Blijkbaar was dat teveel voor mevrouw Rombouts en deed ze niet mee aan dat spelletje.
Groen! en Hoop stapten toen maar naar de KVB om daar hun slag thuis te halen.
Gesprekken kwamen op gang, maar stopten even snel toen CD&V zich even inliet met de heersende partij.
Aangezien er nog nergens een document getekend was, klonk dit alles als “politiek geflikflooi”.
 Blijkbaar kon CD&V zich niet neerleggen bij de houding van Van Aperen en Co. Toen het voorakkoord gesloten was, barstte de bom in de blauwe gelederen. Er moest over verdeling van bevoegdheden gesproken worden voor het te laat was. Dat wil zeggen: voor 1 januari 2007.
 

Ten lange leste werden de kleine partijen, de “verliezers” van negen oktober, er nog eens bijgehaald. Blauw, groen en de kleur van de hoop vormden blijkbaar een redelijk deftige regenboog en de coalitie klitte samen.
Achterbaks, maar begrijpelijk.
  Persoonlijk vind ik dat ze zich daar in die middelste bult eens moeten bezinnen over wat politiek nu eigenlijk echt is. Politiek gaat voor mij over het volk.
En dat volk, dat wordt nu volledig vergeten.
In Hoogstraten gebeuren geen baanbrekende dingen. Niet met CD&V, niet met KVB, niet met Groen!, niet met Hoop. In Hoogstraten draait binnen drie jaar alles nog hetzelfde als drie jaar geleden. Voor vernieuwing en revolutie moet je niet in het conservatieve noorden zijn.
 En dat is goed.
Mensen hebben nood aan structuur en zekerheid.
Daarom, Rombouts en Van Aperen, trek uzelf uit de klei, laat uw ego varen en stel u ten dienste van het volk.
Want daarom bent u gekozen.
Dát is uw taak.