google

links for 2007-03-18

Standard

De madame

Standard

Ons lieve madame zit sinds vorige donderdag terug in El Raval.
Een schone buurt, gezellige resto’s en enorm veel (écht véél) nachtwinkels.
Ik heb verdikke al weeral enorm veel zin om naar daar te vliegen!

Google-ads

Standard

Vindt u de advertenties storend?
Of lijkt het u wel iets om er af en toe eens met uw muis over te wrijven?
Reacties en commentaar en kliks zijn altijd welkom.
Ik probeer ook maar wat eh.
En zolang de sociëteit niet reageert, boer ik voort.
Goed he!

GMail

Standard

Ik heb al een jaar of een drie een gmailaccountje.
Gekregen als exclusief cadeau uit het beginnerspakketje van drie van een wilde weldoener.
Weinig gebruikt want “ik had al een e-mailadres”.
Ik had er verdikke twee: één @hotmail en één @deloore.

Nog een e-mailadres had me echt te ver geleid.
De gmailaccount was wel handig als extra opslag.
En we hadden er tijdens ons eindwerk eentje aan de hand gedaan als centrale opslag: langs alle kanten te bereiken, quasi oneindige opslag en gebruiksvriendelijk.

Toch bleef ik zweren bij m’n oude, vertrouwde accountje.
Het hotmailadres viel weg en werd vervangen door het @deloore adres.
Een hele tijd ging ik door het leven als “de man met slechts één privé e-mailadres”.

Een tijdje geleden leek het alsof iedereen, alle spambots incluis, de weg naar mijn mailbox kende.
Het werd verdikke iets van een 150 e-mails per dag, met een hoopje van 20 deftige…
Slechts één achtste gewone e-mail!
Een probleem werd eindelijk zichtbaar…

Dus zocht ik een oplossing.
Samen met nonkelcomputermaker werd er iets gedaan op de server: alle  spam  werd  voorzien  van een duidelijk merkteken: ***SPAM***. Simpel voor de filter, dus.
Maar dan moet het verdikke wel binnengehaald worden met pop3…
Ik ben gelukkig niet alleen met dat probleem!

Nu, ik heb het heft in eigen handen genomen.
@deloore laten doorsturen naar gmail, daar alle spam uitfilteren en alleen het postvak in  downloaden in Outlook.
Want ik werk nu eenmaal graag met programma’s-op-harde-schijf.

En kijk: 10-30 e-mailtjes per dag.
Proper, geen druppel spam die er nog doorkomt!
En nog! Overal access tot de mails, daar waar sommige netwerken het vertikten om het poortje van de mailbox open te duwen. Gmail draait overal, zo lijkt het wel.

Super! Cool! Tevreden!
Ja.
Maar ook een streepje angstig.
Wanneer gaan die slimmerikken van google beginnen met hun betalende services?
Of blijven ze teren op advertising?
Laat ons hopen.

Web 2.0

Standard

Michel deed van web 2.0.
Dat het allemaal nogal niet echt heel nieuw was.
Dat het vooral een combinatie van ideeën is die een deftige vorm krijgen.
Dat de mensen blijkbaar toch niet zo slecht zijn, want dat dingen als wikipedia min of meer van rotzooi gespaard blijven.
Dat integratie van data the key is.

Dat het de niche markten zijn die nu eindelijk ook een platform krijgen.
Dat we nog maar aan’t begin staan van wat een nieuwe revolutie belooft te worden.
Dat we, willens nillens, ons hele leven op het internet kunnen terugvinden.
Dat we moeten oppassen met privacy en al.
Long tail, pipes, social en community.

Persoonlijk vond ik het gek.
Gek om Michel daar bezig te zien.
Een beetje als in Second Life iemand te leren kennen en dan tegen te komen bij de bakker om de hoek.
Wel enorm boeiend gebracht en met een chique powerpoint: more images than words.

Of de powerpoint online komt?
Geen idee.
Ook niet zo boeiend denk ik: de beelden zeggen weinig zonder uitleg denk ik.
Vooral de vlotheid en al: pro!

Dank u Michel!
Wel vies toen je je leven even schetste aan de hand van Google…

G**gle

Standard

Google is goed.
Het doet z’n job, net genoeg wat ik wil, luistert redelijk goed.

Tegenwoordig neemt het een steeds centralere plaats in mijn leven in.
Agenda, documents on the go, routeplanner.

En sinds zo net ook e-mail.
Want ik hoop dat ik eindelijk hét middel tegen SPAM heb gevonden.
Elke dag haal ik iets van een 80 e-mails binnen. Goed voor ongeveer een 300-500kb per keer.
Van die 80: 7 echte e-mails.
Wanted mail als het ware.
De rest? *S*P*A*M*

En da’s dus niet tof.
Daarom: alle e-mailaccounts naar de gmail, daar spam filteren op serverniveau en de rest mooi i Outlook binnentrekken.
Nah.

Waarom dan toch nog Outlook?
Omdat dat fijn werkt.
Omdat ik daar graag in vertoef.
Omdat browser er zijn om te browsen en e-mailaccounts er zijn om te mailen.
Daarom.

links for 2007-01-24

Standard

Google

Standard

Af en toe geef ik mijn eigen naam eens in bij Google.
Kwestie van eens te zien waar, wanneer en hoe vaak ik op het internet voorkom.
Meestal weinig verrassende zaken: als je zoiets vaak genoeg doet, went het gewoon.

Vandaag echter eens alleen op familienaam gezocht.
Helaas kwam ik tot de ontdekking dat ik niet voorkom op de eerste pagina’s!
Verdorie.
Daar moet dringend iets aan gedaan worden.
Wel plezant: familienaamgenoten leren kennen!
Zo is er een zekere Joris De Loore die in Wilrijk op de tennisschool zit.
Ook op verschillende universiteiten doen familienaamgenoten het goed.

Zo is er een mevrouw Ellen De Loore die aan de Antwerpse Universiteit werkt. In hetzelfde gebouw als waar ik mijn cursusje SQL heb gevolgd. Dat ik haar toen niet tegen het lijf ben gelopen!

Bert De Loore is een “retired astronomy professor” van de Vrije Universiteit Brussel. Momenteel is hij bezig met het uitvinden van een nieuwe kunstvorm: Senzaquarelle.

Ongetwijfeld zijn er nog tal van andere “beroemde” familienaamgenoten, maar deze zijn wel fijn om weten.

Plotseling, na een pagina of drie zoekresultaten, bedacht ik dat er ongetwijfeld ook foto’s benoemd zijn met onze familienaam.
Google Afbeeldingen en hopla!
Tante Kristina op één!
Kristina De Loore is een creatieve doe-al die zich laat uitblinken op het vlak van juwelen en edelstenen. Ooit, lang lang geleden, heb ik met haar ook een ring gemaakt. Een ring die me nu zelfs niet meer aan mijn pinkje past. Schone herinneringen!
Maar dat zij met foto op het internet te vinden is, wist ik niet.
Nu wel.
En met mij: de hele wereld!

Een echte impact heeft het gegeven niet op mijn leven.
Maar: ‘t is fijn om weten dat ik niet het enige genie ben uit de hoop!

Die dag bij de CEO

Standard

Vandaag bij de CEO op gesprek geweest.
Ik had haar vorige week blijkbaar getriggerd met mijn bezoek aan de Career Launch van Jobat. Ostentatief stond ik voor de stand van ons bedrijf te zwaaien met mijn ceeveetje. En dat ik het testen graag wil ruilen voor een communicatiejob.
Binnen het bedrijf natuurlijk, dat spreekt voor zich.

Want laat me wel wezen: ik werk bij een fijn bedrijf.
Momenteel wordt er nog druk gesleuteld aan de front end, maar achteliggend begint het wel echt vorm te krijgen. Fijne mensen, fijne collega’s en een dijk van een CEO. Open, eerlijk en lange termijn denkend.

Ik heb dus voor mezelf volgende situatie geschetst:
Ooit wil ik een job waarin ik de communicatie verzorg voor een (of meerdere) bedrijf(ven). Dat kan in een reclame/communicatie bureau, maar dat kan ook binnen een groot, non-communicatie bedrijf. Een bedrijfsblad, intra-/extranet, website: content en al.
Als er zich een opportuniteit voordoet in die richting: twee handen die het aangrijpen. Even goede vrienden, maar als dat niet onder de huidige baas kan, dan niet.
Mocht ik mezelf toch nog wat in de IT houden als tester, dan lijkt het jobhoppen me totaal overbodig.

What?! Jobhoppen overbodig?!
Ja.
Want ik ben er heilig van overtuigd dat, long term, loyauteit beter betaald dan geld. Een overstap voor tweehonderdvijftig euro heeft in mijn optiek alleen maar zin als er ook een andere functie achter zit.
Iets met communicatie dus.

MAAR!
Het gesprek met de CEO van vandaag ging over…communicatie!
Ze wou eens weten hoe ik mezelf een communicatiejob zag doen binnen het bedrijf. Hoe ik mezelf in twee talen zou uitdrukken in nieuwsbrieven en op het intra-/extranet. En ik weer dat het frans me wel wat avonduren zou kosten, maar dat een kunstwerk eerst ook vaak een homp klei…

En dat ik nu dus mezelf eens moet verkopen in twee talen.
JA! Zeg ik u.
Want ik heb goesting om er stevig voor te gaan!