Michel deed van web 2.0.
Dat het allemaal nogal niet echt heel nieuw was.
Dat het vooral een combinatie van ideeën is die een deftige vorm krijgen.
Dat de mensen blijkbaar toch niet zo slecht zijn, want dat dingen als wikipedia min of meer van rotzooi gespaard blijven.
Dat integratie van data the key is.
Dat het de niche markten zijn die nu eindelijk ook een platform krijgen.
Dat we nog maar aan’t begin staan van wat een nieuwe revolutie belooft te worden.
Dat we, willens nillens, ons hele leven op het internet kunnen terugvinden.
Dat we moeten oppassen met privacy en al.
Long tail, pipes, social en community.
Persoonlijk vond ik het gek.
Gek om Michel daar bezig te zien.
Een beetje als in Second Life iemand te leren kennen en dan tegen te komen bij de bakker om de hoek.
Wel enorm boeiend gebracht en met een chique powerpoint: more images than words.
Of de powerpoint online komt?
Geen idee.
Ook niet zo boeiend denk ik: de beelden zeggen weinig zonder uitleg denk ik.
Vooral de vlotheid en al: pro!
Dank u Michel!
Wel vies toen je je leven even schetste aan de hand van Google…
Ik vond het een duidelijke, bijna logische uitleg. Alsof het internet iets volwassen is, waarvan we de werking zo ongeveer beginnen te begrijpen.