Eten zoals de voorouders. Eten wat er voorhanden was in de natuur van pakweg een jaar of twintigduizend geleden.
Paleo.
Of Neanderthin.
Omdat we teveel verkeerd en ongezond eten, zo zeggen de experts.
En dat ik dat ook eens ging proberen, om dertig dagen echt eten te eten.
Net als Davy en Saskia en Danny.

Geen brood, pasta, rijst of aardappelen.
Geen alcohol, suiker of slecht vet.
Wel vlees, eieren, groenten en fuit.

Het plan kwam er in juli, maar die maand was toen al half weg.
En vakantie leek me ook niet het moment om een dieet te starten: barbecue en bier, afgewisseld met wijn en tapas. No paleo, I say.
Dan maar voorwaarts blikken naar de eerste maand van dertig dagen.
September, dus.

Goed begonnen op donderdag, netjes gedaan op vrijdag en ook zaterdag ging goed.
Ook het laten van alcohol was geen probleem, net als de portie bitterballen op de Twoooze.
Ontbijten met kalkoenfilets, lunch met garnalen en advocado en ‘s avonds groenten met kip en groenten.
Tot ik later op de avond allerlei lekkere hapjes krijg voorgeschoteld.

Sociale teleurstelling

En dat bleek het probleem: “krijg voorgeschoteld”.
Door iemand die er moeite voor heeft gedaan.
Iemand die verwacht dat ik, net als altijd, aanval op de hapjes.
Niet dus.
Ik stelde teleur.

Nu ja, teleurstellen. Het is perfect uit te leggen, dat wel.
Nee sorry, dat past niet in mijn dieet.
En toch, het voelt niet comfortabel.
En toen dacht ik verder na: wat met gaan uit eten?
Moet mijn lief (en aanstaande vrouw)  dan dertig dagen met een ander gaan uit eten?

Daarom besliste ik vanmiddag ook dat ik er niet mee doorga.
Quitter.
De komende week wordt nog een paleoweek, maar volgend weekend eet ik gewoon mee met de rest.
Ik erger me geregeld aan mensen die niet alles eten op een feest of een andere social gelegenheid.
Viesneuzen, vegetariërs en hippies. Wat hun goed recht is, natuurlijk.
En nu dus ook paleomensen.
Ik ergerde me dit weekend vooral aan mezelf. En dat is het me niet waard.
Ik wil niet te boek staan als moeilijk eterke.
Ook niet voor maar dertig dagen.

Bevlieging

Was dit dan een bevlieging?
Is dit een eenmalig feit?
Omdat alle hippe kids er aan meedoen?

Nope.
Het heeft me zeker wel aan het denken gezet.
Dat gezonder eten niet per sé een probleem moet zijn.
Dat groenten, fruit en vlees vanaf heden mijn grootste voedingsbron zullen zijn.
Dat ik de rest van de maand wel nog alcohol laat.
Dat suiker gemeden wordt.

Maar als er sociaal gegeten wordt, doe ik, gemodereerd, mee.
Omdat ik een sociaal wezen ben.
Dat in tegenstelling tot de nomadische oermens, die in vaste groep rondtrok en andersgezinden de kop insloeg.
🙂