Antwerpen

Klastoneel

Standard

Omdat we een zeer ijverige klasgroep zijn (potentiële meesters en juffrouwen, weetuwel) nodigde de juf ons uit om een stukje cultuur te snuiven.
Tof idee, vlakbij de deur (Berchem) en met een toffe bende.
Op de valreep ging mijn madame  ook mee, dus dat was helemaal geweldig.

“Het is iets over godsdienst en een school. En ge wordt in groepen verdeeld.”

Niet echt een goede inleiding, maar we zouden wel zien, improvisanterikken als we zijn.
Er bleek aan de inleiding in elk geval geen bal gelogen te zijn: godsdienst, school, groepen.
Zelfs de lid- en andere woorden waren meer dan ooit nagels op de kop.

Union Suspecte speelde Back to School.

Vraag aan een moslim: Wie zijt gij? en hij zal zeggen: Mohammed een moslim.
Vraag een Jood: Wie zijt gij?; en hij zal zeggen: Mosche Schnitzel en wat hebt gij tegen joden?
Maar als ik aan een christen vraag: Wie zijt gij?; wat zegt hij dan?
Ik ben de Jos en mijn hobby’s zijn fietsen, kaarten en koken. (tekstfragment)`

Alle clichés werden even aangeraakt.
We werden om de beurt verleid om deel uit te maken van het Jodendom, de Islam en het Christendom.
Wat er echt was? Wat er een grap was? Wat er volledig gemeend was?
Geen idee.

Ik weet dat het goed was, want ik zag het met eigen ogen.
Moest ik het hebben van horen zeggen, ik zou het niet geloven.
Ik geloof weinig als ik het niet ook  met eigen ogen zag.
Nah.

Pannacotta

Standard

Ontbijten op een ander is tegenwoordig zo ingeburgerd als menig buitenlands ras.
Fijn zo. Is er geen probleem meer als het brood van maandag op zaterdag wel echt te droog smaakt.
En kan er al eens in een andere omgeving gesnoept worden.

Zo gingen we vanochtend te gast bij Pannacotta in de Langeklarenstraat.
Dagelijks passeer ik er met de fiets, maar het ligt midden op de route en dan is de zin om te stoppen nog niet zo groot.
Maar vandaag werd er ontbeten door ons.
Nogal laat, dat wel, maar ook wel net op tijd (ontbijten kan tot 12u, wij waren er om elf uur).

We begonnen met een rondje verontschuldigingen: zij omdat er al een boel op was (gewone croissants, verse jus, eitjes,..) en dan wij weer dat we dan maar wat vroegr hadden moeten binnenvallen.
Daarna voor het grote ontbijt gegaan met koffie, thee en Oxfam sapjes.

Lekker brood, gezellige atmosfeer en relaxte mensen.
Wat heb je op een zaterdag nog nodig.

Open brief aan de burgemeester

Standard

Geachte heer Janssen, Beste Patrick

U kent mij niet.
Geen erg: u kan niet alle mensen uit uw stad kennen. Ik begrijp dat.
Dat ik tot uw stad behoor, dat weet u ook niet. Ook wederom: geen erg.
Nee, wij, wij kennen elkaar eigenlijk maar éénrichtingsstraatgewijs: ik u een beetje en dan nog maar heel vluchtig.

Het gaat er mij ook in zijn geheel niet om om u beter te leren kennen.
Of vice versa: wat een gedoe zou het worden als u iedereen zou kennen als goede maten die samen geregeld aan de een of andere bruine kroegentoog gezellig de wereld vebeteren.
Nee, ik heb een paar vragen en suggesties aan uw adres.

Soms, eerlijk gezegd te weinig, maak ik een ommetje door de stad.
Te voet al wandelend of al hollend met sportsloefen aan.
Fietsend op het snelste stadsvoertuig of al trammend.
Ook koning auto komt al eens van stal, al is dat meestal om buiten de stad te toeren.

Om te beginnen: ge zijt goed bezig. Echt.
‘t Stad is de afgelopen 8 jaar (sinds ik hier woon) enorm hard veranderd en, in mijn ogen, met rasse schreden voorwaarts getreden.
Wel, ik vraag mij al eens mijmerend wat af:

  • Waarom staan er zo weinig vuilnisbakken in deze stad?
    Een ergernis van zowel mezelf als diverse van mijn mede ommegangers.
    Idee: op elke hoek van de straat eentje.
  • Wanneer ik halverwege tussen twee horecastops in plots een hoge nood voel, waar moet ik dan heen?
    Openbare toiletten lijken me geen overbodige luxe voor een stad als Antwerpen, met haar massa toeristen. Dan kan ook het horecasanitair weer gratis.
    Of betaalt u graag voor een plasje?
  • Kunnen we, de ultieme democratie in het achterhoofd, geen openbare prioriteitenlijst samenstellen?
    Zoiets waarop we dan allemaal facebookgewijs onze like/dislike op kunnen achterlaten.
    Kwestie van vooral uit te voeren waar om gevraagd wordt. Of zou dat te ver leiden?
  • Als we dan toch online zijn, kan er dan misschien ook iets meer van het gevoerde beleid online komen?
    Een plaats om zaken te melden. Zoals verkerslichten die niet lang genoeg groen blijven voor voetgangers, bijvoorbeeld. (aan het kruispunt van het Hessenplein en de Oude Leeuwenrui, ik noem maar een dwarsstraat)

Ik weet wel dat dat allemaal niet makkelijk is hoor, een stad besturen (ik heb al moeite met mezelf en ons gezinnetje van twee) maar zo een beetje kleine dingen aanpassen, dat zou echt cool zijn.

Beste Patrick, mijn hart is een beetje luchtiger.
Geniet van de zomer in de stad en misschien tot aan de één of andere bruinekroegentoog!

Met Antwaarpse Handjes,

Wannes

What the f*ck is een barcamp?

Standard

Stel je even voor, ondanks het mooie winterweer, dat u terecht komt op volgende locatie:

een zonovergoten wijdse grasmat

een rood-wit geruit picknickdeken van enkele tientallen vierkante meters groot

kopjes koffie van de lekkerste soort

Zie je het?
Stel je nu voor dat je daar zit.

gezellig wat keuvelen over alles en nog wat

een koffietje drinken

interessante mensen die je iets vertellen

Got the picture?
Wel, plots springt er iemand recht.
Man of vrouw in kwestie vertelt iets.
Een verhaal over een onderwerp.
Waarover? Maakt niet uit.
Het gaat om het vertellen, om de ervaring van de groep, om de dialoog die erdoor wordt opgeroepen.

Wel, dat is een barcamp.

Een honderdtal mensen die elkaar niet kennen (of wel, soms) en die graag willen luisteren.
Luisteren en vertellen over wat er omgaat in de hoop.
Kijken, luisteren en vertellen.

Onderwerpen?
Alles wat je interesseert.
ALLES.

Een fijn evenement in het ALM in Berchem, op 6 maart.
Gesponsord door veel schoon volk.

Ilibris
Made with love
10to1 project development
The Parking Lot
Nespresso
Cubus
User plus

b. Arno

Standard

Rustig opstaan, douchen en buiten wandelen.
Niks vergeten?
Nee hoor: wij gaan ontbijten!

Continentaal ontbijt

Croissants, chocoladebroodje en broodje met huisbereide confituur, charcuterie en

spiegeleitje met toast

versgeperste fruitsap en koffie of thee

b. Arno.

Want wij hebben een dagje verlof.
Omdat dat kan.
Omdat wij dat willen.
En omdat die bon van cadeaubox.be op moet.

Smakelijk!

Verlof_Oct_09

Standard

Vandaag was onze vakantiedag van de maand oktober. Ik kan u vertellen: wij gaan dat vaker doen.
Een willekeurig dag midden in de week. Geen werk, geen stress, geen moetes.
Alles op’t gemakkje en rustig aan.
Bovenal: alleen maar iets doen ommasdawijda plezant vinden.

Vandaag: begonnen met een gratis ontbijt (Taverne Rubens op de Wapper, dagelijks gratis ontbijt tussen 9 en 11u!) dat we bij onze koffie kregen. Aangezien ik het ontbijt naast de ander twee de belangrijkste maaltijd van de dag vind, nam ik nog een bordje bij de volgende koffie. Omdat dat kan.

Daarna in de Saturn op zoek gegaan naar de beste cd- en dvd koopje en verder langs de BodyShop omdat de misses geen eau de parfum meer had. Nog een straat verder op de Nespresso-store gestoten en er even binnengewipt.

Nespressostores voor beginners (zijnde wijzelf)

Koffie is een gemeengoed, daar kunnen we het minstens over eens zijn. Koffie moet lekker zijn. Gemeengoed is overal en voor iedereen. Nespresso niet. Dat is exclusief.
Of wil het toch heel graag zijn.

Nespressostores geven je dan ook geen koffie. Ze bezorgen je een gevoel van exclusiviteit, een groepsgevoel: je krijgt geen klantenkaart maar een lidkaart van de Nespressoclub.
Je koopt ook geen koffie, je kiest uit één van de zestien Grand Cru’s.
Je krijgt geen uitleg, wel advies.
Wil je even proeven? Graag!

Twintig minuten later staan we buiten en ik ben er niet helemaal goed van.
De winkeljuffrouw zwaaide ons uit met de gevleugelde woorden: “Jullie zijn bij deze lid van de Nespressoclub, jullie zijn altijd welkom voor een kopje koffie”. Nice!

Even langs de condo om de hongerige ziel te vullen (nieuwe uitspraken vloeiden vandaag bij de vleet, trouwens) en te merken dat de “man-van-de-chauffage” goed werk heeft geleverd: vier nieuwe kranen zodat we onze loft deftig kunnen warmen. Of net niet. Maar dat we in elk geval zelf kunnen kiezen hoe en of we dat doen. De man geeft ons nog even mee dat we goede smaak hebben, schooit zo een heerlijke koffie af en is er even later mee weg.

Breed grijnzend blijven wij achter en we moeten besluiten: wij hebben het helemaal voor elkaar!

Ondertussen galmen er nederlandstalige klassiekers (Wim De Crane! Wannes Van De Velde! Boudewijn De Groot!) door de boxen en genieten wij van een omelet à la casa.
Ommasdatda lekker is!

Een dagje stad zonder museum is eigenlijk niet mogelijk (zker niet als je ziet wat voor musea Antwerpen te bieden heeft) en dus voegden we ons bij de grote massa in het fotomusum voor de tentoonstelling van Michiel Hendryckx: Dolen door Europa.
Ik ben nogal fan van Michiel. Zeker sinds hij met De Bende Van Wim door Europa trok.
Ook: hij fotografeert liefst met een standaardobjectief. Moi aussi.
Het ligt enigszins anders (ik heb geen fullframe kodaksken) maar toch.
50mm is cool.
f1.4 is nog cooler.

Daarna nog even op zoek naar een degelijke en coole computertas voor de misses. Dat blijkt geen sinecure in de koekenstad.
Waar gaan we daar best voor?
Fnac leek ons het beste, maarde keuze was daar niet zo uitgebreid vond ik persoonlijk.

En sebiet?
Dan zitten wij bij Zoro.
Gratis van de Bongobon te profiteren.

En dan?
Geen idee.
Stillekes gelukkig zijn met ons beiden denk ik.
Weet ik.

Wie heeft er deze week nog al meer dan twaalf uur quality time met zijn liefste lief doorgebracht?

all pics

WAW

Standard

Op geregelde tijdstippen si er Web Analytics Wednesday.
Een presentatie, wat demo’s en vooral: netwerken met web analyse mensen. Ikzelf hoor nog niet echt tot dat clubje, maar mijn interesse gaat er wel naar uit.

Gisteren was er WAW in Antwerpen, bij These Days en dat was wederom een succes (om over het lekkere fruitsap, heerlijke broodjes en stevige wijn te zwijgen) met volgende onderwerpen:

De waarde van Social Media, verteld door Bart de Waele van Netlash en Talking Heads.
Hij bevestigde dat social media geen manna is, maar dat dat evengoed geldt voor elk reclamespotje. Wat is daar uiteindelijk de ROI van?

De traditionele communicatie van roepen en doen luisteren bestaat niet meer. Het is nu eenmaal tijd voor iets nieuws, iets “2.0”…
Luisteren, faciliteren en converseren. Dat is de key to success van de 21ste eeuw.

Mensen bepalen veel meer zelf wat er gebeurt, wat er gezegd wordt en waarover het zal gaan.
Hij verelde ook nog over hubs en connectoren, ambassadors en influentials, en over luisteren, faciliteren en converseren. Meer nog: doen converseren.
Het many-to-many web is hier en nu!

http://www.slideshare.net/netlash/the-value-of-social-media

De mensen van Webtrends (http://www.webtrends.com/) verzorgden naast de catering ook een geslaagde demo van Radian6.
These Days heeft momenteel een project lopen (friendsofglass.com) waarbij ze alle social media monitoren. Radian6 geeft een zeer volledig (doch beperkt in een aantal opzichten) beeld van wat er leeft.

De quote van de avond kwam, zoals ik verwachtte, van Bart De Waele.

Twitter is op het internet wat de kanarievogeltjes zijn in de koolmijnen

Kanarievogels hakken geen kolen, sleuren geen karretjes naar boven,  maar als er eentje van zijn stokje valt is het tijd voor actie…

Conclusie van de avond: gedraag je in de social media zoals in een café. Probeer wat mee te praten, volg wat er leeft en probeer de conversatie naar uw product om te leiden.

Elders en cool: http://www.inventis.be/blog/casestudy-asl-travel-de-flickr-api

Spekschieters

Standard

Het internet wordt door enorm veel wezens bevolkt.
Wij, de ene soort, proberen in vrede te leven met hen, de andere soort.

En dat lukt aardig.
Tot er op een bepaald moment een rilling door de maatschappij der internauten gaat: er is weer een spekschieter op pad!

Spekschieters, dat zijn een beetje de eenzaten en neuroten van cyberspace.
Mensen die zichzelf op een bepaalde manier verheven vinden boven een ander.
Die over alles ongetwijfeld een dikke vette mening hebben, maar die eigenlijk liefst vanuit het duister van hun slaapkamertje-met-bureau-en-voetballertjes-op-het-behang opereren.
Hun acties beperken zich dan meestal tot het schieten der spek en minachting naar andere, zich ver onder hen bevindende levensvormen.

Dit keer zijn er enkele levensbloggers het doelwit, waaronder ikzelf.
Ook boskabout en Imke Dielen worden geviseerd en bijgevolg geschoffeerd.
Tackle op de man, want da’s spectaculairder.

Wann.es: Life, the universe and everything.
Echt, alles.
Vooral over mezelf en mijn kleine bubble op deze planeet, maar ook wat ik tegenkom op het web.

Lees: hij schrijft over dingen waar 1345676 andere bloggers ook al een post over hebben gemaakt. Ik mag hopen dat het een erg kleine bubble is. Met erg weinig zuurstof.

Proper dat, mij geen zuurstof wensen.
Me dunkt dat laagdrempelig vertier overal hoort te zijn en dat het niet zo evident is om dezer dagen échte kwaliteit uit het net te vissen.
Jammer dat het nog steeds makkelijker is om door het leven te gaan als spekschieter dan als oplossing.

Want wie of wat houdt u tegen om iets deftigs te brengen?
Waarom moet er in eerste klasse gespeeld worden om van voetbal een fijn spel te maken?
Mogen wieleramateurs zich op zondag niet amuseren wanneer u en menig ander nog onder de lakens liggen? Ook al halen ze geen prijzengeld maar een trappistje aan het einde van de rit?
Wie zijde gij gotverdoeme om mij een virtuele stamp in de toekomst van dit land te geven?
Eh?

Nu ja, ik heb geen zuurstof tekort in elk geval: mijn Antwerpse nek zorgt er wel voor dat de bubble groot genoeg is en blijft.

Schrijven maat, dat lucht op.

Barcamp Antwerpen: 21 maart!

Standard

Op 21 maart is ‘t van pretentieloos presentatiedrukdoenerij.
‘t Gaat er van druk tot zeer druk zijn wegens veel volkd at zich heeft ingeschreven (120 en 22 op de wachtlijst of iets) Op zich een proper hoopke om iets mee aan te vangen.
Ik denk dat de locatie op dat gebied dan ook wel gezellig is: Het ALM in Berchem is een groot maar niet overdreven gebouw waar redelijk wat volk binnen kan. Modern ook.

Grotere kaart weergeven

Zo’n barcamp, ik ben er zelf nog nooit geweest.
Ik ken het enkel van verhalen (allemaal positief) en indrukken van achteraf.
En van de presentaties op slideshare.
Ik ben dus met andere woorden enorm gebrand om op 21 maart een zotte dag te beleven:

  • interessant volk
  • nerds, geeks en ander tuig (m/v)
  • presentaties over vanalles en nog wat
  • poken
  • onverwachte gebeurtenissen (wat zo ongeveer elke minuut zal zijn wegens geheel en al onbekend met alles)

Een tijdje geleden engageerde ik mezelf om “ergens iets mee te helpen”. De dag zelf, vooral.
Zo wat rondlopen met gerief, tafels goed zetten, mensen de hand schudden wanneer ze daarom vragen: u kent het wel.
Er moet echter ook nogal wat gebeuren voordat het ding zijn effectieve aanvang kan vinden.
Ik ga proberen zo beknot edoch duidelijk te zijn als mogelijk.

Sponsoring

Aangezien iedereen (mezelf incluis) ervan uitgaat dat het hele event geen frank zal kosten, lijkt het me logisch dat er geldschieters worden gezocht. Momenteel zijn dat er enkele (waarvoor alvast bedankt!) maar dat is niet voldoende. We zoeken dus nog mensen die geld of natura kunnen bezorgen.

  • Kent u iemand?
  • Schiet u zelf geld?
  • Denkt u dat u 120 mensen een meerwaarde kan bieden?

contact via hier.

Concreet wordt er nog gezocht naar 480 euro en t-shirts die snelsnelsnel bedrukt kunnen worden.
Zaken waar geeks en aanverwanten altijd blij mee zijn: gadgets.
Liefst in van die coole giftbags… 😉

Beamers

Zelf breng ik een beamer mee, maar er zijn er nog een paar nodig.
Ik dacht nog twee.
Kan je daar voor zorgen?
Aanpassen op de wiki!

WiFi

In de lounge oftewel de receptie van ALM is er draadloos internet aanwezig.
Maar we willen meer: er mag ook tijdens de presentaties getwitterd worden en iedereen dient heel de dag door zijn e-mail te kunnen checken. Live streaming as well!

Daarom zoekt barcamp antwerpen naar één of meerdere techneuten die voor alles begint (tegen half negen dus) drie wifirouters wil aansluiten. En configureren. En daarna koffie wil drinken. Of thee. Of water.

Verslaggeving

Bloggers worden weleens de nieuwe mediamoguls genoemd.
En als dat nog niet is, doe ik het nu voor het eerst.
We schrijven met ons allen echt wel wat af.
Foto’s, filmpjes, teksten, discussies: bedenk het en het wordt geblogd.

Helaas is die blogwereld in België niet zo groot.
Als we eerlijk zijn en in elkaars boezem kijken, komen we steeds op dezelfde torso’s (m/v) uit.
Ik ben er van overtuigd dat er een heleboel mensen bezig zijn met voor iederen van ons wat interessants, maar helaas niet zo online. Snap ‘t ge’t plaatje?

We zullen zelf wel zorgen voor ene interne verslaggeving. Ik bedoel maar: we schrijven allemaal iets en trekken wat foto’s en filmen wat en dan komen we bij elkaar overd e schouder even meekijken. Tof, echt. Ik vind dat toch.

Maar de traditionele media dan?
Moeten we die niet wat meer betrekken?
Kunnen we daar geen contactjes oprakelen?
Komen we nog eens in de gazet. Of in een kwaliteitskrant. Of, gotbetert, in de boekskes!

Daarom:

  • Schrijf je toevallig voor de papieren media?
  • Ben je oorlogscorrespondent zonder oorlog?
  • Ken je journalisten die een goed verhaal zoeken?

Aanbrengen die handel!

Tot slot

Als ik mijn oor te luisteren leg in de social-media-wandelgangen, dan hoor ik hier en daar negatief gebrom.
Logisch: spekschieten is nu eenmaal heel gemakkelijk.
Ik vraag me wel af of dat dat negativise terecht is.
En of het wel de moeite loont er speeksel, bytes of papier aan te verspillen.

Eerlijk? Barcamp Antwerpen wordt gezellig.
En plezant.
Niet beter, niet minder: gewoon plezant.

U doet toch ook mee?

Appartement in Antwerpen gezocht

Standard

Momenteel leef ik met twee (tijdelijk één) heren samen.
Drie mannen onder één dak, letterlijk.
Maar op 1 juli komt de huisbaas ons met vriendelijke doch strenge hand op straat zetten.
Het ding wordt gekuist, geschilderd en verkocht.

Jammer?
Ja. En nee.
Ja, want het was echt heel fijn de laatste drie jaren.
Nee, want wat er aan zit te komen windt me op gelijk een zwitserse koekoesklok.
Samenwonen met de misses, hallo-oh!

Mar dus moet er een verse woonst gevonden worden.
Er zijn niet zo heel veel voorwaarden, maar wel een paar logische:

  • het moet een deftig appartement betreffen
  • prijs tussen 350 en 450 euro, zonder kosten
  • Liefst met dubbele beglazing
  • het nieuwe nest moet in een fijne buurt liggen

Lijkt me niet geheel onredelijk, zulke voorwaarden.
Alleen dat laatste, da’s een beetje moeilijk, niet?

Wat is nu een fijne buurt naar onze normen?
Wel, we willen sowieso in het stadscentrum of op loopafstand ervan wonen.
Liefst niet te ver van werk en stageplaats.
Rustig, gezellig, dicht bij winkels (aldi, gb, colruyt) en horeca.

En dan kom ik uit bij deze kaart:

Grotere kaart weergeven

Tips en hints mogen altijd binnengegooid worden in de comments of twittergewijs @wannesdeloore!