weblog

Update

Standard

Feck.
Mijn WordPress beheertool (aka Fantastico) zegt me dat ik out of date ben.
Al een heel tijdje precies.
En dus moet er geüpgraded worden.

click “upgrade now”

BUT MAKE SURE YOU BACKED EVERYTHING UP!

En dan kom ik met een onnozel vraagske.
How To?

Want klikken is zo vreselijk vervelend gemakkelijk!
Ik ken er alleen net iets te weinig van.
De meeste upgrade tutorials die ik overal zie zijn voor de manuele taak.
En daar doe ik niet aan mee.
Da’s zoals lopen als je evnegoed de fiets kan nemen (en niet zo goed kan lopen…).

Kan er iemand in enkele regels uitleggen wat er moet gebeuren om

  1. tot een upgrade naar 2.1 te komen?
  2. geen data verlies te hebben? en hoe de back-up te maken?
  3. alle themes en vanalles netjes te laten staan?
  4. gewoon dit weblog verder te gebruiken?

Als het kan in het nederlands, want van php en databases ken ik *ough* geen jota.

Man of vrouw: u bent alvast van harte bedankt!
Een zoen van de meester en een bank naar voor!
En een pintje op de biewaorts voorzekers!

Le plan

Standard

Vader heeft een plan met een weblog en interactiviteit en al.
Zotjes zenne.
Een man die het internet kent van virussen, hackers, e-mail en vieze prentjes vragen horen stellen over een weblog.
En daarna nog geboeid luisteren ook!
Gekke papa!

Ach, we komen er wel uit.
‘t Zou alleen stom zijn om  iets te maken, uit te werken  en te laten doodbloeden.
Het wordt iets schoons. En simpel.
KISS hoog in het vaandel: keep it simple, stupid!

Free Software for the Bloggin’ crowd

Standard

Via Bruno te weten gekomen dat er gratis software wordt uitgedeeld aan webloggers.
Eerst was er al MindMap dat gratis ende voor niemendal werd uitgedeeld aan allen die een weblog hadden.
Nu is er blijkbaar nog meer.

Bij Public Space maken ze zelfs reclame om hen toch maar te vernoemen in blogposts.
Je krijgt als beloning een staaltje van hun gerief.
Ies Naaiz!

De Better File Renamer maakt het bijvoorbeeld makkelijk om alles deftig te voorzien van de juiste gegevens en van een propere naam.

Wat mij ook wel fijn lijkt is de Better Screenshots tool. Mooie screenshots zijn anders zo’n geprul in fotosoep…

Gaan kijken, bloggen en krijgen!

Barcelona

Standard

Knuffel, kus en zwaai.
En toen, toen werd het even heel stil in de vertrekhal.

De mama’s, papa’s, broers en zussen van de meisjes stonden als aan de grond genageld op een hoopje.
Een beetje van hun melk.
Traantjes en toch ook wat lachen.
De spanning en de druk die er blijkbaar toch even uit moest.

Het is natuurlijk ook niet niks, je dochter zes maanden naar Barcelona laten gaan.
Zes maanden, een half jaar, 24 weken.
Lang en donker, hoewel de lente eraan komt.

Ook mijn allerliefste Madame is mee.
Of ik haar zal missen is geen vraag meer.
Wel: hoe hard.
Want momenteel heb ik er zelf nog maar weinig last van: we kunnen redelijk gemakkelijk een paar dagen zonder elkaar.
Maar in de loop van de week zal het noodlot wel een paar keer toeslaan denk ik.

Ik geloof dat dat wel normaal is.
Als je zes-en-een-half jaar samen bent, kan je elkaar wel een paar dagen missen.
Maar na een tijdje verlang je toch weer naar de ander.
En dan niet per sé in de beest-met-twee-ruggen betekenis.
Kleine dingen als hand-in-hand wandelen of zeveren en semmelen in de zetel.

Gelukkig is er meer dan een contactmedium beschikbaar.
GSM, skype, msn, e-mail, post, vliegtuig en weblog.
Maar toch.
Nabijheid kan nooit vervangen worden.
Helaas.

Gelukkig heb ik er wat foto’s van…

Back in time

Standard

Via Pietel (en zijn collega terechtgekomen bij de waybackmachine.
Als ik daar mezelf eens opzoek (navelstaarderij is ook een genie niet vreemd) kijk ik met een glimlach terug naar “vroeger”.

Mijn eerste internetwebsitegerelateerde stapjes waren namelijk heerlijk -ahum- statisch.

De eerste.
Mijn idee van het internet snel en stevig doorbladeren.
Mijn eigen persoonlijke startpagina-met-links.
Heerlijk hoe die schuifbalkjes in FF (mij toen niet bekend) niet kleuren…
Qua design was het ook niet meteen hartenbrekend, wel “eigen aan mezelf”.
Een aanwijzer als kruisje: confusing voor sommige mensen.

Wel een logootje waar ik nog steeds een beetje trots op ben: CrazyFizh.

De tweede.
Mijn eerste “weblog”.
Ik had het fenomeen ontdekt, maar wist bij god en klein peerke niet hoe “ze” dat deden.
Daarom deed ik het maar op mijn manier, met mijn beperkte html kennis.
Elke dag: Dreamweaver open, index.htm aanpassen, uploaden, f12/f5’en en klaar.
Maar wel met links naar anderen, fotootjes en een eigen mening.
Commentaar, track- en pingback was er nog niet echt aan de orde.

Een nieuwe versie met een bloemenbehangpapiertje van bij Squidfingers. Niet het schoonste behang, hoewel ik er wel wreed content over was.
Als ik nu terugkijk en -lees, verschiet ik soms ook wel. Nog niet zo slecht gedaan banaan!
Uiteindelijk heeft het html-blog het moeten afleggen tegen de eerste easy versie van blogger.com. Sinds ik daarmee ben begonnen, heb ik niets meer gedaan aan het design of uitzicht.

Nu ook, met dit wordpressblog. Geen uitzichtsveranderingen meer. Een standaard theme erop, that’s it. En ik zou wel dingen willen veranderen (meer spatie tussen twee alinea’s, ander lettertype, veranderlijk lettertype, links in de marge, flickr-batch,…) maar ik ben een tikkeltje te lui om daaraan te beginnen, in de css te klooien en alles terug up te loaden (te uploaden?).

Maar wannes.deloore.be dus. Zou ook eens moeten veranderen.
Inhoud erop. En juiste links.
En dan ook: wann.es. Want momenteel worden er enkel subdomains gebruikt. En een hoofdpagina hoort eigenlijk wel, niet?
Overzichtsgewijs (ctrl-q in internet explorer) geeft dat dit:

 Back in time
Klikken voor groter.

Kerst en vrede?

Standard

In deze tijden van duisternis en vrede moeten we allemaal een beetje toleranter zijn. Ik kan alleszins een pak meer verdragen van de gemiddelde voetpadgebruiker die mijn weg kruist.
Waar ik twee weken geleden nog verwensing siste naar alles dat volgeladen op me af stormde, laat ik het nu bij een simpele “neu, het stoort niet”. Waar ik een tijd geleden nog verwoed voor geclaxoneerd zou hebben aan het stoplicht, laat ik het nu bij een fijne gedachte.

Nee. Ik denk dat ik me wel wat toleranter heb opgesteld in deze donkere dagen van het eindejaar.
En zo is meteen mijn goed voornemen gemaakt voor tweeduuzendzeven: verdraagzaam en tolerant.
Natuurlijk heeft dat ook een keerzijde.
Ik verwacht van anderen ook dat ze toleranter zijn. Of mij toch op zijn minst met rust laten als ik niets met hen te maken moet hebben. Zolang ik me niet al te negatief uitlaat (nogmaals sorry hiervoor) vind ik niet dat ik een mes in de rug moet krijgen.
Censuur vanuit welke hoek dan ook vind ik persoonlijk het ergste wat er is.
Zeker als er geen inhoud genoemd wordt, als namen zuiver blijven en als de loftrompet het enige geluid zingt dat we horen.

Dat ze mij laten kwekken wat ik wil op café, tegen vrienden en in familiale kringen.
Dat ze mij met rust laten als ik aan projectjes werk.
Dat ze mij rustig laten doen op het toilet mijn weblogs: een mens moet zijn verbale diarree ergens kwijt.
Dat al dat negativisme mij gotverdomme allemaal aan mijn kont kan roesten!

En als u zich nu aangesproken voelt, wees maar zeker dat het niet persoonlijk is.
Maar denk toch eens twee keer na.
Dingen zijn nu eenmaal zelden zo belangrijk als mensen het doen uitschijnen. De wereld zal niet vergaan van het eerste relletje. En al helemaal niet van een manifest.

En nu kruip ik onder mijn lakens want ik ben ziek.
Bleh.

Netwerking

Standard

Ik vermeldde hem al een keer.
Ik heb bij hem de gratis e-course netwerking gevolgd en ontvang als gevolg daarvan nu geregeld een nieuwsbriefje.
Meestal gaan die nieuwsbriefjes gepaard met een vraag naar actie: kom eens naar een opleiding, ga eens naar de boekhandel en koop mijn boek,…

Nu lees ik tussen de regels echter de smeekbede om meneer’s blog te frequenteren. Om eens te kijken welke tips hij me wekelijks onde de neus kan schuiven.
En om te zeggen dat weblogs dé hype van het moment zijn.

Verder geeft hij het advies om, als je zelf nog geen weblog hebt, er een te beginnen. Om je kennis te delen. Om mensen uit je netwerken ervaringen en advies aan te reiken op een ogenschijnlijk ongedwongen manier.

En hij heeft gelijk.
Of toch gedeeltelijk.
Blogs zijn niet dé hype en zeker niet van het moment.
Blogs zijn wél uitermate geschikt om mensen te leren kennen en hun gedachtengoed te begrijpen.
Blogs zijn in elk geval cool.

Het andere stuk van weblogs, de interactiviteit, heeft hij niet helemaal begrepen denk ik (trigger alert!). Enkele dagen nadat ik op mijn weblog iets heb gepost over hem en zijn netwerking cursussen, kreeg ik zijn mailtje (uit een bulk opdracht, wat had je gedacht).

Nieuwsbrieven om eens alstublieft naar mijn website te gaan kijken.
‘t Wordt precies wel een hype.
Daar zal Pietel wel voor iets tussenzitten!
Want beginnen iet alle hypes in Antwerpen?

Weblogs als aanvulling op de realiteit

Standard

Dat een weblog meer is dan “ne website” weten we ondertussen.
Althans, we denken dat te weten.
Wat zeg ik?
Ik denk te weten dat jullie dat weten.

Want ik zit met een probleem(pje).
Er is me gevraagd een weblog vol te schrijven (niet dit, een echt) met zinnige, snedige tekstjes.
Kort op de man, recht door zee.
De uiteindelijke bedoeling is dat er op die dingen een heleboel commentaren komen.
En dat ik die commentaren dan filter, lees en opnieuw beantwoord.

How to?

Volgens mij bereik je commentaren (déftige commentaren) vooral door:

  1. Een boeiende inhoud
  2. Zelf commentaar achterlaten op andere, soortgelijke, weblogs
  3. Alles netjes onderhouden, reageren op commentaren en goede commentaren opnieuw als basis voor een artikel nemen.

De vraag van vandaag: Heb jij nog tips?

Des chiffres

Standard

Via Pietel bij een stukje over cijfers.
Hij vraagt zich de reële waarde van de cijfers af die een webcounter, euhm, count.
Ik zie wel hoeveel clicks er binnenkomen en of het unique hits zijn of niet.

Maar wie me leest via RSS, daar kan ik geen getal op plakken.
En eigenlijk is dat gek. Niet gek dat ik daar geen getal voor heb, maar gek dat dat getal niet gegeven wordt.
Of misschien wel wordt gegeven, maar dat ik niet weet waar.

Want ik ben er zeker van dat er meer mensen mijn weblog lezen dan enkel de bezoekers van de site.
Ik doe dat in elk geval met andere blogs.
Alles in de Feedreader, en lezen.
Geen websites. Of iets moet me echt interesseren.

Iemand een idee om de RSS hits te tellen?
Hoewel ik denk dat de ontnuchtering groot zal zijn…

UPDATE: Thx pietel! Feedburner it is: http://feeds.feedburner.com/Wannes

Een nieuw project

Standard

Bij tijd en wijlen heeft een man eens nood aan een vers project.
Zowel in het dagdagelijkse leven als in het professionele leven. We moeten af en toe eens veranderen van saus om het dagelijkse laagje suspens te vrijweren van roest.

Een vers weblog met dito url en uitzicht is één ding, een nieuwe, extra professionele uitdaging is een tweede.
Het leven van een test engineer is zeker niet saai of licht gevuld. Wie een bourgondische uitdaging aandurft op het gebied van werkuren: be my guest!

Dat wil echter niet zeggen dat er geen tijd is voor andere dingen.
Nieuwe, communicatieve dingen.
Plezant en professioneel, het gaat blijkbaar samen.
Nog niet volledig en fulltime, maar af en toe een opdrachtje: ja graag!

Daarom nu op zoek naar facturatiebedragen, info over zelfstandigheid (al dan niet in bijberoep) en freelancewerk. Want wat kan iemand vragen voor een a4’tje met min of meer inhoud?
Twee cent per letter?
Of tellen we per creatief uur?

Ik heb er hoegenaamd geen idee van…

Ready for take off!

Standard

Na enkele jaren het internet verkend te hebben als weblogamateur, vond ik het hoog tijd voor een deftig project. You ain’t a man without a plan!
Daarom heb ik mezelf stevig in de startblokken geschoven, flink wat zuurstof en vrije avondjes geboekt, een domein gekocht en wat webruimte aangeschaft.

Het aanschaffen was redelijk gemakkelijk, het installeren en op gang krijgen van de hele santenkraam liep minder vlot. Een leien dakje was het al helemaal niet, doch met de juiste support (live chat support!) en dito mensen in de omgeving, piept het nu zoals het piept.

Technisch gezien dan toch.
De lay-out, css en andere oogsnoepjes komen mettertijd hopelijk wel.
Een beetje deftig en proper, daar ga ik voor!
Evenals in de content.

Niet dat ik andere dingen ga vertellen, wel beter.
Of netter.
Of foutlozer.
Snapt ge’t plaatje?

Welkom!