communicatie

Hoge Bomen

Standard

Bart en de zijnen schreven een trendrapport voor 2011. Samengesteld uit trends die werden aangereikt door een bende zelfvermaarde zelfverkklaarde specialisten. Een specialist ben je, volgens mij, als je ergens meer van weet dan een ander, niet? Specialist zijn, dat hangt dus, in mijn eigen kleine opinie af van de context.
Soit.
Een turf van 91 digitale pagina’s lang, breed en diep.
Te kopen en gratis te downloaden.

Lees ik bij Jan dat er heel wat gemopper op komt.
Negativisme, gezeur, prietpraat.
Oeverloos geneut over iets dat je zelf niet beter kan: STFU.
Please.

Ik vind het een beetje belachelijk dat mensen negatief doen over het trendrapport.
Tuurlijk noem je dat werk “het trendrapport”. De trendrapport? Laat je nakijken.

Nee, echt.
Dat het je koude kleren niet raakt, snap ik al te best.
Dat Bart dat voor eigen eer en glorie doet: jazeker. Waarvoor komt die mens anders zijn bed uit?
Dat zijn ego groter is dan hijzelf? Ik mag het hopen (‘t is gene grote, den Bart). Maar, euhm, who cares? Behalve gij dan met uw klein pietje?
Nee, echt.
Nieuwjaarsbrieven in al zijn vormen verdienen respect.
De durf om dat uit te spreken en neer te pennen en te delen en al: ROCK!
Hoge bomen. Ik zeg het u.
Die vangen veel wind.
En wie zijn kop uitsteekt zal als eerste slaag krijgen.
En applaus.
Die mannen (m/v) op Twitter zijn bij tijd en wijlen iets te negatief, vind ik.
DIY bitch!

Twunch for life

Standard

Samen met een honderdtal andere n-e-r-d’s en social media adepten deed ik mee aan de twunch for life.
Twitteraar van het jaar Vincent Van Quickenborne organiseerde op zijn partijhoofdkwartier samen met Alexander Decroo een gezellige samenkomst en bracht zo iets van een 4600+ euro bij elkaar om Music for Life te steunen.

Twunch from Open Vld on Vimeo.

Er waren pannenkoeken,  wafels en The Van Jets.


En politici allerhande.
En ander schoon en fijn volk.
vlnr: Alexander (Decroo), Wannes, Tom (Klaasen)

Ondanks het, naar mijn gevoel, ontbreken van de  “echte” twunch-sfeer was het er zeer gezellig.
Ik denk dat we dat meer moeten doen, twunchen met Grote Meneren.

Routeyou route everyone

Standard

OPGELET: NERD SPEAK!
(maar u kan uitleg verkrijgen op eenvoudig verzoek)

—

De mannen en vrouwen van Routeyou maakten vandaag een beginnersfoutje.
Ze stuurden een e-mail naar hun e-mailadressenbestand op een wel erg creatieve wijze: één adres dat de e-mail forward naar de adressen die daar onderhangen.
members_bel_nl at routeyou.com stuurt dus in alle anonimiteit een mailtje aan alle nieuwsbriefontvangers.
Waar staat dit e-mailadres?
In het to-veld.

Nu, ik kan daar tegen.
Het is niet mijn e-mailadres dat gedeeld wordt, ik moet maar op één plaats unsubscriben om van iedereen af te zijn en eigenlijk vind ik het nog wel grappig.
Maar.

Zo denkt niet iedereen erover.
Sommige mensen antwoorden iedereen  (via members_bel_nl@…) dat ze moeten stoppen met te reply-to-all’en.
En delen op die manier hun e-mailadres.
En zijn, vooral, misnoegd.

Daarom, beste Routeyou.com communicatieverantwoordelijken: neem volgende keer even contact met me op.
Dan vertel ik u graag hoe het beter kan.

Verder: ook voor u een schitterend en gepland 2011!

UPDATE (16:00): EXCUSES VAN ROUTEYOU

Geachte

Deze morgen is er door ons een grove fout gemaakt bij het uitsturen van een bericht vanuit RouteYou met een verkeerde setting naar een deel van de gebruikers .

Daardoor konden voor een korte tijd mensen reageren naar jouw email adres zonder dat adres echt te kennen.
Doordat veel mensen snel reageerden werd jouw mailbox overspoeld met berichten, ondanks het feit dat we dit probleem snel hebben rechtgezet.
Bij deze wensen we jou te informeren dat het probleem nu opgelost is.

Wij wensen ons oprecht te excuseren voor deze fout en de problemen die dit veroorzaakte.
We zullen eveneens snel de emails/accounts wissen van de mensen die gevraagd hebben om dat te doen.

Onze oprechte excuses

RouteYou

Awel, dat is zoals het hoort.
Goed gedaan RouteYou!

Telenet Digicorder…

Standard

…Is een achterlijk apparaat zeg ik u.
Ongeacht de vele goede dingen die het ding kan, wordt er volgens mij nog niet de helft van de mogelijkheden benut.
Nee, de Telenet Digicorder mist een paar vijzen, zoveel is duidelijk.

Slechts twee programma’s tegelijk opnemen

Ik begrijp dat ze daar een limiet op zetten. Je moet ergens een grens trekken en twee is an sich nog wel goed. Maar laat me dan tenminste zappen. En toon dat je meer dan twee zenders bevat.

Niet bij het begin beginnen

Waarom moet ik een anatal minuten vroeger beginnen opnemen en blijven opnemen tot een aantal minuten na het einde? Zonder de garantie dat het er helemaal op staat?
Kan Telenet niet gewoon een signaal versturen bij het begin en eentje bij het einde? Een soort van digitale markering?
En hetzelfde bij reclameblokken?

Dezelfde opmerking bij het opnemen van twee aaneensluitende programma’s: laat die stoppen en beginnen binnen één opnameen speel ze achter elkaar af. Echt. Voor de laatste twee minuten van het ene moeten wisselen naar de tweede opname: achterlijk.

Neem een programma één keer op

De herhaling zal ik zelf wel maken als ik het programma een tweede keer bekijk. Vanop mijn digicorder. Hallo! De herhaling van donderdagavond moet niet opgenomen worden als dezelfde aflevering op dinsdag al werd opgenomen…

Vroeger hadden wij een videorecorder. Met showview.
Begin en einde. Geen gezeik. Nah.
Vroeger was het beter, Telenet.
En toen bliepte het internet tenminste nog.

Mijn mouw

Standard

Als u mij kent weet u het, als u mij niet kent weet u het nu.
Ik heb een enorme mouw.
Daar kruipt niet alleen af en toe een aap uit, maar ik kan er ook heel wat uitschudden.
En dat komt van pas.

Niet alleen wanneer ik abstracte zaken als websites en gebruiksvriendlijkheid moet verduidelijken, maar ook, bijvoorbeeld, bij het draaien van taken voor de opleiding. Taken die een formaat van een pagina of twee moeten hebben maar een inhoud van slechts een A4-tje bevatten. Mits goed omschreven en gehakketakt kom ik ook aan de twee pagina’s. Jammer.
Schrijven is schrappen. Behalve in schoolse omgevingen.

In de privé, daar is’t kort-korter-kortst.
Als het de duidelijkheid tenminste ten goede komt.
Zo las ik een half jaar geleden in Getting Real (en  enkele dagen geleden in Rework) dit:

That’s because being a good writer is about more than words. Good writers know how to communicate. They make things easy to understand. They can put themselves in someone else’s shoes. They know what to omit. They think clearly. And those are the qualities you need.

Schrijven is meer dan woorden op papier zetten.
Schrijven is het zwart-wit maken van gedachten, zodat ook anderen ze kunnen vatten.
En toevallig kan ik dat soms nogal goed.
Oh, ja.

De “smart” in smartphone

Standard

Een telefoon, da’s weinig minder dan een laptop, toch? Bellen en smsen en foto’s maken. En spelletjes spelen. En feeds lezen en tinternet besurfen.

U niet?
Wel, voor mezelf is dat, vooral tijdens het wachten een hele verlichting. Bij geraken met wat interessante blogs, artikels lezen van Instapaper, Facebook en ‘t nieuws.

Wachten was nooit aangenamer met een slim lulijzer.

Liefste JH Mussenakker

Standard

‘t Zou fijn zijn
mocht je een groep
kunnen aanmaken in
de contacts en die dan
via ‘Add Bcc’ kunnen
verzenden naar iedereen.

‘t Zou helemaal te
knettergek
zijn mocht dat
technisch kunnen.

AWEL IN GMAIL KAN DA!

‘t Zou vree de max
zijn mocht ge dat
in’t vervolg ook
doen want ik moet
niet in ieders
mailbox verschijnen.

Dank u wel.
Pintje?

PS: er zijn kleine en uiterst handige newsletter applicaties die je dat ook laten doen.
Echt een nieuwsbrief en al.
Of is dat wat te zot?

Sales cursus

Standard

Klanten en bijhorende contacten leiden soms tot businessdeals. Voor mij gebeurde dat tot vandaag eerder in de marge: ik wist dat dat er was, maar ik stond er zelden bij stil.

Genoeg van dat, sprak de baas. En dat ik mee mocht naar de salesles. Voet tussen de deur, lucht verpatsen en geld rijven. Dacht ik.

Sales is dus echt meer dan dat. Psychologie, communicatie en rede. Het worden boeiende lessen!

Autoloos

Standard

Gisteren was de stad autoloos.
De rust die tot ons doordrong vanuit het open venster was oorverdovend.
Naar de bakker gaan in stilte.
Heerlijk.

Na de middag een tochtje gemaakt naar verschillende hoeken van de stad.
De binnenstad, wel te verstaan.
Alleen de stukjes binnen de boulevard werden ontzegt ontzegd aan koning auto.
Een gebied dat van mij persoonlijk nog wel een ring of twee groter had mogen zijn.

Binnenin ‘t stadje was er gezelligheid, diversiteit en sport.
En spel. En Zuiderzinnen. En Frank Boeiyen.
De Nationalestraat bevolkt door fietsend volk!
De Leopold Dewaelplaats vol geparkeerde tweewielers!

Nee, echt.
Nog autoloze dagen.
Maak er voor mijn part een week van!
De dag van gisteren had geen sikkepit met vergane folklore te maken.

GMail: Priority Inbox

Standard

Ze zijn goed bij Google.
Erg goed.
Ik zoek niet meer want ik google.
En ik vind bijna altijd wat ik wil.

Mijn spam?
Al een hele tijd redelijk stilletjes.
Mooi zo.
en nu: Priority Inbox.

Alle belangrijke e-mails worden automagisch van de rest gescheiden.
Google weet nu eenmaal wanneer iets belangrijk is.
Google weet wanneer je antwoordt op e-mails, welke berichten je leest, met wie je vaak een e-mailgewijze conversatie voert.
Alles.
Meten is weten.

En daarop baseren ze nu hun nieuwste telg.
Ik weet nog niet goed of ik er voor ben.
Dat ik het ga proberen, dat wel.
Allicht.
Maar daarna ook effectief ga gebruiken?

E-mail is wat achterhaald.
Vaak zwaar overschat in belang.
Bel me als je echt iets wil zeggen.
Bel me als het echt belangrijk is.

Of zorg dat ik je e-mail lees, beantwoord en lees en beantwoord en…

zoek

Standard

om te zoeken heb ik google
maar zelfs dat blijkt een droedel
als ik zoek naar een kluts, de draad of het noorden.

‘k Ben’t kwijt
‘t Is zoek.

Helpt gij mij vinden?

Visie van een held

Standard

FYI.
ook wel: WTF.
misschien zelfs NSFW.

gelezen alhier: http://www.20kk.be/

Waar wil je nog geraken met Netlash?

Netlash heeft heel duidelijke doelstellingen voor 2015. Over 5 jaar moeten mensen die in België een website overwegen aan 4 dingen denken: 1. Ik moet bij Netlash zijn. 2. Maar zou ik wel cool genoeg zijn om klant te kunnen worden? 3. Ze zijn verdorie wel duur 4. Maar ze zijn het waard. Met deze positionering willen we ons van de onderkant van de markt onderscheiden.

Kan wel tellen qua duidelijke visie.
Ik vind het, eerlijk en persoonlijk, zelfs niet omhooggevallen.
Maar dat komt omdat ik bevooroordeeld ben, of iets dat daar bij aansluit.

Echt: doen waar je goed in bent en dat ook zo vertellen.
Met een beetje arrogantie om de honden uit hun kot te lokken, natuurlijk.
En om de babbel wat, euhm, cachet te geven.

Ook: Koen is belachelijk goed bezig, vind ik.
Knappe koppen op een lijstje, dat mag langer duren dan 20.
Eigenlijk.

Open brief aan de burgemeester

Standard

Geachte heer Janssen, Beste Patrick

U kent mij niet.
Geen erg: u kan niet alle mensen uit uw stad kennen. Ik begrijp dat.
Dat ik tot uw stad behoor, dat weet u ook niet. Ook wederom: geen erg.
Nee, wij, wij kennen elkaar eigenlijk maar éénrichtingsstraatgewijs: ik u een beetje en dan nog maar heel vluchtig.

Het gaat er mij ook in zijn geheel niet om om u beter te leren kennen.
Of vice versa: wat een gedoe zou het worden als u iedereen zou kennen als goede maten die samen geregeld aan de een of andere bruine kroegentoog gezellig de wereld vebeteren.
Nee, ik heb een paar vragen en suggesties aan uw adres.

Soms, eerlijk gezegd te weinig, maak ik een ommetje door de stad.
Te voet al wandelend of al hollend met sportsloefen aan.
Fietsend op het snelste stadsvoertuig of al trammend.
Ook koning auto komt al eens van stal, al is dat meestal om buiten de stad te toeren.

Om te beginnen: ge zijt goed bezig. Echt.
‘t Stad is de afgelopen 8 jaar (sinds ik hier woon) enorm hard veranderd en, in mijn ogen, met rasse schreden voorwaarts getreden.
Wel, ik vraag mij al eens mijmerend wat af:

  • Waarom staan er zo weinig vuilnisbakken in deze stad?
    Een ergernis van zowel mezelf als diverse van mijn mede ommegangers.
    Idee: op elke hoek van de straat eentje.
  • Wanneer ik halverwege tussen twee horecastops in plots een hoge nood voel, waar moet ik dan heen?
    Openbare toiletten lijken me geen overbodige luxe voor een stad als Antwerpen, met haar massa toeristen. Dan kan ook het horecasanitair weer gratis.
    Of betaalt u graag voor een plasje?
  • Kunnen we, de ultieme democratie in het achterhoofd, geen openbare prioriteitenlijst samenstellen?
    Zoiets waarop we dan allemaal facebookgewijs onze like/dislike op kunnen achterlaten.
    Kwestie van vooral uit te voeren waar om gevraagd wordt. Of zou dat te ver leiden?
  • Als we dan toch online zijn, kan er dan misschien ook iets meer van het gevoerde beleid online komen?
    Een plaats om zaken te melden. Zoals verkerslichten die niet lang genoeg groen blijven voor voetgangers, bijvoorbeeld. (aan het kruispunt van het Hessenplein en de Oude Leeuwenrui, ik noem maar een dwarsstraat)

Ik weet wel dat dat allemaal niet makkelijk is hoor, een stad besturen (ik heb al moeite met mezelf en ons gezinnetje van twee) maar zo een beetje kleine dingen aanpassen, dat zou echt cool zijn.

Beste Patrick, mijn hart is een beetje luchtiger.
Geniet van de zomer in de stad en misschien tot aan de één of andere bruinekroegentoog!

Met Antwaarpse Handjes,

Wannes

Reistips voor India

Standard

Bea, een kotvriendin eerst en later een gewone vriendin, gaat een verlofke doen in India. India, u weet dat, is een land hier ver vandaan.
Groot, veel volk en allesbehalve Europees.
Ja?

Nee.
Bea vroeg me wat vraagjes en ik antwoordde wat antwoordjes. En, aangezien ik een dealer ben, deel ik ze met u. Want ik ben daar ooit al eens geweest, in India. Alleen en al.

  • Er zijn overal ATM’s om geld uit de muur te trekken. Gewone bancontact volstaat.
    Roepies halen in België heeft geen zin en mag ook niet. En euromunten meezeulen kan dan misschien handig lijken, maar echt: geld haal je uit de muur wanneer dat dat nodig is. Ook in India.
  • Stopcontacten zijn Engels (wereldstekker lost alles op) en de stroom is er “gewoon”.
    Als er stroom uitkomt natuurlijk. Powercuts FTW!
  • Bikini’s op het strand vallen best wel mee. Ik heb er althans nooit last mee gehad. Voor vrouwen ligt dat alicht anders, maar toch. Op een strand is iedereen ietwat hetzelfde, nietwaar?
    Indisch vrouwelij schoon zit (zoals je zal merken) volledig in de sari verstopt: zwemmen met een badpak van een meter of zes, u liever dan ik.
    Naast het strand kan je best wat zediger lopen.
  • Verder: geen wc papier op toiletten maar dat is, na verloop van tijd een verademing.
    Zeker als je er even bij stilstaat wat een verspilling dat dat is. Emmertjes met water of, in de luxere kamer, een strontsproeier. Geweldig gerief dat.
  • op straat eten kan gemakkelijk (ik heb er nooit last van gehad)
  • de eerste dagvan de maand mag er normaal geen alcohol geschonken worden (in het zuiden, noorden weet ik niet) omdat de mannen dan hun maandelijks loon krijgen en dat anders toch maar opzuipen. ‘t Zijn zotten, die mannen.

Voor de rest: veel plezier!

en opgepast voor the ring of fire…