Business

Die dag bij de CEO

Standard

Vandaag bij de CEO op gesprek geweest.
Ik had haar vorige week blijkbaar getriggerd met mijn bezoek aan de Career Launch van Jobat. Ostentatief stond ik voor de stand van ons bedrijf te zwaaien met mijn ceeveetje. En dat ik het testen graag wil ruilen voor een communicatiejob.
Binnen het bedrijf natuurlijk, dat spreekt voor zich.

Want laat me wel wezen: ik werk bij een fijn bedrijf.
Momenteel wordt er nog druk gesleuteld aan de front end, maar achteliggend begint het wel echt vorm te krijgen. Fijne mensen, fijne collega’s en een dijk van een CEO. Open, eerlijk en lange termijn denkend.

Ik heb dus voor mezelf volgende situatie geschetst:
Ooit wil ik een job waarin ik de communicatie verzorg voor een (of meerdere) bedrijf(ven). Dat kan in een reclame/communicatie bureau, maar dat kan ook binnen een groot, non-communicatie bedrijf. Een bedrijfsblad, intra-/extranet, website: content en al.
Als er zich een opportuniteit voordoet in die richting: twee handen die het aangrijpen. Even goede vrienden, maar als dat niet onder de huidige baas kan, dan niet.
Mocht ik mezelf toch nog wat in de IT houden als tester, dan lijkt het jobhoppen me totaal overbodig.

What?! Jobhoppen overbodig?!
Ja.
Want ik ben er heilig van overtuigd dat, long term, loyauteit beter betaald dan geld. Een overstap voor tweehonderdvijftig euro heeft in mijn optiek alleen maar zin als er ook een andere functie achter zit.
Iets met communicatie dus.

MAAR!
Het gesprek met de CEO van vandaag ging over…communicatie!
Ze wou eens weten hoe ik mezelf een communicatiejob zag doen binnen het bedrijf. Hoe ik mezelf in twee talen zou uitdrukken in nieuwsbrieven en op het intra-/extranet. En ik weer dat het frans me wel wat avonduren zou kosten, maar dat een kunstwerk eerst ook vaak een homp klei…

En dat ik nu dus mezelf eens moet verkopen in twee talen.
JA! Zeg ik u.
Want ik heb goesting om er stevig voor te gaan!

Cursus, nog

Standard

Half acht opstaan, douchen, stevig ontbijt met koffie en al.
Tandjes poetsen en om 08:25u de deur uit.
Op’t gemak naar de auto, instappen en weg.
Zachtjes aanschuiven aan elk rood licht, geen haast.
Om 08:45u toekomen in de klas.

Kwartier te vroeg.
Geen probleem.
Koffietje? Graag.

Het leven en schoon zijn.
Zeker op dagen als deze.

Viral Marketing

Standard

Meneer Willekens van Ogilvy stuurt af en toe een spambommetje rond op het internet. Als je in zijn mailinglist zit, behoor je tot de “early blog adoptors”. Ik ook.
Eerlijk?
Ik had er meer van verwacht.

Vorig jaar was er de commotie rond de Fanta World edition die dan naar verschillende A-listers werd opgestuurd. Een sterke zet? Nah.
Zeker niet als je bedenkt dat van alle mensen die op de Blogstorm van ogilvy er maar enkelen werden aangeschreven met een postpakket.

Nu ja.
Postpakketen kosten bergen geld en blikjes fanta groeien ook voor een multinationaal bureau niet aan de fantabomen.
E-mailpakketjes met een linkje erin zijn dus de oplossing.

Bij tijd en wijlen wordt er eens duchtig gespamd door de Heer Willekens, met de nodige clicks en commotie (you wish!) tot gevolg.
Want da’s de bedoeling.
Dat de ontvanger erover schrijft.
Dat ie een levendige beschrijving geeft van wat je binnenkort kan verwachten.

Vandaag is het een linkje voor Proximus.
Een stevige stoeipartij (?!) in een maïsveld die na enkele ogenblikken al gedaan is.
“Omdat het buiten even snel gaat als binnen”.

Eerlijk?
Ik had er meer van verwacht.
Als ik geschiedenis schrijf met mijn liefdesstift, haal ik normaal wel iets meer dan een half kladje. Mocht ik mijn kunnen gebruiken om een product aan te prijzen, ik zou godverdomme zeggen dat mijn vleesdolk in zijnalleen gemakkelijk een hele kruistocht zou aankunnen!
Een spotje van dertig seconden over mijn genotsknots? Voor de omtrek alleen dan ofwa?

Nee.
Ik vind het niet erg overtuigend.
En ja.
Ik kan het beter.
Wedden?

SQL

Standard

Cursussen van Cevora, het zijn fijne pareltjes!
Een eerste halve dag van vier gehad en ik wordt word er nog wijs uit.

Niet dat we al ergens gekomen zijn, maar toch.
Ik begin het zelfs fijn te vinden!

Dank u werk!

Jobbeurs

Standard

Gisteren naar de jobbeurs geweest in Leuven.
Om wat cv’kes rond te delen, om eens te kijken wat de markt in petto heeft voor mij en om mezelf een gezellige avondactiviteit te geven.
Wat ik al wist werd helaas wederom bewaarheid: er zijn massa’s jobs, niemand kijkt naar je diploma, maar als gegradueerde (wat bachelor?) grijp je naast een heleboel fijne jobs.

 Het afgeven van cv’s is dus echt niet voldoende.
Een persoonlijke gesprek en wat persoonlijke interactie moest dus soelaas brengen.
Misschien stom, maar na negen werkuren stond mijn hoofd niet echt naar het babbelen met slijmjurken die allemaal de hemel beloven.

Dus maar even bij de eigen stand langsgegaan, een proper cv afgegeven en gezegd dat ik kwam appliceren voor een job.
De reactie was wel wat voorspelbaar: “Huh? Hoe moeten we dit nu interpreteren?”
Ach, een beetje pushen in de richting die ik uit wil kan nooit kwaad, denk ik maar.
En dan aan de CEO mijn mini verhaaltje gedaan (fijn bedrijf, redelijk leuke job, maar toch liever communicatie..) en zij dan weer dat er misschien wel plaatsen gemaakt kunnen worden.

Op lange termijn…

Back to school

Standard

Morgen ga ik terug naar school. Gewoon, zoals vroeger.
Boterhammetjes, melkske en appel, schrijfblok en dito stok.

En dan SQL leren.
Want dat heb ik helaas nog nooit van dichterbij gezien dan de top van de Mont Blanc…
Of er dan ook effectief iets zinnigs mee gedaan wordt, is natuurlijk de vraag.

Maar de leukste kant aan twee dagen opleiding: die zijn in Edegem!
Tien minuutjes rijden, om negen uur daar aankomen, om half vijf terug weg.
Super relaxt ofwa?

Man I love this job!

Some days just rule

Standard

Kinda nice day ‘till now and counting!
Het wordt reuze interessant wegens strak werk en dito schema: werken van 07:10 tot 15:00 is redelijk kort als je gewoon bent van de lijn af te maken tegen de vijven.
Het wordt dus een superconcentrated professional day!
 

Een beetje zoals sinas squash…maar dan lekker!
Vanavond wordt er nog een beetje voor persoonlijke rekening doorgedraaid en naar oplossingen gezocht.
Ik heb mezelf gisteren even laten gaan in Mindmanager (het gratis speeltje voor bloggers van mindjet.nl) en ik moet zeggen: dolle pret!
Gedachten ordenen, notaatje toevoegen, ideeën erbij en in een Wordje kappen.
Manneke, plezierig dat ik dat vind!
 

Dat ik dan ondertussen een beetje minder slaap krijg, neem ik er met plezier bij!
Dank u Mark en Dirk en Lien (en jullie vooralsnog onbekende collega’s!)

Een nieuw project

Standard

Bij tijd en wijlen heeft een man eens nood aan een vers project.
Zowel in het dagdagelijkse leven als in het professionele leven. We moeten af en toe eens veranderen van saus om het dagelijkse laagje suspens te vrijweren van roest.

Een vers weblog met dito url en uitzicht is één ding, een nieuwe, extra professionele uitdaging is een tweede.
Het leven van een test engineer is zeker niet saai of licht gevuld. Wie een bourgondische uitdaging aandurft op het gebied van werkuren: be my guest!

Dat wil echter niet zeggen dat er geen tijd is voor andere dingen.
Nieuwe, communicatieve dingen.
Plezant en professioneel, het gaat blijkbaar samen.
Nog niet volledig en fulltime, maar af en toe een opdrachtje: ja graag!

Daarom nu op zoek naar facturatiebedragen, info over zelfstandigheid (al dan niet in bijberoep) en freelancewerk. Want wat kan iemand vragen voor een a4’tje met min of meer inhoud?
Twee cent per letter?
Of tellen we per creatief uur?

Ik heb er hoegenaamd geen idee van…