Vandaag nog met een collega.

De professionele toonhoogte werd bijna verbroken door een hard roepen en scherp gesis.

Gelukkig nam de professionaliteit de bovenhand en zijn we op die manier elk naar ons eigen bureautje teruggekeerd.

Uiteindelijk kwam het eruit.

Dat er meer professionalisme aan de dag moet gelegd worden en dat collega’s van andere toeleveringsbedrijven in de eerste plaats concullega’s zijn.

Dat e met die mensen weleens goed kan worden samengewerkt maar dat die niet op feestjes gevraagd kunnen worden.

Feestjes buiten de uren en al, ook zonder concullega’s.

Voor de groepssfeer.

Werken in een professionele omgeving suckt een pak als het alleen maar om geld mag draaien.

Het licht niet gunnen in andermans ogen omdat hij (m/v) per toeval voor een andere firma werkt, getuigt in mijn ogen niet van professionaliteit maar van kinderachtigheid.

Net zoals het versteld staan van het feit dat mensen wel eens naar een andere firma zouden kunnen overstappen omdat ze denken dat het daar beter is.

Djeezes.

Realiteitszin?

Werken en al is tof, maar het moet om meer draaien dan om geld alleen.

Als dat de enige motivatie is, hoeft het voor mij niet.

Dan kan ik me ook keihard opstellen.

En misschien is dat een minpunt van mezelf, maar ik ben dan wel alleen maar keihard.

Geen tussenwegen.