Er zijn weinig dingen waar Ik zo van tot rust kom als van de zee. Uitgestrekt, eeuwig in beweging. Constant.
Lange wandelingen, horeca in elke ooghoek, go-cars over je enkels en een wafel in je wafel. Heerlijk.

Dit weekend scheen ook de zon nogal stevig. En was er een zeebries van over’t water. Delicious. Ook: verbrand.
Het is het soort weekend zoals Ik het met mijn lief zou plannen.dat er nu schoonfamilie bij komt kijken, vind Ik niet erg. Helemaal niet.

Aan de zee kan me weinig raken. Laat me wandelen, eten en rusten en Ik ben de aangenaamste mens die je je kan inbeelden.
Leve de zee.