Fysiek ziek zijn door psychologisch malcontentement.
Het is verdikke iets dat niet plezant is.
Volledig met uzelf overhoop liggen en de rest van de wereld aan uw gat voelen roesten als een fietsbel die jarenlang in de regen heeft gelegen.
Weten dat ge eigenlijk lichamelijk aan de grond zit, dat ge dat zou kunnen oplossen door misschien toch maar eens wat sport te bedrijven maar er voorlopig te lam voor zijt wegens teveel lichamelijke ingedeuktheid.
Uw leven ziet er eigenlijk niet slecht uit, maar toch voelt ge u als een appel die van een boom valt en weet da-ie binnen dit en twee uur volledig door een koppel lijsters wordt opgepikt.

Wel, ik kan u zeggen, dan zijt ge niet echt in orde.
OK, de griep hééft haar duit in’t zkje, maar de  misère in mijn hoofd ook wel.
Oplossingen moeten gezocht worden.

Vandaag dus loopschoenen gekocht…