Running

Standard

Vandaag net als gisteren een streepje gelopen.
Dat is dus: stoppen met werken, in de auto voor minstens een uur, thuiskomen en omkleden en hupla, sportieven tist van ‘t kan niet meer.

Op’t gemakske beginnen, geen echt tijdsdoel voor ogen, zeker niet beter móéten presteren dan de vorige keer en “als we d’er geraken is’t al goe”.
Dus niet.
Als een banaan op legkorrels!

En ook: sporten geeft enorm veel energie.
Wat nu wel fijn is, maar wat sebiet wel redelijk gaat tegensteken zo rond de klok van zessen.
En met het weer van vannacht: monsterfiles in de ochtend.
Juij.
Leve het rijke westen…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *