Vanavond een eerste sessie Nordic Walking achter de rug.
Wandelen met stokken in een vlak landje: ge moet maar zot zijn. Dacht ik.
En ja, het ziet er extreem belachelijk uit. Echt.
Tot je het eens gedaan hebt. Ook echt.
Echt sneller ga je er niet van (eigenlijk wel, maar dat hoeft niet per sé de bedoeling te zijn) maar je traint wel je volledige “ahum” body. Armen en buik en rug. 90% van alle spieren worden gebruikt. “En als ge nog wa glimlacht, 92%!”.
En dat de sfeer erin zat en al.
Wat hebben we nu geleerd?
- niets is zo belachelijk als het er uit ziet
- muggen steken ook in mei. En in mij gdv!
- hypes zijn er om aan mee te doen
- een beetje buitenlucht is niet slecht na een dagsken werken
- wandelen is plezant: volgende week bivakkeren!
En last, but not least: Bucht van den Aldi is inderdaad bucht. De stokken die er lagen (en die ik gekocht heb) zijn eigenlijk niet echt gemaakt om te Nordicken. Onaangepast handschoentje. Tsss.
En toch doen ik veurt! Nah.