Standard

Heel dikwijls spelen wij van Chiro. Heel dikwijls amuseren wij ons kapot. Heel dikwijls gaan wij op kamp. Heel dikwijls doen we vanalles samen op de Chiro. En altijd vinden wij dat maar vanzelfsprekend. We vinden het vanzelfsprekend dat we naar de Chiro gaan. We vinden het maar normaal dat we kunnen spelen in en rond een monument. We vinden het maar gewoon dat er op kamp iemand schaafwonden ontsmet, keeltabletjes uitdeelt en waarschuwt voor de brandende zon.

Al die dingen vinden wij maar gewoon, normaal en vanzelfsprekend.

Maar we moeten weten dat dat niet zo vanzelfsprekend is. Dat er iemand schuilgaat achter al die zaken. Dat er ooit iemand is geweest die het geweldige idee kreeg om een Chiro op te richten in Meer

Dat die Chiro nog steeds draait en bloeit, dat de oprichter van dat alles een man is waar we nog steeds op kunnen bouwen, iemand uit één stuk die steeds klaarstaat met goede raad. Al die jaren heeft hij ons gesteund in alles wat we deden en doen, hij is altijd aanwezig op vergaderingen, Chirozondagen en op kamp.

 

Daarom mr pastoor, in naam van de hele leidingsploeg, van al onze leden en hun ouders, wil ik u bedanken. Bedanken voor alles wat u tot nu toe gedaan hebt, bedanken voor alles wat wij te vaak heel vanzelfsprekend vinden: de chiro, de ehbo op kamp, uw aanwezigheid op vergaderingen en zondagnamiddagen, uw alles.

Elke keer als er een probleem is, staat u klaar met goede raad.

Telkens we op kamp gaan staat uw ehbo gerief als eerste om ingeladen te worden.

En ook die eerste keer was u er. De eerste keer dat er van Chiro gespeeld werd in Meer. De eerste keer en nu nooit meer.

 

Het gaat u goed, daarboven in de hemel.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *