Wanneer er (natuur)rampen gebeuren, is het altijd een beetje schrikken. Zoveel mensen, zoveel levens verwoest.
Sinds iets meer dan een jaar, deel ik maandelijks een beetje van mijn exuberante loon met Dokters van de Wereld.

Gek eigenlijk, want ik werd op straat aangesproken en was blijkbaar in een goede bui.
Nu, vandaag nog eens goed gedaan.

Dokters van de Wereld verzorgt de slachtoffers van natuurrampen, oorlog, politieke onderdrukking, vluchtelingen, minderheidsgroepen, straatkinderen, druggebruikers en diegenen die op geen enkele vorm van ziekteverzekering beroep kunnen doen.

Zonder uw hulp kan Dokters van de Wereld zijn projecten in België en in het buitenland onmogelijk tot een goed einde brengen. Wij danken allen die ons een financiële ruggesteun geven van harte.

via Dokters van de wereld.

Awel, want al die mooie doch vreselijke tv mag er dan wel zijn, die intereseert me echt totaal niet.
Zo’n gedoe.
Net als dat glazen huis.
Djeezes.
Dik doen door goed doen.

(en ik ben zelf niet zonder zonde, helemaal niet. Verre van.)