Het leven draait en keert en worstelt door mijn lijf.
Zelden ben ik mezelf zo bewust geweest van mijn leven, mijn eigen plaatsje in deze wereld.
Mijn eigen plaatsje dat ik zo hard nodig heb, mijn weg die ik zo graag wil bewandelen.
Met een harde smak ben ik tot het wereldlijke besef gekomen dat het eigenlijk, als we eerlijk zijn, het beste is zoals het nu is.

Elk op zijn manier op zoek naar het levensgeluk, elk op zoek naar de eigen ik in de grote wereld.
Hard maar noodzakelijk en eerlijk gezegd niet plezant.

Maar zoals iemand zo schoon zei:

“Maar natuurlijk, als je allebei je eigen ik goed verzorgt, kan het zijn dat je op een bepaald moment tot de conclusie komt dat jouw weg een andere richting uitgaat dan de weg van je partner… of dat haar weg een andere richting uitgaat dan de jouwe. Alleen al die conclusie onder ogen durven zien en dan ook nog de gevolgen daarvan te kunnen dragen door de verantwoordelijkheid op te nemen om afstand te nemen van elkaar, vraagt veel moed en durf en kracht! ”

En tot die conclusie zijn we gelukkig ook allebei gekomen: great minds think alike.

Het ga je goed Hanne.

x