We zaten zonet een glas vocht te nemen in een fijne afspanning te stede Antwerpen, toen mijn gezelschap plots een rake opmerking maakte.
Er werd afgevraagd waarom ik de hele tijd aan het glimlachen was.
Gewoon, zei ik, omdat ik gelukkig ben met het zijn.
En meer moet dat niet zijn.
Ook aan mij werd deze week gevraagd waarom ik er zo gelukkig uitzag.
Tsja, gewoon het zijn… en af en toe een beetje warmte en affectie 😉
x