Bergbeklimmen met gekregen materiaal

Standard

Gedeelde verantwoordelijkheid is geen verantwoordelijkheid.
Waarom niet? Omdat er, wanneer er iets misgaat, één partij verantwoordelijk wordt gesteld.
Er is altijd iemand die de bonen zal vreten.
Met de gebakken peren zal zitten.

Ik vind het niet erg om verantwoordelijkheid te nemen.
Om vervelende telefoontjes te doen.
Soms gaan de dingen mis, dat is nu eenmaal zo.
En dat is ook niet erg.
Als je maar ridderlijk genoeg bent om het toe te geven, niet?

Kijk.
Als je wil dat ik verantwoordelijkheid neem, wat ik niet erg vind, laat me de dingen dan ook op mijn manier doen.
Als ik ga bergbeklimmen, wil ik zelf mijn materiaal kiezen en testen.
En mijn route kiezen, maar dat is optioneel.
Jij bepaalt het einddoel, ik bepaal de manier van reizen en liefst ook de weg erheen.
Of zie ik dat verkeerd?