Als koffieliefhebber werd ik vorige week via Facebook chat geconsulteerd in verband met een goede koffiemachine. Niet zomaar eentje, een echt goede.
Een korte doorvraag (hoeveel koppen per dag, welk moment, budget,…) later zag ik het profiel. Toevallig hetzelfde als dat van mij.
Ik hou van reclame. Zeker als het wat meer is.
Treffend en klaar.
Duidelijk, maar ook twee keer moeten kijken.
Zoals de nieuwe abribussen van Nespresso:
Ik zag ze op de Wapper, maar ook in een paar bushokken.
Liep ik wat hard van stapel tegen Starbucks, hoor ik blijkbaar tot het oudere en eerder wlgestelde publiek van Nespresso.
Mwoa.
Helemaal just, eigenlijk.
Niet dat oud en welgesteld (not a dime my friend) wel het publiek dat voor Nespresso kiest vanwege de koffie, het gemak, en de übercoole machientjes.
Minstens even snobbistisch als Starbucks.
Minstens even Global Commodity.
En toch.
Een beetje snob mag wel, vind ik.
Een beetje boven de stand.
We leven dan ook ik de metropool van’t lage land.
Snobbistische trekjes, ze zijn me niet vreemd.
Maar echte koffie, da’s als echt vlees: enkel te krijgen bij de echte vakman.
Volgens de Standaard (via Bjorn)
En The Independent (via Atog)