Parijs: de tips

Standard

Drie dagen Parijs, twee nachten in Holiday Inn La Vilette dankzij de Flair. Viersterren voor de prijs van een budgethotel: 66euro per nacht.
Wij namen ook twee keer ontbijt op de tiende verdieping met een heerlijk uitzicht over het park. Alles samen: 180 euro.
Een geweldig hotel voor niet zo heel veel geld. Dank u Flair!

We splitsten de stad op in drie dagen zodat we niet teveel plannen maakten: tijd voor hapjes en drankjes en wendingen van het moment zijn erg belangrijk, vinden wij. Belangrijker dan het dichten van culturele gaten, in elk geval.

Op zaterdag bracht een wandeling ons door La Vilette. Mooi, gezellig en ideaal voor lopers. Het wetenschapsmuseum lieten we links liggen, net als La Géode. We namen de metro (kies voor een carnet van 10 kaartjes voor 12,70euro ipv voor een dagpas: je neemt heus niet zó vaak de metro) naar het centrum om even bij La Fayette binnen te gaan. Chique gebouw, minder coole winkel. Kookwinkel E. Dehillerin was daarentegen wél onze meug: alles voor de professionele hobbykok. Echt alles.

We besloten de dag aan Montmartre. Een kleurige bar (Le Soleil de la Butte) voorzag ons van warmte en een glas wijn, de gratie haalden we in de Sacre Coeur. Vooral het uitzicht over de Lichtstad sprak, wederom, boekdelen.
Wij kozen een Italiaans restaurant met zowat de beste pizza die we ooit aten: Alice.
Heerlijke wijn, de allerbeste mouilleux.

En daarna rap rap naar huis door de vrieskou.
Om nog iets in de bar van’t hotel te gaan drinken. –> die was dus dicht, in’t weekend…

Zondag de markt “Marché Richard Lenoir” gezien aan de gelijknamige boulevard.
Coole markt, een beetje als de vreemdelingenmarkt op zaterdag in Antwerpen, maar dan in’t Frans.
Daarna de Place de la Bastille rondgewandeld, ons afgevraagd warvoor dat beeld in’t midden dient en verder naar’t Voskesplaain.
Place des Vosgues, officieel.

Weer verder langs de Seine, Ile de la Cité met zijn kerk van binnen en van buiten en al die toeristen er rond.
Big up for Paris: overal openbare toiletten.
Van die propere, waar ge geen geld voor moet betalen.
Daar kan Patrick Janssens nog iets van leren!

Snel naar binnen in de Conciergerie waar kinders tussen 18 en 25 gratis binnen mogen.
Charlotte dolgelukkig, ik voelde me even een oude aap.
De films die binnen het hele verhaal vertelden deden dat goed en de poppen illustreerden het gevangenisleven.
Op een klein uurtje heb je’t gezien.

Dan, voor mezelf, het hoogtepunt van de dag: het Louvre.
Ik was daar nog nooit binnengeweest, maar nu dus wel.
Geen volk dat stond aan te schuiven (25 mensen, da’s geen volk, tenzij in uwe living) en ook hier: kinders tussen 18 en 25 van de verniet.
Gelukkig zijn wij twee volwassenen die de opportuniteiten en lief en leed delen, dus dat kwam op 5 euro elk.
Mona Lisa? Gezien. Venus van Milo? Gezien.
En nog een heleboel omringende werken.
Een anderhalf uur rondgelopen en dan maar weer naar buiten: dat gat in de cultuur mag er nog wel een beetje blijven.

Los door de Tuillerieën naar de zuil aan La Place de La Concorde om daar de metro in t e duiken naar Quartier Latin.
Om pinten te gaan drinken en Grieks te gaan eten en met gezellige mensen te babbelen.
Ze Bar, voor de halve liters Delirium.
La meteora, voor heel lekker Grieks voor heel weinig geld (34 euro, drie gangen, twee personen, vin/eau inclu.)
Heerlijke afsluiter.

En dan was er nog maandag.
Met weer een fantastisch ontbijt op het tiende, een checkout en achterlaten van de koffers, de Arc de triomphe, de Eiffeltoren, de Champs Elyzées.
En een rustige treinrit later waren we thuis.

Totale kostprijs (vervoer, verblijf, versterking van de innerlijke mens) voor dit grapje: 250 euro per persoon.
Veel geld, maar niet voor wat je er voor terug krijgt. Vind ik.
Of kan dat beter?

Weekendje Amsterdam

Standard

Het was lang geleden dat we nog een citytrip deden en dus werd er afgelopen weekend tot Amsterdam getript.
Er was twee weken geleden een reservatie gemaakt in het Golden Tulip Amsterdam West omdat daar de prijzen het gunstigst waren: 135 euro voor twee nachten en evenveel personen, dat kon er wel vanaf.

Twee nachten, dat zijn drie dagen: da’s bijna een midweek.
Dat is bijna echt vakantie!

Zaterdag

Zaterdag dus naar het noorden gereden met de Zweed.
160 km en anderhalf uur later stonden we in Osdorp.
Onmiddellijk werden er raps en strofes van  de gelijknamige Posse genoemd.
Sfeer verzekerd!

Geweldig onthaald, twee uur vroeger dan voorzien mogen inchecken en een OV-chipkaart voor het openbaar gekocht.
48 uur voor 11,5 euo; dat is niet zo veel als je weet dat een enkele rit 2,6 euro kost in Amsterdam.
Trams elke tien minuten en dus stonden wij korte tijd later op de Damrak.

Toerismus al te gaar, een beer’n’babes, Mc Donalds en KFC.
Mwoa.
Liever iets meer, iets beter en iets minder commercieel.
Meerwaardenzoekers, dat zijn wij!

Daarom naar Anne Frank en haar museum.
Of wat er van het Achterhuis overblijft in elk  geval.
Een rij van bijna 100 meter die gelukkig wel zeer snel vooruitging zodat we kort na aankomst werden rondgeleid in de jaren van het Achterhuis.
PLezierig? Pakkend is een betere omschrijving. Leerrijk, dat wel.

Een klein terrasje met Duvel en wijn deed alles beter verteren en een klein wandelingetje door de Kalverstraat zorgde voor een on beter passende sfeer en hemd.
En teensletsen, want het was nu eenmaal belachelijk goed weer.

Wanneer de inwendige mens gevoed moet worden, opteren wij tijdens citytrips graag voor de betere horeca gelegenheid.
We vonden de Jordaan en bijhorend een toprestaurant: Burgers Patio.
Heerlijk en eerlijk.
Water en brood en kleine groentenhapjes vooraf en gratis en al.
En dan een hoofdschotel van steak of lasagna met dessertjes toe.
Perfectie benaderend!

Aan de overkant van de straat (wij zaten al op het terras en moesten dus maar vier meter gaan) zagen we een gesjellige kroeg: donker maar toch licht, bruin maar toch hip.
En beste van al: er werden een boel Belgische bieren geschonken.
Met als kers op de spreekwoordelijke taart:  La Chouffe van’t vat.
Onze eerste dag werd mooi afgerond…

Zondag

De zondag begon met een kleine vertraging.
Een spijtig voorval waar we ons op de twee uur na, geen jota meer van hebben aangetrokken.
Wij hadden zelf niets en de zon scheen: geen hond die ons kon tegenhouden om gelukkig en in Amsterdam te zijn.
Later meer hierover.

De stadswandeling begon met de Walletjes.
Hoeren en hun omgeving zijn ons geen vreemd gegegevn. We lopen zelf slechts op een ruk van het ramenkwartier van Antwerpen en komen hier al dan niet uit vrije wil wel eens doorgewandeld.
We hadden dan ook grote verwachtingen bij de A’damse tegenhanger.

Dit werd helaas een A’damse tegenvaller: 5 hoeren gezien (twee oude lelijke en drie travestieten) en veel, heel veel sexshops.
Wel goed gelachen, dat wel.
En dan uit frustratie maar een satékroket uit de muur gegeten.
Lekker? Niet echt, maar je kan er in Nederland niet aan buiten om minstens één keer per bezoek iets uit de muur t evreten, toch?

De tegenvaller wist Amsterdam goedgemaakt met het sexmuseum.
U lacht? Wel, dit is meer dan de moeite waard: goed gelachen, seks door de eeuwen heen uitgebeeld gezien in prenten, hout/ivoorsnijwerk en standbeelden.
We leerden vooral dat de mens op seksueel vlak eigenlijk geen ruk veranderd is.
Wat dan weer grappige woordspelingen  oplevert.

Omdat de dag al ver gevorderd was, werd de innerlijke mens versterkt met een English Breakfast  (om 17u, gotbeterd!) zodat we verder konden naar het terras van café Hoppe op het Spui.
Of z ebier hadden? Ja hoor. Belgische makelij, van’t vat: Affligem blond, in een glas!

Daarna naar het Leidseplein voor een Thaise hap (toeristenmenu) en een gezellig avondeinde in het Hardrock café.

Maandag

Aangezien het Golden Tulip nogal uitgebreid ontbijt buffeteert, schoven we ons om half negen met de knieën onder tafel.
Verse broodjes, dito fruit, spek en eieren, worstjes, yoghurt, heerlijk beleg.
Fruitsappen en koffie.
En heerlijk gezelschap (aan mijn tafel in elk geval).
Echt, ontbijten gelijk ne grote, wij kunnen dat.

Er was na het uitchecken nog plaats voor een Vondelparkse wandeling waar we beiden van genoten.
Ook het Vondelpark was aangenaam verrast door onze komt.

Conclusie

En dat, dat was Amsterdam.
We hebben niet alles  gezien (geen Artis, geen Van Gogh museum, geen Rembrandtplein) en ook niet alles gedaan (geen wiet, pado’s coke of vloeibare xtc).
Wel hebben we genoten van de stad, de zon en het goede leven.
Amsterdam is voor ons in de eerste plaats een fijne stad en in de tweede plaats een stad waar we gerust zouden kunnen wonen.

Wat viel er op?
Dat iedereen er Engels spreekt. En ook iedereen in’t Engels aanspreekt.
Slecht Engels, meestal, alicht.

En dat iedereen er uitermate vriendelijk en behulpzaam is.
Echt, Hollanders, ik moet ze meer dan ooit momenteel.

Weekendje Brugge

Standard

Wanneer je een weekend weg wil, regel je dat best van te voren.
Wij wisten dat en hebben dat dit weekend nog maar eens ervaren.

In september deelde Flair bonnen uit voor kasteelweekendjes.
Mooi.
Wij hadden net wat gespaard en waren nog niet samen op vakantie geweest (afgezien van enkele zeedagen).
Dus hebben we toen het kasteelse katseel gezocht, geboekt en betaald.
En dat hebben we dan vrijdag geïncasseerd.

Kasteel ten Berghe was de bestemming, mylady en mylord werd de aanspreking.
Wij om half vier in de auto gesprongen, de expressweg afgereden en tijdig afgedraaid.
De GPS stuurde ons via kleine weggetjes tussen enkele bevroren sloten en liet ons toen voorbij het kasteel rijden.
Geen erg: omdraaien en landen.

Uitermate vriendelijk ontvangst, uitermate echt kasteel.

Nee echt, ‘t was echt heel fijn.
De foto’s spreken boekdelen, me thinks!