Ik heb me de laatste maanden redelijk blauw geërgerd aan bon-avonturen. Niet Bonnaventura, dat niet.
Vooral om dat ik elke keer blij was met de bon en dan redelijk onnozel stond te kijken bij de kassa: altijd moest er bijgelegd worden.
Instant geluk dat instant wordt afgebroken.

Cadeaubonnen

De laatste jaren is het een trend geworden om bij verjaardagen bonnen uit te delen.
Eigenlijk is het al heel lang een gewoonte.
Wel, vroeger vond ik dat fijn: toen waren die bonnen meestal ook afdoende om echt iets mee te doen. Je had toen gewoon ook cd’s voor 500 frank.

Tegenwoordig doe je met een cd bon van 15 euro niets meer.
De gemiddelde nieuwe cd zit al snel rond de 20 euro.
En dan moet er bijgelegd worden.
Begrijp me niet verkeerd: 20 euro is een ronde prijs voor een cd, maar bijleggen bij een kado vind ik niet fijn.

Nog? AS Adventure, boekhandels en Decathlon.
Niet. Fijn.
Heel pleznat om die bonnen te krijgen, maar niet tof om dan, als puntje en paaltje samenkomen, nog een beetje in de buidel te tasten.

Flairbonnen

Ook zo met de Flairbonnen om ergens iets te gaan eten.
“Diner voor 7 euro, met een glas wijn!”
Proper, denk ik dan, een gemiddelde maaltijd in een gemiddelde door mij bezochte zaak kost altijd het dubbele.
Zonder wijn.
(niet altijd, er zijn uitzonderingen).

Tot je in dat restaurant zit.
Netjes gereserveerd “…met een Flairbon, jaja”, en wachten gelijk de rest.
En dan, komt het menu.
En of je er frietjes bij wil (+3 euro) en of je er sla naast wil (+4euro) en of je graag een beetje saus over je vlees wil (+3euro) en of je een afgewassen vork wil of dat het er eentje mag zijn van een andere flairparasiet.

Serieus.
Het gaat me niet om het geld, maar om het feit dat er geroepen wordt dat je kan eten voor 7 euro.
Voor zeven euro krijg je een stuk vlees.
De rest?
Supplementen.

En parasiet?
Het laatste restaurant waar we geweest zijn met een bon was meer dan boertig.
Vriendelijk tegen iedereen, maar boertig tegen ons.
Leek ons geen reclame.

Nog een voorbeeld?

Bongobonnen

Feest in een doosje.
Echt, reuzegoed!
Allerlei leuke dingen: wijnproeven, karten, skieën,… je kan het niet bedenken of er is een bon voor.
Maar wel voor één persoon, op die en die datum en samen met nog een groep bongogebruikers.
Plezant?

Om te eten ja, daarvoor zijn Bongobonnen bangelijk.
Wij willen bijvoorbeeld graag gaan wijnproeven.
Weekendje in Brugge, toevallig een wijnkelder in Brugge.
Klinkt als een match, niet?

Nee dus.
Wijnproeven kan enkel op bepaalde data, niet in het weekend en in groep.
Begrijpelijk? Ja.
Plezant? Nee.

Daarom: voor de feestdagen geen bonnen voor mij alstublieft.
Wel echte cadeaus.
Tips nodig?