Pinot Noir

Standard

3 jaar geleden lagen er plots afgesneden takken van een wijnstruik op het terras. We waren net een maand verhuisd. Ooit had ik het wel eens laten vallen: “een mooie wijnrank tegen de gevel, dat zou supercool zijn.”

Toeval wil dat er bij ons moeder in de tuin een knap staaltje Pinot noir groeit. En daar had ze bij het snoeien een paar stengels van bijgehouden, meegetroond van Frankrijk naar Minderhout en op ons terras te rusten gelegd.

Vol goede moed sneed ik er korte stukjes van:

  • 10-15cm
  • Schuine punt onderaan
  • Eén knop bovenaan

Die stak ik in een bloembak met zand binnen bovenop een kast en vergat ze dan. Om de paar weken kregen ze water en in’t voorjaar kwam ik ze nog eens tegen.

Lenteschoonmaak zou een te groot woord zijn, maar opruimen was wel aan de orde. Wat was de verrassing groot dat er zowaar groene knopjes aan de stekjes zaten!

Eentje in eigen tuin geplant, een stuk of 8 stekjes weggegeven. Veel water, liefde een goed plekje in de zon.

Ondertussen al een paar keer druiven van gesmuld, maar dit jaar zijn ze wel erg talrijk. Wijn maken zit er niet in, maar confituur is wel een optie. Als de merels er niet mee weg zijn natuurlijk…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *