29 December.
Dochter nummer twee is een dag oud.
Ik, vader van twee intussen, loop met barstende hoofdpijn rond in het ziekenhuis. Onverklaarbaar, maar zoveel redenen op te sommen.
- spanning die er uitkomt
- de stress van de afgelopen 24 uur
- weinig slaap, onderbroken nachten, slecht bed
- te weinig gewerkt, grapt een leukerd
- weinig zuurstof in de kamer
Niks van dat alles, want een dag later is het over.
Een week later, terug thuis en een jaar verder, vaneir.
Verbindende factor?
Koffie. Gebrek aan.
Woeps.
Dan maar zachtjes wat afbouwen, want dit soort afkickverschijnselen heb ik liever niet, eigenlijk. Een beetje als de hartkloppingen na een festival. Da’s niet van de verschillende beats van de verschillende groepen, kan ik u vertellen…
Vooral: genieten van elk kopje.
En alleen lekkere kopjes drinken.
No more bagger, no more slootwater.
Goed voornemen van 2016, ha!