De kerstvakantie nam een fijne start.
Gezellig thuis met drie, quality time. Alle aandacht voor het enig-kind.
Enig, nog voor even, want elk moment kon daar een klein zusje bijkomen.
En hopla, daar ben je dan.

Met je bijna drie-en-een-halve kilo, tien vingers en tien tenen.
Een koppel heldere kijkers en zachte babyhaartjes.
We hebben ook op jou moeten wachten. Niet erg, want dat zijn we gewoon, dat we een beetje geduld moeten hebben met die dames van De Loore. En blij, dat ook, want jij Babetje, bent meer dan welkom.

Een huis dat weer gevuld wordt met de heerlijke geur van roosjes, met kreetjes van honger en dorst.
‘s Morgens, ‘s avonds en ‘s nachts.
Maakt niet uit.
Wij zijn er de hele tijd.
Alle drie.
Voor jou.

Welkom, lieve Babette.

Dag twee

Skinning like there's no tomorrow