En toen was ik om kwart voor acht wakker. Ik wilde nog omdraaien, snoozen en gewoon langer slapen, maar het lijf zei van niet.
Hop hop, gij luie slaper, de koekoek is al op.

En voor het eerst sinds lang noor ik vogels fluiten aan het raam. Meer dan één, zelfs. Meer dan stomme stadsduiven. Meer dan brekende buren…

Niet echt Uitslapen dus. Maar vogels en rust.
En da’s ook wa waard, ni waar?