Ik krijg het tegenwoordig geregeld rond de oren: “Ge blogde gij zo weinig. Ik weet echt niet meer waar gij allemaal mee bezig zijt.”
Tja, ik moet toegeven: you’re all right. Alright.

Ik doe tegenwoordig vanalles.
En eigenlijk nog veel meer niet.
Mensen die het interesseert: lees gerust nog een regel of vijftien verder.
Mocht uw interesse door iets anders worden opgeslurpt: u doet maar.
Verdoe alstublieft geen tijd (dat doe ik wel, voor twee of meer als het moet).

Mijn dagen van de week zien er een beetje uit als volgt:

• maandag
• dinsdag
• woensdag
• donderdag
• vrijdag
• zaterdag
• zondag

Straf, nietwaar?

Ja gelul in de ruimte, dat ook.
Ik denk daarom dat ik niet zo vreselijk veel verschil met u, u die daar vind dat ik te weinig blog.
Zeeën van gelijk, daar niet van, maar toch: we zijn een beetje op hetzelfde patroon aan het afstevenen.

Ziener als ik ben, zag ik dat al van verre aankomen.
Dat, en tijd voor nog eens iets zots (Namaste, remember)

Daarom vul ik tot vier avonden per week met schoolgang en schoolwerk.
Om later als ik groot en volwassen ben, misschien de kindjes iets te leren.
Wat ik ze dan ga leren? Geen idee. De mogelijkheden zijn quasi onbeperkt: wiskunde, latijn, mechanica, carrosserie, haartooi, nautica,… (de volledige lijst).
Om u een idee te geven: ik ben nog wel even bezig (en nog lang geen meester Wannes).

En die vier avonden, da’s dik gelogen.
Twee avonden sowieso, en dan soms nog eentje om te studeren of een taakje te maken.
Redelijk schools en terug veertien jaar.

En wanneer ik dan na een zware werkdag thuis kom en ik geen schooltje moet spelen, heb ik eerlijk gezegd de ballen goesting om nog eens achter de computer te kruipen en te schrijven.
Ik kruip wel achter  de computer, u weet dat ik een verdoken en wannabe nerd/geek ben, maar niet om te schrijven.

Nee, in de vrije momentjes speur ik het internet af naar specialisten die me kunnen leren hoe ik nu eigenlijk echt moet omgaan met linux en ubuntu en open source en dinges.
En hoe ik dat op een aanschouwelijke manier  kan gebruiken.
Lukt aardig, moet ik zeggen.

En nog, wanneer ook die kelk gepasseerd is, dan vindt u mij in de armen van de ene dan wel gene prinses.
In de zetel, in de keuken of op café.
Of elders in de horeca.
Plaats genoeg daar!
(no shit: 1092 views…)

En mocht u nog vragen hebben: stel ze gerust!

[form 1 “Contact”]