Nu ik weer een beetje te been ben, kan het leven zich weer hervatten.
Gisteren werd ik om 9 uur thuis afgezet en ben ik dadelijk in slaap gevallen om daarna tegen half acht weer op te staan.
Het was echter opstaan in drie bedrijven:
- wakker worden, recht proberen te zitten en terugvallen
- recht proberen te zitten en blijven zitten, benen buitengooien maar niet kunnen bewegen wegens pijn
- benen uit bed maar niet kunnen rechtstaan
Uiteindelijk toch gelukt en naar de badkamer gestrompeld: trappen lopen is echt niet grappig na 50km en een slaapje.
Een rustpunt werd bereikt aan het toilet waar ik me met veel zuchten en steunen op liet neervallen. Alles even de vrije loop: de toiletaangelenheden, de gedachten en de tranen.
Vooral dat tweede was beangstigend.
Waarom deed ik gisteren eigenlijk mee aan de dodentocht? Waarom gingen de eerste veertig kilometer zo vlot? Waarom had ik geen enkele vorm van verkramping? Waarom was ik na drieënveertig kilometer zo leeg als een vat olie in 2057? En vooral: waarom ben ik gestopt waar ik twee jaar geleden nog wél doorging?
Allemaal vragen die geen antwoord behoeven en er ook nooit eentje zullen krijgen.
Waar ik gisteren nog vreselijk ongelukkig was over mijn opgeven, ben ik dat vandaag al een pak minder.
Het is nu eenmaal niet fijn om tegen de grenzen van het eigen kunnen en willen aan te lopen en daar dan ook aan toe te geven, maar na voldoende rust doet het ook wel deugd dat er weer zonder klagen trappen gedaan kunnen worden.
OK, de persoonlijke eer is lichtjes gekrenkt en ja er is een weekend voorbij zonder dat er iets bereikt is.
Hoewel! Ik ben wél uitgerust en morgen kan ik zonder al te veel problemen het leven van alledag weer aanvatten. Beter zelfs: het bijslapen van anderhalve maand zonder rust was echt nodig.
Dus ja.
Jammer van de Dodentocht, écht jammer.
Maar wel goed voor de innerlijke mens.
En we hebben wat geleerd!
- training is uitermate belangrijk
- uitgeslapen aan een dodentocht beginnen is een must
- een juist dieet voor grote inspanningen is zeer gewenst
- training is het toverwoord
Dus vanaf woensdag wordt er weer getraind.
Ik ben benieuwd hoe lang ik dat ga kunnen volhouden… 🙂