Elkaar graag zien.
Dat is iets waar we allemaal nood aan hebben, maar waar zo weinig mensen eigenlijk naar streven. Denk ik vaak.
En toch: niets zo onvoorspelbaar als een mens!
Gelukkig maar.

Ook vandaag weer eens stevig van kleur veranderd.
Het was te vieren het eerste in een reeks afscheidsdrinks.
Niet alleen van mezelf, want op de huidige opdracht zijn er vijf collega’s die ook vertrekken.
Bij die klant, want alle vijf, mezelf incluis, blijven netjes in dienst.

Maar aangezien afscheid altijd een beetje feest is (want nieuw begin van iets anders), waren er kaasblokjes, salalalalami en chips en fruitsap en cava en gezelligheid en fijne mensen.
En ook, echt totaal onverwacht, een gedicht voor elk van ons vertrekkers.
Waarvoor enorme dank collega’s R. en B.!
En ook voor de cadeaus: een Bongo avonturendoos, een boek en een fles lekkere wijn.

En op zo’n momenten ben ik toch blij dat ik elke dag opnieuw probeer om mijn medemensen graag  te zien.
Want, eerlijk is eerlijk, je krijgt het altijd in veelvoud terug.

En daar ga ik dan ook voor: lief hebben zonder een lief te hebben!
Allright!