Een weekend zonder voetbal is als een smoske zonder hesp.
Daarom was het gisteren weer zover: de Mussenakker zond haar zonen uit.

Het B-team (met onder meer mezelf in de defensie) was voor de eerste keer dit seizoen met een voltallig team én wisselspelers. De reservisten van weleer, bijeengesprokkeld door Fat Tony, hebben zich sinds enkele weken in een eigen ploeg gegoten als FC Tugas.

De Portugese medemensen hadden duidelijk het geluk, de conditie en de techniek aan hun kant. Na een spannende eerste helft (1-1) was de kaars bij veel Helden al volledig opgebrand. Helaas volgde er nog een tweede bedrijf.
Dat het vet van de soep was, hadden we zf al wel gezien, maar een 5-1 nederlaag was misschien wel wat van het goede te veel. Ach, volgende week beter zeker?

De A-ploeg verging het echter wat beter.
Een clash in de hel van het noorden tegen de eerste achtervolger en dus een potentiële bedreiging voor de kampioenenviering. Een eerste hevige deel met een twee nul voorsprong voor de A-Mussen werd gevolgd door een spannende en bedrukkende helft.
De ooit zo makke tegenstander, draaide zih als een duvel in een wijwatervat en gaf de heren A’s geen tijd tot recuperatie. Gelukkig voor hen en het kampioenenfeest werd er nog slechts eenmaal negatief gescoord.

Beelden van een lokale cafévoetbalploeg zal je niet snel op tv te zien krijgen.
Dankzij youtube en aanverwanten: Lejke aan het kanon van de Mussenakker A-ploeg!