Onze trouwe viervoeter, Spike, heeft dan gelukkig toch geen kankercellen in het bloed. Het beestje at al een tijdje weinig, hij was totaal futloos en zijn normale activiteiten konden nog slechts zelden op zijn medewerking rekenen.
Naar de dierenarts dan maar voor een bloedonderzoek.

De dierenarts voelde ook even aan zijn lymfeklieren en slaakte bijna een kreet van afgrijzen: een handje-vol kwam aardig in de buurt… Daarom dacht ze dat het misschien wel een vorm van leukemie kon zijn. Bittere tranen werden net niet ontrold, doch een stevige krop in de keel kon niemand vermijden.

Na negen jaar van vriendschap en plezier komt er blijkbaar toch ook een einde aan een hondenleven. Gelukkige is de bloeduitslag niet geheel en al positief qua kankercellen, maar verder onderzoek is niet uitgesloten. Nu eerst een weekje proberen met cortisone en lekker eten en veel knuffels…