plezier draagt niet altijd licht

Standard

Momenteel heb ik twee pc’s te mijner beschikking;
Een goede en een heel goede.
De goede bezig ik nu een jaar of vier bijna elke dag, de andere is nogal nieuw.
En nu sta ik voor een hartverscheurende keuze: welke wordt de daily one?

De oude getrouwe, met alle data en programma’s en instellingen die ik al jaren gewend ben?
Of kies ik resoluut de kaart van de verjonging? Van de snelheid en de performance?
Durf ik het aan om een nieuw maagdelijk systeem weer volledig te tunen naar mijn normen?
Wil ik echt weer alle misère op een hoop?
Alle zever met cdroms, installaties en passwords?
Moet ik mezelf echt weer door die taaie koek werken?

JA!

Ik moet vooruit en niet te lang blijven stilstaan.
Ik moet mezelf verplichten om nog eens bezig te zijn met orde en netheid in schijfstructuur en al.
Een propere pc met propere programma’s en vers gerief.
Zodat ik de andere bak eens netjes kan opkuisen.
En Ubuntu erop kan gooien en mezelf wat kan onderdompelen in de wondere wereld van Linus Torvals en zijn kernel.
Kwestie van de twee bakken aan een strakke performance te houden:

  • Windhoos op een superbeest met twee processors, een videokaart van heb-ik-jou-daar en harde schijven met tig gigabytes eraan.
  • Ubuntu op een deftige bak met iets van een 160gig aan opslagcapaciteit en een performance waar menig linuxserverbak (486, weet u wel) een stevige stap achterwaarts maakt.

Maar dat is een organisatie die tijd vraagt.
En vooral: een plan!

Wel, dat plan is in de maak, de organisatie ook en de tijd wordt lustig bij elkaar gescharreld…

En morgen?
Weekend!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *