Het was lang geleleden dat ik nog eens gevoetbald had.
Toch zeker een maand of vijf.
Het was vandaag dan ook zowel een verademing als een zenuwtoer om daar nogmaals aan de gevangenis te staan.
Veel te vroeg natuurlijk, maar om drie uur mocht er eindelijk van voetbal gedaan worden.

Tegen de gevangenen, met een beetje een klein hartje toch wel.
Helaas was onze ploeg niet volledig (wat al het hele seizoen zo is) en moesten we beroep doen op de plaatselijke interimspelers.
Jan had gisteren gebeld met “Fat Tony”, de leverancier van het goedje, en vroeg of hij een stuk of vijf extra spelers kon regelen.

Vandaag bleek dat Tony zijn huiswerk wel zeer goed gemaakt had: twee blikken Portugezen opengetrokken en daar stonden we met een ploeg van 19 spelers…
En goede spelers!

Verdikke. Die Portugezen zijn echt wel goed. Vanaf nieuwjaar gaan ze met een eigen ploegje meedoen in ons competitietje en dan zullen we ons peren nogal eens zien.
Maar vandaag waren we dus allemaal dikke vrienden.

Resultaat: Helden 14 – Gevangenis 0