Gisteren de Madam gaan halen van haar vliegvogel.
Werken tot een uur of halvervijve, eten bij de broers-van-me-met-een-chinese-zus en dan tegen tien ter zevene vertrekken.
140 km volgens de GPS, geen files, volle tank gehaald en fijn zonnetje.
Niets kon me tegenhouden. De weg in het eerste stuk gevonden zonder GPS (duh) en het laatste stuk ook. Richtingaanwijzers zijn ook in Wallonië aanwezig.

En de regen had zich ook net voorbij Brussel verstopt. In het Zoniënwoud dan nog. Striemende regen en geen GPS-verbinding meer. Maar wel: een volle tank en nog maar 70 kilometer te gaan!
Zonder al te grote brokken aangekomen aan de Chaussée des Fusillés (ja, schoon buurt daar naast het hol van de bende van Nijvel) met Charleroi Airport. Ook wel Brussels South genoemd. Omdat het ten zuiden van Brussel ligt. ‘t Zijn commercanten meneer, daar in de Walen.

Eventjes wachten en daar stond de Madam! Gepakt en gezakt, vriendinnen er rond, moe maar tevreden. Instappen, parking betalen, en terug naar de beschaving. Hoewel!

De ring in Brussel was een beetje versperd door wegenwerken (Wemmel en die kanten), dan verder over de R0 langs de oprit naar de E19 passeren (wegenwerken in de nacht, weetuwel) en door naar de E40-E314. Want een vriendin van de Madam moest nog naar huis. En ik, grootmoedigheid zelve, bracht haar dan maar. Naar Mol. En dan van Mol naar Minderhout.

Slapen en terug weg na amper vijf uur tegen de matras gelegen te hebben…
Ja hoor, ik voel me best nog wel lekker!

En die GPS? Die wees de weg als een reisduif in Civrain…