‘t Was met een speenvarken. Sofie het speenvarken.
En champignons en tomaatjes op de barbeque.
En Bollekes van De Koninck.
En fijn volk.
Plezant dat het was, aldaar in Mopertingen.
Want ‘t was jubilee. Een houten dan toch. Jep, vijf jaar geleden (en twee dagen) trouwden Seppe en karin in de echt. En ik was erbij. Als getuige!
Grote jongen die vreselijk veel vertrouwen krijgt van veel mensen. Uhu, ikke!
Nu, de twee kenden elkaar al een jaar of dertien en zijn dan uiteindelijk maar getrouwd. Wat precies de vonk heeft doen overspringen? Een stuk suikerbrood na een weekendje Ardennen… Dat het leven schoon is!
Ik was gisteren niet de enige die van fotograaf deed: ook het feestvarken zelf (niet Sofie) liep met een kodaksken rond.
Ik heb ook een aantal foto’s met één van zijn lenzen mogen trekken: 85 f1.8. Smikkelen en smullen. Zoals Seppe gisteren wist te zeggen: “lyrisch onscherpe foto’s kunt ge daar mee maken.” ‘t Zal nog niet zijn.
Onze tante Karin (het derde feestvarken in de rij) is tegenwoordig echt verslaafd aan hoeden. 
Als ze kan zet ze een nieuw model op. Hoe groter hoe beter, hoe zotter hoe hoeder!
‘t Zal niet lang meer duren voor ik haar tante Fabiola noem…