Zaterdag (heel het weekend eigenlijk) van quizken gedaan.
Dorpsquiz. Vorig jaar gewonnen, een jaar lang afgezien om het ding te organiseren en zaterdag was het dan eindelijk zo ver.
Wel veel te moeilijk, zo bleek achteraf, desalnietemin was het zeer plezant. Voor onszelf vooral erna (voor en tijdens: stress bij mezelf!) maar voor de deelnemers was het ook tijdens de quiz gigantisch overheerlijk. Voor de meesten dan toch. Er zijn natuurlijk altijd mensen die denken dat ze alles beter kunnen (maar het nog nooit gedaan hebben wegens te lui, te dom of een combinatie van beiden) en die dus commentaar, kritiek en protest leverden bij alles wat er gedaan of gezegd werd. Vooral tijdens de pauze en vlak na de quiz.
En na ettelijke (goed opgebrachte en waarvoor dus een oprechte dank) goudgele pilsjes (gist mout en gerst!).
Want als de drank is in de man, denkt ’em dat em alles kan!
Vandaag echter ook een mail gekregen van een ontevreden deelnemer (m/v). De persoon in kwestie is géén deel van een Chirominded ouderpaar, laat staan dat er enige band bestaat tussen het individu en ons als organisatie. En gelukkig maar.
Als mijn kinderen nog kind zouden zijn gingen ze naar de KLJ. Wat ik gisteteren gezien heb op QUIZ lijdt aan grootheidswaanzin. Het respect voor de ouders van chirokinderen was onder het zeropunt. Het genoegdoening van presentatoren was belachelijk IKWEET HET WEL EN U LEKKER NIET druipte er van af.Het kleineren van de ouders van de chirokinderen was hun doel. Als dat de bedoeling was bent u in uw opzet geslaagd. De leiding konden niet genoeg benadrukken dat ze wel de elite van MEIR waren en daarom mijn dank voor jullie. Bedankt chiro voor een avondje pesten van de Meerse bevolking.Als jullie nog eens de leiding hebben over nog zo een avond kom ik zeker niet, BEDANKT voor een verloren zaterdagavond.
De eerste keer dat ik het las, kookte mijn bloed zowat. Na rustig tot tien geteld te hebben, heb ik er het mijne van gedacht en bedacht dat ik het zaterdag wel leuk vond. Net als de 150 andere mensen in de zaal.
En als wij betweterig overkwamen: sorry, niet onze bedoeling, maar wij zijn vorig jaar niet voor niets gewonnen eh. En nee, mochten we volgend jaar winnen, we zullen hem niet organiseren. We geven hem dan aan de Chiromeisjes. Kunnen zij er ook eens van proeven (hoewel ze er dit jaar dicht bij waren: vierde plaats,dus moeilijk kon het niet geweest zijn) Dames, nogmaals proficiat!