En hoetsen. ‘t Was te denken: lentezonnetje, terraske doen en een koudje opscharrelen. Elk jaar is het van’t zelfde laken een pak. Snotteren en niezen en keelpijn.
Straks naar de apotheek voor een medicijn. Of zuigtabletjes. Of boorzuurschilfers (niet dat het helpt, maar dan wordt mijn voorraad tenminste aangevuld).

Vanavond wordt er in Mol van leidersweekend gedaan. Zeer strakke planning gemaakt (met een beetje speling hier en daar) zodat we zaterdagavond geheel en al klaar zijn zodat er zondag niets meer moet gebeuren… Of dat dat zal lukken is natuurlijk een andere vraag: elk jaar maken we zo’n planning maar nooit halen we het einde op tijd.
Elk jaar proberen we een weekendje op de kampplaats zelf te doen, maar dit jaar was dat niet mogelijk: te kostelijk.Dus maar terug naar de Galbergen in Mol. Bij Ron (Ronny voor de vrouwen) de verkeerde homo. En echt verkeerd. No offence naar de homogemeenschap, maar dit is echt een raar geval. Toffe kerel, dar niet van, maar zo opdringerig bij tijd en wijlen… Oppassen dus!

Och, nog een dagje werken en ‘t is van Jan. Straks rugzak pakken, uitpakken en inpakken, eten, douchen en weg… Plezant met z’n allen weg. En da’k er goesting in heb!