Vaarwel lieve schat

Standard

Vandaag de laatste keer in Antwerpen geweest als bewoner. Slik.
Kort en krachtig afscheid, maar toch: een steek door het hart. Ik denk dat ik er vandaag hoop en al drie kwartier ben geweest, maar het waren schone minuten: van het station naar de Ossenmarkt, eventjes binnen, sanitaire stop en dan naar de bus. Een Sprite halen bij de Coco, verse broodjes lucht snuiven van Olliver’s en dan wachten op de Roosevelt.

Lijn 60 richting hometown Meer. Nostalgisch komt alles terug naar boven. Elke halte staat in mijn geheugen gegrift, elke meter werd opgeslagen. Kilometer na kilometer vreette de bus de afstand weg. Alle persoonlijke bezittingen uit Antwerpen, schone stad, zijn netjes opgeborgen in dozen, herrineringen in foto’s, schrijfsels en gedachten. Zelfs op Blogmap mezelf aangepast…
Gelukkig zijn er redenen genoeg om er af en toe eens terug naar toe te gaan: Hanne studeert vanaf september weer daar, eventjes zijn er bij de vleet en weekends kunnen ook daar ingevuld worden. Verslagjes daarvan: Antwerpenblogt.be! Want ik laat de stad natuurlijk niet verkommeren!

Ooit keer ik er terug. Als ik in de Stad van Hoogstraeten een startkapitaal vergaard heb. Adecco geld in mijn zak. Dan ga ik terug. Terug naar de stinkende geliefde, die ik heb bemind en vervloekt, waarvan ik hou en die ik haat. En jawel, het is wederzijds, in aller facetten.

Antwerpen, mijn stad, onze stad, stad van iedereen. Ik heb je lief.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *